TRT-GAP'ta "Kangal köpekleri" ile alakalı bir program seyrettim.
Kangal cinsi çoban köpeklerinin, ülkemize ait olduğunu bilirsiniz. Ben de biliyordum da bu kadar teferruatlı bilmiyordum.
At, eşek, deve, köpek ile insan arasında kurulan ilişkiler, anlatılanlar, yaşananlar kulaktan kulağa dolaşır. Hikayeler, hatıralar, gözlemler kaleme alınır.
Seyrettiğim programda beni etkileyen Kangal'ın insanı etkileyen hisleri...
Programda Kangal köpeğini anlatan adam şöyle diyor:
"Kangal, sürünün 30-40 metre önünde yürür. Sürü için bir tehlike var mı yok mu yoklar; hatta bunun için dereleri arar. Daima hareket halindedirler. Böylece kurtların saldırmalarına fırsat vermezler."
Bir başka şahıs diyor ki:
"Üç tane Kangal vardı. Bakardım, sürekli sürüden uzak yerlerde dolaşıyorlar. Her biri bir tarafta. Sürünün yanında durmayan bu köpekleri ben de sağa sola verdim. Bir kaç gün sonra ne mi oldu? Kurtlar sürüme saldırdı. 40 koyunum telef oldu. Nasıl olduğunu bilmiyorum ama uzaktan dahi sürüyü koruyorlardı."
Yine bir önceki adam Kangal'ı atlatmaya devam ediyor.
"Kangal çobanın seslenmesine bakar; gereksiz, önemli olmayan çağrılarına kulak vermez. Gece sürekli çalışacaktır. Çobanın sesinden işin ciddiyetini ne derece önemli olduğunu anlar".
Bu arada çoban ıslık çalarak Kangal'ı çağırıyor. Kangal sürüyü gözetlediği yerden kalkıp çobana bakıyor ve tekrar yerine oturuyor. Adeta bakışıyla, adımlarıyla, başıyla, kuyruğu ve vücuduyla demek istiyor ki: Çoban ! Sadakatim gereği sana baktım ve anladım ki, beni denemek için şu yanında duran kameramana göstermek için çağırmışsın. Gece işimiz uzun ve ciddi. Hadi işine bak...
Dışarıdan birisi sürüye yaklaşınca kötü niyetli biriyse hemen huylanır ve kesinlikle yaklaştırmaz.
Kangal köpekleri yandan bakıldığında gövdesi aslana benziyor. Önden bakıldığında da yüz kısmı aslana benziyor.
Arka ayaklarının yere olan eğikliği, paytaklığı, koşma hızını arttırıyor... vs.
Kısaca bu programı takip ettikçe; Kangal cinsi çoban köpeklerinin marifetlerini öğrenirken, tanırken insan ile hayvanat arasındaki bu iletişime hayran kalmamanız mümkün mü?
Sabahın seher vaktinde sırtındaki abası ile dağlara, çayırlara, ovalara, giden çobanların eli, ayağı, ışığı, dostu olan bu hayvanların hissiyatı karşısında idrakimiz sızlıyor...
"Bu bir havyan" diyorsunuz?
Aklı yok
Bilgisi yok
Modern imkanları yok
Yine de gece gündüz dostluğu unutmuyor. Hem insana hizmet etmek, ne demek...
