Cemaat bu işin neresinde?

Hukuk devletinde hâkim ve savcılar kararları ile konuşur. Eğer bir ülkede hâkim ve savcıların kararları değil de hâkim ve savcıların cemaat bağlantıları konuşuluyorsa şayet, ortada hukuk devleti değil, ilkel bir devlet var demektir. Böyle bir yapıda hukuk ve adalet adına konuşulacak her şey zaittir. Hukukun ihlaline kıyasla en kötü şey nedir? Darbe mi? Darbenin hukuku böyle bir anlayışın yanında altın kalır. Amerikan kovboylarının silahla yıldız taktığı şerif düzeni mi? Şerif düzeni böyle bir bozulmanın yanında adaletin kralı sayılır!Bir ülkeye yapabileceğiniz en büyük kötülük budur. İnsanlar yargılanırken "bu hakim-savcı, cemaatin adamıdır ağzımla kuş tutsam fark etmez" diyorsa, söz bitmiş demektir. Bu, adaletin ölümü, zulmün daniskasıdır!Dikkat edin burada bahsettiğimiz şey hâkim ve savcının teslim alınması değil, teslim alındığına dair kanaatin dahi, hukukun boynuna geçirilmiş bir pranga olduğu gerçeğidir. Mesele bir de kuvveden fiile çıkmışsa -ki sonuna kadar öyledir- konuştuğumuz şey vahşi bir düzensizlik demektir.Bu yapının kurucularına hatırlatalım ki Allah bize, emaneti ehline vermeyi ve insanlar arasında hükmedildiği zaman adaletle hükmetmeyi emrediyor. Yine hatırlatalım ki Allah adalet sahibidir. Allah'ın adalet sahibi olması demek herkese hak ettiğini vereceği anlamına gelir.Cenab-ı Hak Maide suresinde;"Ey iman edenler, Allah için hakkı ayakta tutanlar ve adaletle şahitlik yapanlar olunuz. Bir kavme olan kininiz, sizi adaletsizliğe sevketmesin. Adaletli olun, çünkü o, takvaya daha yakındır. Allah'tan korkun. Şüphesiz Allah, yaptıklarınızdan haberdardır" buyuruyor!İşte Din-i İslam'ın adalet anlayışı bu! Düşmanına da adaletle davranmak! Yine bu İlahi mesajdan anlıyoruz ki adalet yoksa rahatlıkla söyleyebiliriz din de yoktur! Bu şartlar altında adalet ve adalet dağıtıcı insanları cemaatleştirmek, kendine râm etmek, cemaat mahkemeleri tesis etmek, hatta adaleti cemaatle parti arsında yakar topu yapmak büyük bir günahtır! Öyle büyük bir günah ki bu, bütün dünyayı verseler yine de işlenmemesi, terk edilmesi gerekir! Adalet duygusu insanın yaratılışına üflenmiş bir ruhtur, insan ruhunun mayasıdır. O nedenle insanlar fakir olabilir, fakirliği kabul edebilir, işgali kabul edebilir, hatta ölümü kabul edebilir ama adaletsizliği kabul etmez! Adalet böyle bir mukaddestir! Adaletin yitirildiğine dair toplumda oluşacak inanç o ülkeyi bitirir, insanı bitirir, milleti yok eder. Adaletten ümidini yitirmiş insan profili çok tehlikelidir! Çünkü "adalet yok" diyen birisinin ne devlete ne millete güveni kalır, en sonunda ideal ve yüksek duygulardan kopar, rüzgârın önünde yaprak olur! Adalet insan ve büyük fotoğrafta milletin köklerine ve kutsalına bağlılığıdır! Siz o mukaddes ile insan arasına bir kirli duvar örerseniz, dünyanın en kötü yapısını ve en zalim insanını inşa etmiş olursunuz! Onun içini adalet her şeydir. Adaletin yok olduğu bir düzende her şey mübah hale gelir!Bugün yargıyı ele geçireceğiz diye yollara düşenler, hâkim-savcı sınavlarından başlayarak yargıya pusu kuranlar, tenhada "biz sana gösteririz" diye işaret parmaklarını sallayanlar, her adliye de bir ağbi düzeni oluşturanlar emin olunuz Allah'ın iradesine ters düştükleri gibi bu ülkeye de en büyük zararı verdiler ve vermeye devam ediyorlar. Çünkü Allah Teala aracın da amaç kadar meşru olmasını ister. Bunların ise ne araçları temiz ne de amaçları!(devam edeceğiz)