Her yaraya ana sızlar

Anasızlık zor imiş.15 Temmuz 2011 Cuma itibariyle ben de anasızlar kervanına katıldım.Çilekeş, cefakar, vefakar, iffet ve hayâ timsali, sabır ve vakar timsali Anadolu analarından biri de benim anamdı.Bir Cuma sabahında Berat gününde bir kuş misali uçtu gitti elimizden.Artık her akşam eve dönünce; "oğlum nerde kaldın, oğlum niye bu kadar geç kaldın, sen gelmeden benim gözüme uyku girmiyor" diyen anam yok ne yazık ki?"Ana başa taç imişHer derde ilaç imişBir çocuk pir de olsaAnaya muhtaç imiş" diyen ehli dil ne kadar da haklı imiş.Yaşınız kaç olursa olsun, ananın şefkatli elinin bir dokunuşuna, dualarla dolu dilinin konuşmasına hava kadar su kadar muhtaçsınız.Duaları duvarlarda yankılanıyor, müşfik sesi kulaklarımda çınlayıp duruyor:"Oğul! Yıldızın şirin ola, nüfuzun geşker ola?Ayağın taşa değmeye, tuttuğun altın ola?Hep iyilerle karşılaşasın, Hızır yoldaşın ola?Namerde değil merde dahi muhtaç olmayasın?Sofrandan ekmeğin  eksilmeye? Musa aleyhisselama komşu olasın?"Şair, "her yaraya ana sızlar" demiş, çok doğru demiş ama ana yarası, anasızlık yarası acep nasıl sızlar, onu tarif etmemiş.Gün geçtikçe anasızlık yarası derinleşiyor, sızlamalar artarak devam ediyor.Anamın seksen beş yıllık ömrünün son on beş gününü köyümüzde, Erzurum'un Oltu ilçesine bağlı Özdere köyünde beraber geçirdik.Gençlik yıllarında tarlada, çayırda, dağda bayırda beraber çalıştıkları teyzelerle, ablalarla hasret giderdiler, helalleştiler, eski günleri yad ettiler?Sırtlarında çocuk, ellerinde günlük yiyecek bohçaları olduğu halde saatlerce yürüdükleri günlerden, tırmandıkları dağlardan, biçtikleri ot ve ekinlerden, yani o çok çileli günlerden uzun uzun söz ettiler. "Saniye bacı köye gelmiş, gidip ziyaret edelim" diye sözleşen nice teyzeler bir Cuma sabahı onun vefat haberi ile karşılaştılar.Her yaraya ana sızlar ama şimdi artık yaralarıma sızlayacak anam yok.Kendi ifadesi ile "Fadime anamıza komşu olsun inşaallah".