Sömürge tipi kalkınma

Ekonomik kalkınma, ülkenin bağımsızlığını kuvvetlendirici ve pekiştirici mahiyette olmalıdır. Eğer bir kalkınma, dışa bağımlılığı artırıyorsa, o sömürge tipi kalkınmadır. Küreselleşmeyi benimseyen hükümetler, özellikle bu kalkınma yolunu seçerler. Çünkü sömürge tipi kalkınma, halk nezdinde  hem itibar ve hem de seçim kazandırmaktadır. İktidar partileri, muhalefet partilerinin eleştirilerine bu kalkınmayı göstererek cevap vermekte ve seçmen kitlesinin oyu almaktadırlar. Ne gariptir ki,  bağımsızlığı canından üstün tutan  Türk milletinin IMF'ci hükümetleri de aynı yolu izlemişlerdir. Maalesef, AKP hükümeti de selefleri gibi sömürge tipi kalkınmayı baştacı etmiş durumdadır.Sömürgeciler, sömürge tipi kalkınmayı ve onun projelerini hükümetlere kabul ettirmek için uzmanlar yetiştirirler. Bu uzmanlardan biri olan John Perkins,  hükümetlere ve halka yaklaşma tavırlarını şöyle anlatıyor: "Alçak gönüllü, saygılı ve normal davranırız. Proje mahallerini ziyaret eder, yoksul köyleri dolaşırız. Fedakârlık taslar, yaptığımız o harika hayırsever işlerden yerel gazetelere söz ederiz. Hükümet komisyonlarının konferans masalarını, hesap çizelgeleri ve finansal tahminlerle donatıp, Harvard İşletme Okulu'nda makroekonominin mucizeleri hakkında ders veririz". (Bkz. Bir Ekonomik Tetikçinin İtirafları, s. 21). "Küreselleşme devrindeyiz, bağımsızlık anlayışı değişti" diyen hükümetler, hiç düşünmeden   işte bu projelere balıklama atlarlar.Sömürgecilerin teklif ettiği bütün projeler, borçla finanse edildiği için bağımlılık iki kat artar. John Perkins, borçlandırma konusunda da şunları diyor: "Dış yardım olarak verilen borçlar bugünün çocuklarının ve onların torunlarının birer rehine olmalarını garantiliyor. Sırf bize olan borçlarını geri ödemek için, şirketlerimizin kendi doğal kaynaklarını talan etmelerine izin vermek ve eğitim, sağlık ve diğer sosyal hizmetlerden vazgeçmek zorunda kalacaklar" (A.g.e., s.83). Elinizi vicdanınıza koyarak cevap veriniz: AKP hükümetinin uyguladığı ekonomik politika, bu söylenenden başka mıdır?Sömürge tipi kalkınmaya en iyi örnek, Sovyetler'in yıkılmasının üzerinden bunca zaman geçmesine rağmen, Bulgaristan'ta anlatılan şu fıkradır: Sovyetler Birliği, Bulgaristan'da büyük bir otomobil fabrikası kurmuş. Otomobilin bütün parçaları Rusya'dan geliyor, Bulgaristan'daki fabrikada birleştiriliyor. Bulgarlar çok sevinçli. İlk montaj otomobil tamamlandığı zaman bir tören düzenlenmesine karar veriliyor. Törene Devlet Başkanı Jivkov da katılacak. Mühendisler bir bakıyorlar ki, gelen parçalar arasında direksiyon yok. Durumu hemen Moskova'ya bildiriyorlar, ama cevap alamıyorlar. Çaresiz, ilk otomobiller direksiyonsuz olarak törene hazırlanıyor. Jivkov gelince durumu görüyor ve hiddetle direksiyonun neden takılmadığını soruyor. Kendisine durumu anlatıyorlar ve bütün ısrarlara rağmen Moskova'nın direksiyonları bir türlü göndermediğini söylüyorlar. Jivkov o hırsla Brejnev'i arıyor: "Yoldaş Brejnev, otomobilleri ürettik ama direksiyonları olmadığı için kullanamıyoruz". Sovyet lider gayet sakin cevap veriyor: "Zararı yok yoldaş, siz kullanın, ben direksiyonu buradan çeviririm".  Gerçekten, sömürge tipi kalkınmalarda direksiyon her zaman başkalarının elindedir. Tabiri caizse, davul sömürülenin boynunda, tokmak sömürende.İyi güzel de çare ne? Çare, Milli Ekonomi Modeli'nde. Bu modelde, ülkeler gerektiğinde her türlü mal ve hizmeti üretebilme gücüne sahip oluyor, iç ve dış harcamalarını borçlanmadan yapıyor. (Bkz. Prof. Dr. Haydar Baş, MEM, s. 37).  Böyle olduğu için de, sömürge tipi kalkınmanın tam zıddına, Milli Ekonomi Modeli'nde ne kadar çok yatırım yapar, ne kadar çok kalkınırsanız, o kadar bağımsızlığınız artar. Onun için bu model, yegâne kalkınma modelidir.