Evet arkadaşım... Samimi dostum... Yeşil sahalarda da karşılıklı ter döktük... Ticari alış-verişimiz de oldu... Teknik direktörlüğe eğilmesinde de bir nebze katkımız vardır...
Ama bu demek değildir ki; onu yermeyeceğiiz, eleştirmeyeceğiz; hatalarını bu sütunlara dökmeyeceğiz!...
Pazar geceki ilk maçında torpil mekanizmasını çalıştıranlar çoğunluktaydı... Onu eski tanıyan birisi gözümün içine bakarak (50 yıllık gazeteci T.E); "Onun yeri başka. Gördün mü G.Saray nasıl oynuyor. Bu maç farklı biter. Maçın seyrine doyum olmaz"... Kafamı öne eğip notlarıma bakıyorum,, G.Saray'ın 15. dakikadaki golüne kadar; verimli hiç bir şey yok. Samsunspor biraz üstüne gitse; sendeleyip yere düşecek. Korkuyorlar da gidemiyorlar. G.Saray'ın üstüne tabi ki!...
Hemen T.E ağabeyime dönüp, iyi ki golü attılar. Yoksa sana acı bir konuşma yapacaktım dedim...
60 saniye sonra bir gol daha yediler ki; bizim halı sahadaki maçlarımızda kaleci o hatayı yapsa; (şaka bir yana) duşlara yollardım...
Neyseki devre biterken o güzel gole tanık olduk...
Terim farkı da o dakikalarda ortaya çıkmıştı. Berkant'ı sol kulvara çekmiş; Samsun'un solu boşa çıkmıştı. Ümit Karan'ın şık vuruşu ve golü oradan gelmişti... Fatih hoca, Felipe'yi de azarlamaktan geri kalmıyordu. İkinci yarıda Brezilya'lıyı oyundan almaz mı?.. Gel, G.Saray'ın futbolcusu ol da; Terim'in karşısında hazır ola geçme!... Oyunun son bölümünde Hasan Şaş da dışarıda...!
Oyun orta şekerli, skor farklı idi ama; şahsım adına Galatasaray'a notum; vasatın biraz üstünde... Yani ıkına sıkıla sınıfını geçen talebeyle eşdeğerdeydi.
Gece televizyon başında oturmuş; Terim'in basın toplantısına kulak kabartıyorum. O da aynı kanı da takımından fazla iyimser değil... Doğrucu Davut diye buna derler işte... Galiba T.E ağabeyim haklı mı ne?
