Muallim

Ebu Şurayh el- Huzai (r.a.)'den Peygamber (s.a.v.) şöyle demiştir; "Kim Allah'a ve ahiret gününe iman ediyorsa, komşusuna iyilik etsin, kim Allah'a ve ahiret gününe iman ediyorsa misafirine ikram etsin, kim Allah'a ve ahiret gününe iman ediyorsa, ya hayır söylesin yahut sükut etsin." (Müslim)İnsanın kalbini ve ruhunu dinlendirmenin en güzel yollarından biri de hadis-i şerif okumaktır. Hadisleri okuduğumuzda ister istemez onlara uymaya başlarız. Tabii önce Allah'a (c.c.) ve Resulüllah'a (s.a.v.) iman etmiş olalım.Resulüllah (s.a.v.)'in sevgisi çok ayrı bir sevgidir, başka hiçbir sevgiye benzemez desek yeridir. O (s.a.v.)muallimdir, O mürebbidir, O müjdeleyicidir, O şefaat edicidir, O gönülleri eğiticidir. Belki Resulüllah (s.a.v.) şu an aramızda değil ama gönüllerimizi eğitmediğini, bizlerden uzak ve ilgisiz olduğunu söyleyebilir miyiz? Söyleyemeyiz tabii ki, O (s.a.v.), en büyük muallim olarak bizlere gönül ilmini öğretmektedir. Yeter ki bizler bu yolda ilerlemek isteyelim. Bu bağlamda, Şah Abdülkadir Geylani'nin daha önce de bu satırlarda yer verdiğimiz bir sözünü yeniden hatırlayalım; "Sizden biriniz, zahir ilim ile amel ederse, Peygamber (s.a.v.) Efendimiz ona batın ilmini gayret beklemeden verir. Kuş yavrusunu beslediği gibi Peygamber (s.a.v.) de o şahsın iç alemini hikmetleri ile besler. Kul Peygamberin sözünü doğrular ve getirdiği ile işler tutarsa Peygamber de ona hikmetler kaynağını açar."Yeter ki bizler Resulüllah'ı (s.a.v.) hatırlamaya, salavatlarla anmaya devam edelim, güzel ilhamların, doğuşların bizleri ziyaret etmeyeceğini kim söyleyebilir? İçimizdeki Hakk'ın vaizi Resulüllah'ın sevgisi ile güçlenmekte ve davranışlarımızı etkilemektedir. İnsanın kalbinde her zaman doğruyu söyleyen bir vaiz vardır, bizler ona "Hakk'ın vaizi" diyoruz."İşte ahiret yurdu! Biz onu yeryüzünde böbürlenmeyi ve bozgunculuğu arzulamayan kimselere veririz. En güzel akıbet takva sahiplerinindir." (Kasas, 83)