A Millilerimiz'in Türkiye'de özel maçlara karşı konsantrasyon eksikliğini her fırsatta söylemişizdir. Bunun kanıtları da elimizde...
1996'da yine Ağustos ayında Moldova'yı 2-0 yenmişiz; ondan sonra "tık" yok...! Çarşamba gecesine kadar 5 maç yapmışız 6.sı Gürcistan; kafalarda yine 'acaba' sorusu dolaşıp duruyor. Ama, kazın ayağı, öyle değildi; artık Gürcü'nün önünde Dünya 3.sü bir Ay-Yıldızlı onbir vardı!...
Haziran ayında seyir zevkine doyamadığımız Millilerimiz, sanki teri kurumadan sahaya çıkmıştı... Özele, özel ilgi gösteriyorlardı... Eylül ayındaki Slovakya provasını yapıyor ancak; Avrupa Şampiyonası ciddiyetinde oynuyorlardı. Üstelik 2-3 tane eksiğimiz mevcuttu. Öncelikle forvet değişime uğramıştı... Hakan Şükür - İlhan Mansız yerini Arif - Serhat ikilisine bırakmıştı... Bu iki gezegen hücumcu Gürcistan'ı tarumar etti.... Sezonun iki formda futbolcusu, bir forvette bulunması gereken tüm özellikleri; Avni Aker'in çimlerine yansıttılar... Üstelik Arif, Milli Takımda eksikliğini hissettiğimiz gediği de kapatmıştı... Haziran ayındaki Dünya Şampiyonası'nda hayıflanarak dile getirdiğimiz: "Bu Milli Takım bir ölü topu kullanamıyor. Hiç mi antremanda serbest vuruş çalışmıyorlar" sitemimizi; Arif sus pus yaptırıyordu. Attığı ilk gol ve diğer kullandığımız serbest vuruşlar; özenle çalışılmış "ölü top" eseriydi... Şenol hocayı hep savunmuşumdur.
Savunmayada devam edeceğim. Aman devam Güneş, "taviz" i zihninden silme!... Hakedene formayı verdiğin Gürcistan önünde açıkca görüldü... Rezervede tuttuğun Cihan, Serhat, Zafer, sana iyi mesaj çektiler sanırım.Trabzon'daki tek kusur, savunmanın dağınıklığı; az biraz da kademe hatalarıydı. Ee, buda hücumu düşünen takımda; olası birşey...
