Hadislerle mahşer günü

Minarede bir sala, bir insan daha ahiret yurduna göçmüş; "Artık demir almak vakti gelmişse zamandan", bir meçhule değil bir bilinene gidiyoruz aslında. Resulullah (s.a.v.) ölümü ve ölümden sonra olacakları hadis-i şeriflerinde bildirmişlerdir. O'nun söylediklerine inandık ve iman ettik.
Ebu'd Derda (r.a.)'dan rivayet edildiğine göre Resul-i Ekrem; "Kıyamet günü mahşer halkı arasında ben ümmetimi tanırım" buyurdu. Ashab-ı kiram: "Nasıl tanıyabilirsin?" diye sordular. Resul-i Ekrem: "Çünkü benim ümmetimin abdest azaları nurludur, parlar, hal bu ki diğer peygamberlerin ümmetleri böyle değildir" buyurdu.
Sevgili Peygamberimiz buyurdular ki: "Kıyamet günü herkese beş şeyden sual olunur:
Ömrünü nerede geçirdiğinden
Gençliğini hangi işe harcadığından
Malını nereden kazandığından
Malını nereye harcadığından
Öğrendiği ilim ile amel edip etmediğinden."
Nakledildiğine göre Kıyamet günü olunca, Allah Teala: "Nerde Bana her halükarda şükredenler?" diye çağırır. Bu davet üzerine gelen bir cemaat hesapsız ve kitapsız olarak Cennete girer.
Muaz b. Cebel'e (r.a.) hitaben Resul-i Ekrem, "Ya Muaz, Kıyamet günü Allah Teala'nın müminlere neleri soracağından ve onların da nasıl cevap vereceğinden sana haber vereyim mi? İster misin?" buyurdu. Muaz (r.a.), "İsterim ya Resulallah" deyince, Resul-i Ekrem buyurdu ki: "Allah Teala müminlere "Benim Cemalimi görmek ister miydiniz" diye sorar. Müminler: "Evet isterdik Ya Rab", derler. Allah Teala: "Madem ki, Cemalimi görmek isterdiniz, niçin isyan ettiniz" diye sorar. Müminler: "Ya Rab yanıldık isyan ettik, fakat Senin affından ve mağfiretinden de bir an ümidimizi kesmedik" derler. Allah Teala; "Madem ki Benden merhamet umuyordunuz, Ben de sizi af ve mağfiret ettim, haydi Cennetime girin" buyurur."
Abdullah İbn-i Mes'ud'un (r.a.) rivayetinde Resul-i Ekrem: "Kıyamet günü bir cemaat gelecek ve mahşer halkının üzerinden yel gibi geçip Cennet'e gireceklerdir. Bunlar her an için ölüme hazır olup bir an önce Allah'a ulaşmak maksadıyla ölümü bekleyen kimselerdir" buyurdu.
Yine nakledildiğine göre, Allah Teala'nın affettiği bazı kimselerin, günahlarını hatırlayıp utanmamaları için Allah Teala onlara günahlarını unutturur, hiç hatırlamazlar.
(Yazıyı hazırlarken S. Naci Eren'in "Ölüm, Kıyamet ve Ahiret" isimli kitabından yararlandık).