Gecenin bir vakti...

Gecenin bir vakti uyku tutmadı, radyonun arkadaşlığı ile yalnızlık hissedilmiyor. İnsan yalnız da olsa kendini bir şekilde meşgul edebilmeyi başarabilmeli. Allah'a nice hamd ü senalar olsun ki; bizleri düşüncelerden kurtarıp selametine eriştirdi. Cümle müminlere selamet ve esenlikler olsun inşaallah. Şükredebilmek insana huzur veriyor, şükretmeyi unutmaksa insan da bir tür suçluluk duygusu hasıl ediyor. Şükretmeyi hatırlayabilmeliyiz her halükarda."İncitme kimseyi, kin büyütme kalbinde", radyodaki şiirde geçen bir satır. Kin büyütmek kolaydır, insan isterse herkeste kin duyacak bir şeyler bulabilir. Fakat önemli olan herkese sevgi ile bakabilmek, her gördüğünü Hızır bilmek gibi, herkesin özünün, aslının iyi ve güzel olduğuna inanmak bu kadar zor olmamalı.Bugün yine duygulanım bozuklukları birimindeydim. Müdavimlerle sohbet etme fırsatım oldu. Bu birime devam edenlerin ortak bir yanı var; sanırım gereğinden fazla duygusalız, bu nedenle zaman zaman gerçeklerden uzaklaşabiliyoruz. İşte o zaman da korunmasız, çaresiz ve bitkin oluyoruz. Güçlü olmamız gereken yer ve zamanlarda gereğince güçlü olamıyoruz. Kısacası kendi kendimizi kahrediyoruz, halbuki böyle olmamalı. Allah (c.c.) bizleri her an görüp gözetmekte, "kulum" demekte, bu histen güç almalıyız. Sabır imtihanlarında bizlere gerçekten sabır telkin edebilecek yakınlarımızın ve arkadaşlarımızın olması gerekiyor. Daha önceki yazılarda da belirttiğimiz gibi niyetlerimiz ile imtihan oluyoruz, her an riyaya düşmek gibi bir tehlikenin içindeyiz, iç seslerimizi çok iyi dinlemekte fayda var. Şüphesiz Allah sinelerde gizlenenleri bilmektedir.