"Kendin yanacaksan bile, evladını yakma..."

Şühedanın kanı ile sulanmış, evliyanın nefesi ile hayat bulmuş olan cennet vatanımız Türkiye; âdeta silahsız bir haçlı seferi ile işgal edilmiş... Ortada top yok, tüfek yok, tek kurşun sıkılmamış ve fakat ülkenin bütün hayat kaynakları ecnebilerin istilası altında...Dış siyaseti ABD'nin emrinde, ekonomisi IMF'ye bağımlı, iç siyaseti AB'ye teslim edilmiş, milli ve manevi dinamikleri müslüman kılıklı diyalogcu papazların kıskacında, dili yabancı dillerin boyunduruğu altında, kültürü-medeniyeti yozlaştırılmış vaziyette, maneviyat rabıtaları  koparılmış, askerinin elinden yetkisi alınmış, Türk evladı milli histen yoksun yetişiyor, camiler namaz vakitlerinde şeklen dolup taşıyor ama, vatan sevgisinin imandan olduğunu bilen yok, memleketi elin gâvuru sömürüyor çıt yok, ülkenin her karışında kilise evleri açılıyor, gençler patır patır misyonerlik tuzağına düşüyor o kalabalık takvacılardan en küçük bir imanî tepki göremiyorsunuz.

                                                                         ***

Yunus Emre'lerin, Hacı Bayram-ı Veli'lerin, Mevlana Celaleddin-i Rumi'lerin tohum attığı; kahraman ecdadın canlarıyla beslediği; şühedanın kanları ile sulayıp yeşerttiği bu muazzez ve mukaddes topraklar maalesef Amerikancı, Avrupa Birlikçi, IMF'ci, Vatikancı, Moon'cu yönetimin güdümünde... Memleketin en stratejik kurumları ecnebi şirketlere satılmış, bankaların tamamına yakını yabancıların elinde. Madenlerimiz, tersanelerimiz, fabrikalarımız yerli üreticinin hakimiyetinden çıkmış, yabancı sermayeye peşkeş çekilmiştir. Ülkenin her köşesi alev alev yanmaktadır ama kimin umrunda? Topsuz tüfeksiz işgal edilmişiz duyan yok! Masabaşlarında ülke yabancıya satılmış, millet hâlâ gaflet uykusunda..!Bakınız milli şairimiz Mehmet Âkif Ersoy nasıl haykırıyor:

"Âtiyi karanlık görerek azmi bırakmak...

Alçak bir ölüm varsa, emînim, budur ancak.Dünyâda inanmam, hani görsem de gözümle.

İmânı olan kimse gebermez bu ölümle:

Ey dipdiri meyyit, "İki el bir baş içindir."

Davransana... Eller de senin, baş da senindir!

His yok, hareket yok, acı yok... Leş mi kesildin?

Hayret veriyorsun bana... Sen böyle değildin.

Kurtulmaya azmin neye bilmem ki süreksiz?

Kendin mi senin, yoksa ümîdin mi yüreksiz?Âtiyi karanlık görüvermekle apıştın?

Esbâbı elinden atarak ye'se yapıştın!

Karşında ziyâ yoksa, sağından, ya solundan.

Tek bir ışık olsun buluver... Kalma yolundan.

Âlemde ziyâ kalmasa, halk etmelisin, halk!

Ey elleri böğründe yatan, şaşkın adam, kalk!Herkes gibi dünyâda henüz hakk-ı hayâtın.

Varken, hani herkes gibi azminde sebâtın?

Ye's öyle bataktır ki; düşersen boğulursun.

Ümîde sarıl sımsıkı, seyret ne olursun!Azmiyle, ümidiyle yaşar hep yaşayanlar.

Me'yûs olanın rûhunu, vicdânını bağlar.Lânetleme bir ukde-i hâtır ki: Çözülmez...

En korkulu câni gibi ye'sin yüzü gülmez!

Mâdâm ki alçaklığı bir, ye's ile şirkin;

Mâdâm ki ondan daha mel'un daha çirkin.

Bir seyyie yoktur sana; ey unsur- îman.

Nevmid olarak rahmet-i mev'ûd-u Hudâ'dan,

Hüsrâna rıza verme... Çalış... Azmi bırakma.

Kendin yanacaksan bile, evlâdını yakma!Evler tünek olmuş, ötüyor bir sürü baykuş...

Sesler de: "Vatan tehlikedeymiş... Batıyormuş!"

Lâkin, hani, milyonları örten şu yığından.

Tek kol da "yapışsam..." demiyor bir tarafından!Sâhipsiz olan memleketin batması haktır.

Sen sâhip olursan bu vatan batmayacaktır.

Feryâdı bırak, kendine gel, çünkü zaman dar...

Uğraş ki: Telâfi edecek bunca zarar var.Feryâd ile kurtulması me'mûl ise haykır!

Yok, yok! Hele azmindeki zincirleri bir kır!

"İş bitti... Sebâtın sonu yoktur!" deme, yılma.

Ey millet-i merhûme, sakın ye'se kapılma".                                                                         ***

Bu ülkede vatan diyen, bayrak diyen, namus diyen, bağımsızlık diyen, milli ekonomi diyen, asker diyen, millet diyen, sosyal devlet diyen Bağımsız Türkiye Partisi'ne ve Sayın Prof. Dr. Haydar Baş beye "EVET" deme zamanınız daha gelmedi mi!..