Hayâ perdemiz yırtılmasın

Güzel yurdumda, güzel İzmir'de güzel insanlarla bir arya geliyoruz zaman zaman ve memlekette neler olup bitiyor, onları konuşuyoruz. Ülkemiz fiili bir işgal altında olmamasına rağmen kültürel ve ekonomik açılardan bir sömürülme ile karşı karşıya olduğumuz su götürmez bir gerçektir. Televizyon denen edevat ile evimizin oturma odalarına kadar giren ecnebi kültürlere ait olan ne varsa Müslümanlığın, İslam'ın öğrettiği saflığı gidermeye başladı. Başladı değil uzun bir süredir bu kirlenmeyi batılılaşma adına bizler yaşıyoruz. İzlediğimiz her utanma duygusundan yoksun sahne kalbimizde kirli hatıralar bırakıyor ve bu kirli hatıralar kalbimizin kararmasına ve katılaşmasına neden oluyor.Mümin o insandır ki; kalbine gelen çirkin hatıratı bile  hemen fark etmek ve anında gönlünden silmek  zorundadır. Eğer böyle yapmazsa kalbindeki safiyet, güzellik, temizlik bozulur. Kalbimizdeki safiyeti geri kazanabilmek için ya Allah dostlarının yüzüne ya da Kur'anı Kerimin yüzüne bakmamız böylece hatırımıza güzellikler, iyilikler, hoşluklar getirmemiz gerekir. Bir insanın hayâ perdesi yırtılırsa o insan namazından, duasından, zikrinden nasıl haz alsın. İşte televizyonlarda arzı endam eden kültürümüz ile hiçbir ilgi ve bağlantısı olmayan görüntüler, hikayeler kalbimizde bıraktıkları  izler ve hatıralar ile manevi dünyamızı kirletmekte, bu kirlilik davranışlarımıza da yansımaktadır.Bu halin en güzel ilacı aslımıza dönmek, rücu etmektir. Geleneklerimize, örfümüze, adetlerimize sahip çıkmaktır. Onları canlandırmak ve yaşamaktır. Bizler çok güzel bir medeniyetin ve kültürün sahibiyiz, aklın ve vicdanın söylediği bu kültüre ve medeniyete sahip çıkmaktır.