Çalışıyor ama yemiyor, barınamıyor, ulaşamıyor

Hükümetin cılız bir zamla yenilediği asgari ücret 1 Ocak itibariyle devreye girdi.
Yeni asgari ücret 701 TL.
DİSK-AR tarafından yapılan araştırmaya göre 4 kişilik bir ailenin açlık sınırı 1011 TL.
Hükümetin yeni zamla devreye koyduğu asgari ücret açlık sırının oldukça altında…
Diğer bir ifadeyle asgari ücretle çalışan milyonlarca kişi ve onların baktıkları milyonlar 2012 yılında da siyasilerimiz tarafından açlığa mahkum edildi.
DİSK-AR asgari ücretle alakalı da bir araştırma yayınladı.
4 kişilik bir aile baz alınarak yapılan araştırmaya göre, asgari ücretli, gıdaya günlük ancak 8,25 TL ayırabiliyor. Bu rakamı dörde böldüğümüzde kişi başı gıda masrafı 2,06 TL olmaktadır. 3 öğün yemek düşünürsek öğün başına 69 kuruş düşüyor.
Tabii ki asgari ücretli bu parayı bozdurup bozdurup harcayacak ve karnını doyuracak(!)
Rapora göre, Türkiye’de ortalama konut kira bedeli 509 TL.
Asgari ücretlinin konut kirasına ayırabildiği rakam ise 226 TL.
Hepimiz bu ülkede yaşıyoruz, bir şehirde 226 TL kirası olan konut sizce nasıl bir konuttur? Her an yıkılmaya müsait bir gecekondudur. Sağlıklı bir yapıya sahip değildir. Belediye hizmetlerinden en az nasiplenen yerlerdedir. Güvenliği yoktur. Deprem riski altındadır.
Günde 8 saat çalışıp, alın teri döküp zor şartlarda para kazanmaya çalışan vatandaşlarımızdan bahsediyoruz. Bu kadar gayret ve çalışmaya rağmen en doğal hakları olan sağlıklı beslenmeye ve sağlıklı barınmaya asla sahip değiller.
DİSK-AR asgari ücretlinin ulaşım giderlerini de analiz etmiş.
Türkiye’de tek bir otobüs bileti 1,45 TL iken, asgari ücretlinin ulaşım için günlük harcaması 1,87 TL. Yani asgari ücretli otobüsle bir yere gitse, o gün için geri dönecek parası kalmıyor. Rapora göre,  asgari ücretlinin 2 çocuğu varsa, çocuk başına 2,5 TL eğitim masrafı düşüyor.
Özetle ifade etmek gerekirse, asgari ücretli yiyemiyor, içemiyor, barınamıyor, istediği yere ulaşamıyor, çocuklarına eğitim imkanı sağlayamıyor.
Tamam da bu insanlar niye çalışıyor? Bir insanın çalışmasının gayesi bahsettiğimiz imkanları kendisine ve ailesine sağlaması değil midir?
Resmi rakamlara göre 3 milyon işsizden bahsediliyor ki gerçekte bu rakam kat kat daha fazla. Peki, kendisinin ve ailesinin en asli ihtiyaçlarını dahi karşılayamayan asgari ücretliyi nasıl istihdamda gösterebiliriz? Gelir açısından çalışmasıyla çalışmaması arasında ne fark var?
Bu da yetmiyormuş gibi bir de hükümet esnek çalışma sistemi oluşturmaya çalışıyor.
Yani var olan kötü şartları da daha da kötüleştirmeye gayret ediyor.
İşçinin kötü de olsa en azından sabit bir geliri ve her şeyden önemlisi sosyal güvencesi var o da elinden alınmak isteniyor. İşçinin açlık sınırının altında aldığı, hiçbir ihtiyacına yetiremediği o azıcık gelirine de göz koyuluyor, hortum takılıyor.
İnsanları güvencesiz 3 saat çalıştırıp, ben işsizliği azalttım demenin kendini ve milletini kandırmaktan başka bir faydası(!) yoktur.
Millet çözüm beklerken, durum daha da çözümsüzlüğe batıyor.
Milli Ekonomi Modeli’nde asgari ücretin 3000 TL yani bırakın açlık sınırını, yoksulluk sınırının bile üstüne taşınmasından bahsedilmektedir. Ve bunun nasıl olacağı bilimsel formülleriyle ortaya konulmaktadır.
Böyle bilimsel bir gerçek varken, hala milleti açlığa mahkum etmenin mantığı nedir?