Global dünyada milli modelin ve ulus devletin önemi

II. Dünya Savaşı'yla beraber yıkılan dört asırlık sömürgeciliğin ardından iktisadî ve sınaî kalkınmasını tamamlayamamış bir dünya ortaya çıktı. Birçoğu Batı Avrupa devletlerinin sömürgesi olan bu ülkelerin ekonomileri ve sanayileri geri, ulus-devlet bilinçleri son derece zayıftı.

Sömürgeciliğin resmen tarihe karışmasından sonra "sömürerek ayakta durma" mantığıyla hareket eden devletler, eski sömürgelerini bu kez daha teknolojik, daha diplomatik, daha modern yollarla ele geçirme metodunu izlediler.

IMF, Dünya Bankası gibi uluslararası kurumların etkinlik kazanması, çok uluslu dev şirketlerin dünyayı bir ağ gibi sarması, medyanın bir sömürü aracı olarak devreye konması, hep bu "yeni metod"un işlemesini sağlayan faktörlerdir.

Küreselleşme denen bu "postmodern sömürü yöntemi"nin önündeki en büyük engel, gelişme sürecindeki ülkelerde ulus-devlet kavramının güçlenmeye başlamasıdır. Bir ülkede eğer milli şuur güç kazanırsa, ekonomiden kültüre pek çok alanda koruma tedbirleri devreye girer. Böyle bir durum, küresel sömürünün işleyişine ve çıkarlarına darbe vuracaktır. Bu yüzden el altında tutmak istedikleri ülkelerde milli bilincin uyanmaması için her şeyi yaparlar. Bilhassa ekonomik alanda uyanacak ulusal direnç, onlar için en tehlikeli olandır. Çünkü bu durumda, yabancı yatırımların önü kesilir, ülkeler pazarlarını korumaya alır, kota ve gümrük duvarları serbest ticaretin önüne dikilir.

Bu kurallara kendi ülkelerinde çok dikkat gösteren G-7'ler (Bilhassa ABD ve Batı Avrupa) üçüncü dünya ülkelerine bunun tam tersini tavsiye ederler.

Bugün Avrupa ülkeleri aralarındaki anlaşmazlıklara ve fikir ayrılıklarına makul çözümler arayarak tek bir devlet olmak için çalışıyor. Buna güçlerin birleştirilmesi de diyebiliriz.

Burada maksat, her bir Avrupa ülkesinin milli kimliğinden önce Avrupa Birleşik Devletleri'nin bir eyaleti olarak öne çıkması;

Avrupa insanının İngiliz, Fransız, İtalyan olmaktan önce Avrupa Birleşik Devletleri'nin bir vatandaşı olarak kendisini tanımlamasıdır. Şüphesiz bu bilincin yerleşmesi kolay değildir. Belki 100-150 yıllık bir süreç gerektirecektir. Burada üzerinde durulması gereken husus şudur: Avrupa'da bu şekilde ulus-devlet kavramının çözülmeye doğru gitmesi aslında daha geniş ve çok yönlü bir birlik olan Avrupa Birleşik Devletleri'ni oluşturmak içindir.

Çünkü, Avrupa, kendini yeni düzenin mimarı ABD'ye, ekonomik ve sanayide büyük atılımlar gerçekleştiren Uzakdoğu'ya, küreselleşmenin yıkıcı ve kaçınılmaz sonuçlarına ve farklı medeniyetlere karşı hazırlamaktadır. Bunun için de Avrupa milleti-Avrupa devleti projesini devreye koymuştur.

Ulus-devlet kavramının ve milli direncin güçlü tutulması, bugünkü küresel dünyada ülkelerin hayat sigortasıdır.

Bu sebeple Prof. Dr. Haydar Baş'ın tamamen ulusal bir anlayışa dayalı "Milli Kalkınma Modeli" aslında, küreselleşmeye karşı verilen mücadelenin adıdır. Bu model, savaşların ekonomik sahada yaşandığı günümüz dünyasında olumlu netice verecek tek kalkınma modelidir.

Milli ekonomi modeli, tamamen kendi insanımızın emeği, çalışması ve üretimi ile kalkınmayı, IMF gibi uluslararası kurumlarla işbirliğini terk etmeyi, Türkiye'nin ekonomi alanında ve diğer bütün sahalarda tam bağımsız olmasını, iç ve dış ödemelerini borçlanmadan temin etmesini ve gerektiğinde her türlü mal ve hizmeti üretebilme gücüne sahip olmasını esas almaktadır.

Her alanda bağımsızlığı, ulusal beraberliği savunan bu model, global dünyanın sömürü ağından kendimizi koruyabilmenin tek yoludur.