Filistin cephesi

7 Mayıs 1917 günü General von Falkenhayn İstanbul'a gelir, Müşir Falkenhayn Paşa rütbesi ile Osmanlı Orduları Başkomutanı olarak göreve başlar. Onun çalışma programına göre yaptığı ilk iş 28 Eylül 1916 tarihli Dörtlü Bağlaşık Devletler antlaşmasına göre Osmanlı Genelkurmaylığı ve ordularını Alman Orduları sistemine göre yapılandırmak olur ve YILDIRIM ORDULARI GRUP KOMUTANLI?INI KUARAR. Bu yapılandırmadaki amaç ta Osmanlı askerini ve ordusunu Alman Emperyalizminin amaçlarına göre kullanmaktır. Ayni gün İstanbul'da Cemal ve Halil Paşalarla bir toplantı yaparak, Bağdat'ın kurtarılmasını öncelikli olarak kabul eder. Amaç Basra körfezi yolu ile Hindistan yolunu açık tutmaktır. Sina ve Filistin cepheleri ile aldığı bilgiler sonucunda, orada Osmanlı için bir tehlikenin bulunmadığını görür. Bir Tümen gönderilmesi sonucunda savunmanın daha da sağlam olacağını kararlaştırır. Sina cephesinde ise Alman General von Kress komutasında kurmayı düşündüğü IV. orduyla bir saldırı düşünerek Süveyş Kanalını etkisizleştirmek amacındadır. Falkenhayn, Sina cephesine saldırıya geçtiği zaman Bağdat'ın fethi için de Fırat vadisinden bir orduyu saldırıya geçirmeyi planlar. Onun bu düşüncesine Yarbay H. Hüseyin Erkiter karşı çıkar. O, Sina yarımadasına yapılan saldırı başarı ile neticelenmezse,  Fırat vadisinde Bağdat'ı kurtarmaya giden Türk ordusunun arkasından giden bir düşman ordusu onu iki ateş arasına alarak tamamen imha edebilir düşüncesini ileri sürer. Falkenhayn bu gerçeği görerek bu harekât planından vazgeçer. Falkenhayn yeni bir Hareket planı için 1917 Ağustosu ortalarında İstanbul'da Cemal Paşa ve Enver Paşa ile bir toplantı yaparak şu kararları alır: Toplantıda Başkomutan Falkenhayn önce şu düşünceyi ileri sürer: Halep'te Mustafa Kemal paşa'nın komutasında kuruluş hazırlıklarını yapan VII. Ordu Filistin cephesindeki İngiliz kuvvetlerini sağ yandan saldırıya geçecek ve onları Sina'da Süveyş Kanalına kadar sürecek. Daha sonrada Fırat havzasından ilerleyen bir Türk Ordusu Bağdat'ı kurtarmak için saldıracak. Cemal Paşa Falkenhayn'ın bu harekât planına karşı çıkar. Filistin cephesine bir saldırıda bulunulmasını çok tehlikeli görür. Birinci ve İkinci Gazze vuruşmalarında çok üstün donanımlı silahlara sahip İngiliz ordusuna karşı zafer kazanılmışsa da cephede yeni bir İngiliz saldırısına, karşı saldırıda bulunacak bir kuvvet kalmadığı gibi savunma dahi yapamaz der. Çünkü İngilizler yeni askeri birliklere çıkararak kesin zafer elde etmek istemektedirler dedikten sonra çevredeki Araplar da birer İngiliz yanlısıdırlar. Biz saldırıda bulunursak çok Zaralı çıkarız. Savunmada kalırsak ancak savaşabiliriz der. Bunun için Suriye ve çevredeki bütün birlikleri General Von Keressuz emrine vererek sağlam bir savunma hattı kurulmasını önerir. Enver Paşa'da Filistin cephesinden ve Sina'dan önce Osmanlı Devleti için Bağdat'ın alınması çok önemlidir der. İki Osmanlı yetkilisinin bu farklı düşünceleri Falkenhayn'ın Osmanlı Ordusunun, Alman savaş amaçlarına göre kullanılmasını zorlaştırıyordu. Ayrıca bu iki Osmanlı Paşası hükümette Bakan olarak görevli oldukları için onlara söz geçiremiyordu. Bu durumu Alman Genel Karargâhına bildirir. Genel Karargâh Enver Paşa'ya Filistin cephesinin daha önemli olduğunu açıklayarak ikna eder. Cemal Paşa'yı da Almanya'ya çağırarak Kayser ile birlikte cepheleri gezmeye başlayarak oylarlar.Falkenhayn, Enver Paşa ile bir toplantı yaparak, Filistin saldırısından sonra Bağdat'ın alınmasını kararlaştırır.  Enver paşa bu işte ikna olunca Cemal Paşa'ya 3 Eylül 1917'de bir tel çekerek şu bilgileri verir: Von Falkenhayn ile birkaç müzakereden sonra Filistin cephesindeki İngilizler aleyhine (Yıldırım Gurubunu teşkil eden kuvvetlerle) bir hareket-i Taaruziye icrasına karar verdim.  Falkenhayn, Almanya'dan silah ve cephane isteğinde bulunarak VII. Ordu Komutanı Mustafa Kemal Paşa ile ordunun Filistin bölgesine taşınmasını ve harekât planlarının hazırlık çalışmalarına başlar. Bu durumları Enver Paşadan öğrenen Cemal Paşa, Filistin saldırısının önlenmesi için Alman Genelkurmayı ile görüşürse de bu işi önleyemez. 6 Eylül günü Almanya'dan gelen silah ve cephane Haydar Paşa Garına yığılır. 6 Eylül 1917 günü gece yarısı yapılan bir sabotaj sonunda büyük bir gürültü ile infilak eder. Ve gece boyunca da rıhtımda yanar. Haydar Paşa Limanına yolcu getiren Vapurların rıhtıma yanaşması yasaklanır ve Üsküdar Limanına gönderilir. Bu yolcu gemilerinde bir binbaşı yangın olayı ile çevresindeki insanlara şunları söyler: Bağdat'ı geri almak için cephaneler buraya yığılmıştı. Bu hareket bir delilik idi. Belki Allah bizi korumak için bu yangını çıkardı. Böylelikle şuursuz bir hareket önlenmiş oldu der. Bu subayın konuşmasını da bir gazeteci ertesi günü yayınlar. Fakat bu cephaneler Bağdat saldırısından vazgeçildiği için Filistin saldırısında kullanılacaktı. Belki de bunun için hemen araçlara yüklenerek taşınmadı. Neticede de patlatıldı. Ama Almanya savaş amaçlarına göre neticeye ulaşmak, Filistin cephesinde çok sayıda askeri birlik bulundurmasını sağlamak amacı ile Batı cephesinde Alman ordularını rahatlatmak için cephanesiz Türk askerine saldırı yaptırtarak amaçlarına ulaşmışlardır. Ama acıyı çeken Türk ulusu olmuştur.