‘En son ölecek olan İmamdır’

İnsan, Allah'a itaat veya isyan etme konusunda özgür olarak yaratılmıştır. Eğer Allah'a itaati seçerse, varlıkların en eşrefi ve en efdali olur. Fakat diğer varlıklar, genelde böyle değildirler. Onlar, yaratılışları gereği Allah'a itaat eder ve O'nu tesbih ederler. Yüce Allah buyuruyor ki: "Ve hiç bir şey yoktur ki, Allah'a hamd ederek O'nu tesbih etmesin." (İsra/44).

Bu özelliğinden dolayıdır ki, insan diğer varlıkların yüklenemediği ağır bir vazifeyi yüklenebilmiştir. "Biz emaneti göklere, yeryüzüne ve dağlara sunduk ama onlar yüklenmekten çekindiler ve ondan korktular; insan onu yüklendi. Şüphesiz insan çok zalim ve çok cahildir." (Ahzab/72).

Ancak insanlar, irade sahibi özgür varlıklar oldukları için her zaman Allah'a itaat yolunu seçmemektedirler ve dolayısıyla herkes bu emaneti taşıyamamaktadır. Bu sebeple, bu emanetin yerde kalmaması için insan yeryüzünde bulunduğu sürece onu taşıyabilecek, Allah'a karşı isyan etme zulmü ve cehaletine düşmemiş kâmil bir insanın var olması ve insanlara yaratılış gayeleri olan "yalnızca Allah'a ibadet" etmeleri noktasında kılavuzluk etmesi gereklidir.

Kerram'dan: imam Ca'fer Sâdık (a.s.) şöyle buyurdu: "Eğer yeryüzünde sadece iki kişi bile kalmış olsaydı, birisi mutlaka imam olurdu."

Yine buyurdu ki: "Kimse, Allah Teâlâ kendisini hüccetsiz bıraktı diye itiraz edemesin diye en son ölecek olan imamdır." (el-Kâfi, c.1, s.138)

Ebu Herase'den:

Muhammed Bâkır (a.s.) şöyle buyurdu: "Eğer imam yeryüzünden bir saat çekilse, tıpkı denizin ehlini boğduğu gibi yeryüzü kendi ehlini yutar." (el-Kâfi c.1, s.137; Şeyh Saduk, Kemalu'd-Din, c.1, s.203).

Ebu Hamza'dan: imam Muhammed Bâkır şöyle buyurdu: "Allah'a and olsun ki, Âdem (a.s.) olduğu günden beri Allah, yeryüzünü Allah'a hidayet eden bir imamsız ve kullarını da hüccetsiz bırakmamıştır. Allah'ın, kullarına hücceti olan imam olmazsa, yeryüzü baki kalmaz." (el-Kafi c.1, s.137).

Ebu Mahmud; imam Rıza'ın şöyle buyurduğunu nakleder: "Biz Allah'ın mahlûkat arasındaki hüccetleri, kulların halifeleri ve sırrının eminleriyiz. Takva kelimesi ve sağlam kulp biziz. Bizler Allah'ın şahitleri ve insanlar arasındaki bayraklarıyız. Allah, gökleri ve yeri zail olmaktan korumak için, bizi vesile kılmıştır. Bizim vesilemizle yağmur yağdırır ve rahmet dağıtır. Yeryüzü açık veya gizli bir imamdan mahrum kalmaz. Eğer yeryüzünde bir gün dahi hüccet olmazsa, kendi ehlini tıpkı denizin yok etmesi gibi yok eder." (Kemalu'd-Din, c.1, s.202).

'Keşfu'l-Gumme fi Marifeti'l-Eimme' kitabında Ali b. isa b. Ebu-l Feth-i Erbili, Sünni alim Hafız Abdulaziz b. Ahzar Cenabezi'nin 'Maalimu'l-itre' kitabından naklen imam Rıza'dan (a.s.), o da babalarından, Emirü'l-Mü'minin Ali'nin (a.s.) şöyle buyurduğunu kaydeder: "Resûlullah (s.a.a.) yüce Allah'ın, 'O gün bütün insanları imamlarıyla çağıracağız' sözü hakkında şöyle buyurdu: Her kavim kendi zamanının imamı, Rabbinin kitabı ve peygamberinin sünneti ile çağırılacaktır."