Bir süredir yazılarımızda insan-ı kamil olmaya çalışanların yaşadıkları zorluklardan bahsediyoruz. Bu yüce gayeye ermek için insan bir ömrünü harcıyor, buna değer. Çünkü insan-ı kamil olmak Kainatın Sahibini çok daha iyi tanıyabilmektir, çünkü insan-ı kamil olmak, insan olarak hangi şartta nasıl en güzel davranmak mümkünse öyle davranabilmek, güzel insan, has insan olmaktır. Kamil insan olmak insanın kendi öz sırrını anlayabilmektir. Allah cümlemize nasip eylesin.İnsan-ı kamil olmaya ilk adımları atmaya başladığımızda cennetin sekiz kapısını açan yumuşaklık, tevazu, şükür gibi güzel ahlak unsurları ile tanışıyoruz. Gerek sohbetlerden, gerekse kitaplardan bu güzel unsurlara sahip olmaya çalışmanın bizi kamil insan olmaya yaklaştırdığını öğreniyoruz.Bu güzel halleri ve onlar hakkındaki ayet ve hadisleri sadece okumak bile bize haz veriyor ve sanki onların hepsine birden sahip oluvereceğiz hissine kapılıyoruz. Fakat aslında öyle olmuyor. Mesela, insanlar hakkında her zaman hüsn- ü zan içinde olduğumuzu iddiasında bulunduğumuzu farz edelim. Allah (cc) bu iddiamızdan dolayı bizi mutlaka imtihana tâbi tutuyor, samimiyetimiz sorgulanıyor, biz bunu sonraları fark ediyoruz. Seyrimiz esnasında iddiada bulunmamak gerektiğini ancak güzel huyları kazanmak çabasında olmanın önemli olduğunu fark ediyoruz. Zaten önemli olan sürekli bir gayretin içinde olmak değil mi? Bazı şeyleri söylemek çok kolay da yaşayabilmektir önemli olan. Aslında iddiasında olduğumuz konulardan hesaba çekilmek de güzel, Allah'ın bizim için takdir buyurduğu herşeyi yaşamak güzel, O'ndan gelmiştir ya! İşte o zamanlarda Allah (cc) 'Rab' yani terbiye eden sıfatıyla tecelli ediyor ve hal diliyle bize bir şeyler soruyor:"Hani sen şöyle demiştin, hani sen insanlara şöyle tavsiye etmiştin, hani senin güzel hallerin nerede?"Rabbimizin bize ne kadar yakın olduğunu, içimizle dışımızla bizi nasıl bildiğini o zamanlarda fark ediyor ve bu fark ediş için bile hamd ediyoruz.Neylerse güzel eyler ölçüsü zamanla gönül dünyamızı etkisi altına alıyor. Nasıl düşünmemiz gerektiğini Rabbimiz bize hal diliyle konuşarak öğretiyor.Hata yapmadan eğitilmek de güzel, bir şekilde uyarılarak eğitilmek de güzel. Kul olmanın kendisi çok güzel.
