Cenab-ı Hak, Kur'an-ı Kerim'de:
"Namazda size müyesser olan bir miktar Kur'an okuyun." buyuruyor.
Kur'an-ı Kerim ise Arapça nâzil olmuştur. Nitekim "Biz Onu Arapça bir Kur'an olarak indirdik" ayeti bu hakikati açıklar.
Usul-ü fıkıh ilminde Kur'an-ı Kerim'in tarifi şöyledir:
"Kur'an-ı Kerim, Peygamberimiz Hz. Muhammed'e (sav) indirilen ondan tevatür yolule bize nakledilen, ve mushafların iki kabı arasında yazılı bulunan Arapça nazımdır; Kur'an hem nazım, hem mananın ismidir."
Binaenaleyh, Türkçe veya başka bir dille Kur'an olmaz. İşte Hz. Peygamberin Cebrail (as)'dan alarak ashabına okuduğu sahabeden tabiine, tabiinden tebe-i tabiine onlardan da taa bize kadar bir harfi bile değişmeden gelen Kur'an budur.
Terceme ile meal ile namaz kılınamaz. Kur'an-ı Kerim'de:
"De ki: Bütün insanlar ve cinler şu Kur'an'ın bir mislini getirmek için ittifak etseler Onun mislini getiremezler. İsterse birbirlerine yardımcı olsunlar" buyurulmakta ve açık açık meydan okunmaktadır. Tercemede bu icaz var mıdır? Kur'an-ı Kerim'de kat'iyyen hata ihtimali yoktur. Terceme de ise bilakis hata ihtimali çoktur. Kat'i (kesin) olan Kur'an bırakılır da ihtimali olan terceme nasıl alınabilir?
***
Reformcuların bir iddiası da manasını anlamadıkları şeyden tat almadıkları iddiası...
Buna cevaben deriz ki : "İbadette esas olan Allah'ın rızasını kazanmak ve O'nun emrine boyun eğmektir. İşte ibadetin kemal ve noksanı bu iki şeyin kemal veya noksanına bağlıdır. Cenab-ı Hak, Müslümanlara namazda terceme değil Kur'an okumayı emretmiştir..."
Memleketimizde, diğer İslam ülkelerinde binlerce hafız'ın doya doya Kur'an-ı Kerim'i okuması, ezberlemesi, sürekli tekrarı, hatları, harekeleri.. hasılı Kur'an ile alakalı herşeyde tarifi imkansız tat vardır. Gönüllerin yükselişine, sevginin takvanın derecesine göre feyzi, rahmeti, hidayeti parlar durur.
Cenab-ı Hak, namazda Kur'an okumayı emretmiştir. Kur'an'ın her harfine on sevab verilmesi, ölmüşlerin ruhuna okunması... gibi Kur'an'ı çokca okumaya ona sürekli yakın durmaya teşviktir.
Aslında reformistlerin Kur'an'ın kendi dillerinde yazılması, tercemelerden okunması gibi masum görünen görüşlerin altında Kur'an'ın (İslam ülkelerindeki her biri kandil kandil parıldayan harfleriyle Kur'an'ı Kerim'in ) bütünlüğün, birliğini kıskanma yatmaktadır.
Reformculuk, her asırda sahnelenmeye çalışılan oyundur. İslam'ın yüce prensiplerini gönüllerinde sukünetle, huzurla, samimiyetle inanmak ve yaşamaktan mahrum kalanlar aracılığıyla da sürekli oyuncular bulunacaktır.
Şeyh M. Abduh ve Cemalettin Afgani gibiler, bir zamanlar icrayı sanat etmişlerdir. "Muhalefet et ki, tanınasın" sözüyle meşhur olmaya çalışmışlardır.
Namazın asırlardan beri nasıl kılındığı ortada iken; neden reformcular bunu gündem ederler? Çünkü elmasa erişemeyince sesinden bahsedip ün yapacaklardır...
