AB yolunda yeni fırsatlar ya da Ayasofya kilise mi oluyor' (I)

2002 yılın ilk gününde yazdığı makalesinde Cengiz Çandar, hayalini şöyle anlatmıştı: "Türkiye'nin bir gün AB üyesi olması ve parasal birliğe dahil olması halinde Türkiye'de basılan Euro'nun neye benzeyebileceğini aklımdan geçirmiştim. Atatürk fotoğrafından herhalde vazgeçilmez diye düşündüğüm için, düşüncem, Atatürk fotoğraflı Euro banknotlarının Selanik'te ve Limasol'da kullanılabileceğine uzandı. Ya Ayasofya veya Sultanahmet kazınmış, minareli banknotların Assisi'de Fransisken rahiplerinin, Bavyera'nın koyu Hristiyan politikacılarının cebinde bulunması. Atatürk fotoğraflı, üzerine Ayasofya'nın, Sultanahmet Camii ya da Selimiye Camii'nin kazındığı Türk Euro'larının Lizbon'da, Paris'te, Berlin'de, Atina'da tedavülde olması pek hoş olmaz mı?" Tabii sayın Çandar'ın bu fantastik hayalinin ne derece gerçekleşeceği tartışılır. Ancak Euro nun üzerinde ne bağımsız Türkiye'nin kurucusu Atatürk'ün ne de Sultanahmet ve Selimiye Camilerinin resimlerini göremeyeceğini Çandar çok üzülecek olsa da kesinlikle söyleyebiliriz. Ayasofya'ya gelince, işte tam orada durmalıyız...

Çünkü Türk basınında gerektiği kadar yer almasa da geçtiğimiz ayda Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi (AKPM) üyesi bir grup parlamenter, Ayasofya Müzesi'nin Hıristiyanlar için ibadete açılması yönünde kampanya başlatmıştı.

Rumen parlamenter Corneliu Vadim Tudor 'un girişimiyle kaleme alınan tavsiye karar taslağında, Türkiye'ye, Ayasofya Müzesi'nin Hıristiyanların ibadet edebileceği bir kiliseye dönüştürülmesi için çağrıda bulunulmuştu.

Romanyalı parlamenterin hazırladığı taslakta, yapılan bu girişimin İslam'a karşı olmadığı da savunularak; "Ankara'nın bir hoşgörü jesti yapması için önüne bir fırsat doğduğu" söylenmişti. Tabii bu fırsatın ne anlama geldiği herkesçe malum. Zira Ankara AB üyeliği yolunda Avrupalı dostlarımızın bize sunduğu tüm fırsatları(!) çok iyi değerlendiriyor ve hiç sektirmiyor.

Tamda burada Avrupa Birliği Parlamentosunun Türkiye aday adayı olduktan sonra almış olduğu manidar kararı hatırlatmakta fayda var: "Eski dini yapılar yapılış maksadı dışında kullanılmayacak" Yani Ayasofya dahil Türkiye'de bulunan kiliseler ancak yapılış maksadına uygun olarak kullanılabilecek. Türkiye bağımsız ve egemen bir ülke olarak (ki Anayasa da böyle tarif ediliyor); kendi toprakları üzerindeki eserler üzerindeki tasarruf haklarını ancak Avrupa Birliği'nin öngörüleri ve istekleri(direktifleri) doğrultusunda kullanabilecek. Tabii bu arada AB yolunda egemenliğin toptan devri tartışılırken bunun ne anlamı var diye sorulabilir de...

Yapılmak istenen şu anda müze olarak halka ve turistlere açık olan Ayasofya'nın kiliseye dönüştürülmesi. Ayasofya Türk tarihi açısından önemli bir sembol ve buranın kiliseye dönüşmesi de Avrupalı Hıristiyan dostlarımız için de bir o kadar önemli ve anlamlı.

Ayasofya'nın ve camiye dönüştürülmüş kiliselerin kuruluş amacına göre tahsisi, aslında İstanbul sur içinde kurulması yönünde Yunanlı ve Avrupa Birliğinden dostlarımızın oluşturmak istediği Vatikan benzeri Ortodoks merkezinin önemli bir aşaması. Müslüman Türk toprağı olan İstanbul'da '3.

Bizans' ruhunun bedenlenmesinden başka bir şey değil.

"Türkiye'nin Avrupa Birliği üyeliği, Anadolu'da önceden var olmuş Hıristiyan toplumları, yaşadıkları bölgelere tekrar yerleşirse, o zaman Patrikhane de o bölgelerde bulunan kiliselerin yeniden ayine açılmasını düşünebilir Yunanistan'da Etnos gazetesine verdiği demeçten alınan bu sözler Fener Rum Patriğine ait. Türkiye'nin AB üyeliği, bu amaca ulaşma yolunda önemli bir mesafedir onlar için.

Hiç şüphesiz Türkiye'nin içine girdiği ekonomik krizden bu yolla aşabileceği fikrini savunan sivri zekalar çıkabilecektir bu teklif karşısında. Nihal Atsız, 1971 yılında yazdığı 'Bu Yurdun Kutsal Yerleri' başlıklı makalesinde 'Bu eğri düşünceyle hareket olunduğu takdirde bütün Anadolu'yu, bütünTürkiye'yi Hıristiyanlığın kutsal toprağı haline getirmek mümkün olabilir.

Zira biz bu toprakları Hıristiyanlardan aldık. Bizden önce yüzyıllarcaHıristiyanlığın yaşadığı bu ülkenin her şehrinde onlara ait bir hatıra bulunabilir. Bu şehirlerin, dağların, kayaların Türklere ve fethe aithatıralarını canlandırmak dururken daha eski çağın yabancılara aithatıralarını yaşatmaya çalışmanın manası nedir? Döviz sağlamak arzu olunur bir şeydir ama bunun için Türkiye'yi Hıristiyanlığın kutsal şehirleri ve makamları manzumesi haline sokmaya gerek yoktur. Bu milli bir cinayet ve Anadolu'da Bizans'ı diriltmek isteyen Yunanlıların eline koz vermek olur.

Yalnız döviz sağlamak gibi maddeci bir düşünceyle hareket ettikten sonra Ayasofya'yı kilise yapmak bize milyarlar, milletçe Hıristiyan olmak ise trilyonlar kazandırır." derken bu günlere gelebileceğimizi düşünmemişti belki de.