Anlaşma Grubu'nun barış isteği

12 Aralık 1916 günü Bağlaşık Devletleri hazırladıkları barış istekleri ile ilgili nota, 18 Aralık günü Amerikan Büyük Elçiliklerine verilir. Bu olayı öğrenen Anlaşma gurubu Devletleri Amerikan Büyük Elçiliklerine verilen notalara tepki gösterirler. Hâlbuki Verdön ve Som Vadisi vuruşmalarında Almanlardan daha çok kayıp veren ordu İngiliz ve Fransız orduları idi. İtalya Avusturya karşısında toprak kaybetmiş, Rus ordusu Galiçya'da yenilerek işgal ettiği Avusturya topraklarını ağır asker kayıpları vererek boşaltmış idi. Savaşa 1916 da giren Romanya ezilerek işgal edilmişti. İngilizler 1916 yılında Sina cephesinde başarılı bir savunma yapmış ayrıca isyan için desteklediği Mekke Emiri Şerif Hüseyin başarılı bir isyan hareketiyle Arap Yarımadasına egemen olmuş durumdaydı. Yalnız Irak cephesinde Kut-ül-Amare'de, İngiliz birlikleri, Osmanlı kuvvetlerine teslim olmuşlardır.1916 yılında Rusya'da yalnız Kafkas Ordusu ile Doğu Anadolu'da Sivas'a kadar işgal etmiştir. Yukarıdaki askeri tabloya rağmen İngiltere Başbakanı Loyd Corc 18 Aralık günü şu demeci verir: Bu ezici yenilgiden sonra barış isteyen, yahut savaş gidişinin aleyhine döndüğünü sezen, Yahut ta yenilmekten korkmamakla birlikte savaş uzarsa her iki yan içinde yıkım olacağını anlayan bir düşmanın dili değildir. Bu, daha çok, ordularının yenilmez gücüne inanan, düşmanlarına karşı kazanılmış parlak zaferlerle öğünen, elde ettikleri yerleri geri almak için düşmanlarca yapılacak her saldırıyı püskürteceğine güvenen, ancak savaşı uzatma sorumluluğunu düşmanlarına yüklemek isteyen bir devletin sesiydi. Tamamıyla askerlerin nüfuzu altında bulunan Alman siyasası bu barış saldırısına şu üç amaçla girişmişti:1- Sayısız parlak zaferlerden sonsuz kayıp ve sıkıntıdan başka bir şey sağlamadığını anlamaya çalışan bir kısım Almanları barışa ermek için son ve kesin zaferden başka yol olmadığına inandırmak. 2- Yansız devletlerle onların halkını ve Alman bağlaşıklarının ülkelerindeki halkı, düşman devletlerinin barıştan kaçan, kana susamış devletler olduklarına inandırmak. 3- Alman Orduları Düşman topraklarında iken görüşmelere başlamış olmak.Fransa Başbakanı Brian barış notaları ile ilgili, Almanya'nın başarılarına rağmen sonda zafere inanmak gerektiğini, Almanya barış isterken kendi zaferini ilan ettiğini, Belçika, Sırbistan ve Romanya'nın işgal altında bulunduklarını, Alman cinayetlerinin henüz cezalandırılmamış olduğunu, Fransa'nın ise bu hazırlanan tuzağa düşmeyeceğini söyler.Bağlaşıkların barış istekleri 19 Aralık 1916 da Başbakan Loyd Corc tarafında mecliste şöyle değerlendirilir: Bu korkunç  çatışmayı yeter sebep olmadan uzatanlar ruhlarında Okyanusların bile yıkayamayacakları bir cinayeti taşırlar. Ancak yorgunluk ve ümitsizlik yüzünden, erişmek istedikleri yüksek amaca ulaşmadan bu savaşı bırakanlarda ayni durumda olurlar? Ne gibi önergelerde bulunacağını bildirmeden kendini muzaffer ilan eden Almanya'nın konferans çağrısına gitmek ipin ucu onun elinde bulunan bir düğüme kafamızı sokmak olur?30 Aralık 1916 günü Fransa bütün bağlaşıkları adına Fransız hükümetince Paris'teki Amerikan Büyükelçiliğine verir. Karşı yan, barış şartları üzerinde bir şey bildirmediğine göre, onun önergesi bir barış önergesi değil, bir savaş manevrası sayılmalıdır. Bir takım ulusal hakların çiğnenmiş olması dolayısıyle gereken tamirat ve tazminat ve bu gibi kötülüklerin önlenmesi için gerekli teminat elde edilmedikçe barış yapılamaz?Fransa Hükümeti, Almanya ve bağlaşıklarının barış isteklerinin, haklı olmadıkları için kabulünün mümkün olamayacağını bildiriyorlar. Amaç yıpratma savaşı ile Pangermanist düşünceyi tamamen silmek için, onu ezmek istemeleridir. İngiltere ve Fransa'ya göre barış ancak o zaman mümkün olur düşüncesindedir.