Kılavuz

Hasta olduğumuzda muayene olmak için sağlık ocağına gideriz. Orada doktor teşhisi koyar. İlacımızı alırız ve eve gideriz. Eğer daha önce hiç kullanmadığımız bir ilaç ise kullanma talimatını okuyan var, okutan var, okumayan da var. Bu vatandaşın duyarlılığına bağlı olan bir durum. 

Ben okurum ve okuduktan sonra bazen ilacı kullanmaktan (yan etkilerinden dolayı) vaz geçtiğim oluyor. 

Benzer bir durumu alışverişte yaşayabiliyorum. Örneğin, herhangi bir ürünü merak edip ellime alırım ve şirin renkli ambalajından etkilenmeden "içindekiler" kısmındaki bilgileri okurum. Sonuç? "Aç kalırım bunu yemem!" dediğim çok olur. 

Çevremde olsun veya gözlemlediğim birebir alışverişte yaşadığım anlar olsun, vatandaşlarımız eğer maddi durumu iyiyse, artık daha duyarlı. Sağlıklı gıda yemek için "içindekiler" kısmını okuyanlar çoğalıyor diyebilirim. 

Dahası da var; ürünün hangi zaman, nerede, hangi şartlarda üretildiğini merak edenler de var. Duyarlılık budur diyebilirim. 

Hatta ve hatta çok zor şartlarda alın teriyle kazandığı bir tek lirasını bile nereye gittiğini hesap eden de var. Ben de hesap konusunda onlardan biriyim. Lütfen bunu cimrilik ile karıştırmayalım. Benim canım kıymetli ve sağlığım en büyük hazinemdir. Bu "almadan önce okuma psikolojisi" seçiciliktir, fikir sahibi olmadan bilgi sahibi olmak demektir. Bunu herhangi bir ürün için düşünebiliriz, bir yaşam felsefesi olarak da. İster teknoloji ürünü, ev aletleri, ister araba veya çekilen ev kredinin şartları için de. Ev kiralarken kira sözleşmesini aklı olan okumadan imzalar mı? Çocukları kreşe veya özel okula yazdırırken ne kadar hassas olabiliyor vatandaş değil mi?

Kendi sağlığımız için, çocukların geleceği için, okumadan herhangi bir ticari anlaşma olsun önüne koyulan yazılı bir kâğıdı okumadan imza atmıyoruz. 

Bankalarda krediler zaten geri ödediğin müddetçe sorun yok. 

Temel düşüncelerimiz böyle.

Peki! Oy verdiğin partinin tüzüğünü okudun mu hiç? 

Esasında en önemli şey bu. 

Kimin seni nasıl yöneteceğini bilmezsen o zaman şikâyet etme hakkın yok. Yoksa doktora giderken, dış görünüşü mü yoksa bilgisi mi önemli? Eczanede soru sormak pek gerekmiyor, çalışan içten candan bir "geçmiş olsun" demesi sıhhatimize kavuşmamıza ilk adım sayarız ve acılarımıza ilk "merhem" olur. 

Bu hesap her yer için geçerlidir. İster tertemiz iş kıyafeti ile müşterisini karşılayan manav, kasap veya fırındaki çalışan her hangi eleman…

Siyasette karizma, boy pos, duruş, yürüyüş, konuşma tamamıyla asil bir duruş çok ama çok önemli, doğru. Fakat bunlar karın doyurmaz. Hele hele uluslararası arenada kimse gözünün yaşına bakmaz. Tamamen menfaat üzerine eller sıkılır ve basın yayına poz verilir. Siyasi, ticari, askeri anlaşmalar güzel bir kravat takmakla, bir iki sloganla atmakla yapılmaz. Dış siyasette bir kere kandırırsın, iki kere değil. 

İç siyaset daha farklı. 

Birbirimizi tanıdığımızı var sayarak oy verebiliyoruz. Kötünün iyisini bile seçen var?! 

"Bu adam güzel konuşuyor" diyen de var. 

Toplumdaki yaşlı insanlar (60+ diyelim) daha çok geriye bakmayı önemser. Böyle gelmiş böyle gider gibi. Gençler (18+) ise ileri görüşü sever ve benimser. Çünkü hayalleri var! Daha kocaman bir ömür onu bekliyor. 

Nadiren insanların içinden yaşını düşünmeden hareket eden de var, onlara da "yaşına göre genç kalmışsın" deriz. 

Kıymetli vatandaş, bundan sonra oy verdiğin partinin tüzüğünü okumadan oy verme! 

Bu, bütün partilerin tüzüklerini okuyalım anlamına gelmesin. 

Sen/Siz BTP, Bağımsız Türkiye Partisi'nin tüzüğünü okumaya bir başlayın, bırakmayacaksın, bırakamayacaksınız ve bugüne kadar bu partiye oy vermediğin için pişmanlık duyacaksınız! Sayın Genel Başkan Hukukçu Hüseyin Baş hem karizmatik hem dünyanın en genç genel başkanı olmasının yanı sıra en donanımlı başkandır. Mutlaka kendilerini takip edin. 

BTP bir fikir, proje, köklü medeniyetimizin birikimini ortaya koyan tek parti. Durum ortada ve tercih senin.