Nabi ,1678 senesinde sultandan izin alarak,hacca gitmek için yola çıkar. Hac kafilesi Osmanlı devlet ricalinden meydana geliyordu. Hicaz yolarında, Peygamber efendimizin aşkından dolayı, Yusuf Nabi hiç uyumadı. Medine'ye yaklaştıkları bir gece, kafiledeki bir devlet büyüğünün ayaklarını kıbleye doğru uzatarak uyuduğunu gören Nabi, yetkiliyi uyandıracak bir sesle şu natı söyledi.
Sakın terk-i edebden, kuy-i mahbub-i huda'dır bu!
Nazargah-i ilahi'dir, Makam-ı Mustafa'dır bu.
Habib-i Kibriya'nın hab-ı gahıdır fazilette,
Tefevvek-kerde-i Arş-ı cenab-ı Kibiya'dır bu.
Bu hakin pertevinden oldu deycur-i adem zail,
İmadın açtı mevcudat dü çeşmin tutiyadır bu.
Felekde mah-ı nev Bab'üs-Selamın sine çakidir,
Bunu kandili cevza Matla-ı nur-i ziyadır bu.
Müraat-ı edeb şartıyla gir Nabi bu dergaha,
Metaf-ı kudsiyadır buse-gah-ı enbiyadır bu
Natın açıklaması şöyledir:
"Edebi terkten sakın!
Zira burası Allahü Tealanın sevgilisi olan Peygamber efendimizin bulunduğu yerdir.
Burası, Hak Teala'nın nazar ettiği,Resul-i ekremin makamıdır.
Burası Cenab-ı Hakk'ın sevgilisinin istirahat ettikleri yerdir .
Fazilet yönünden düşünülürse, Allah-ü Teala'nın Arş'ının en üstündedir.
Bu mübarek yerin mukaddes toprağının parlaklığında yokluk karanlıkları sona erdi.
Yaratılmışlar, iki gözünü körlükten açtı.
Zira burası kör gözlere şifa veren sürmedir.
Gökyüzündeki yeni ay, O'nun kapısını yüreği yaralı aşığıdır.
Gökyüzündeki oğlak yıldızı bile o peygamberin nurundan doğmaktadır.
Ey Nabi, bu dergaha edebin şartlarına riayet ederek gir.
Zira burası büyük meleklerin etrafında pervane olduğu ve peygamberlerin hürmetle eğilerek öptüğü tavaf yeridir."
O yüksek rütbeli kişi, bu mısraların ne manaya geldiğini anladı. Hemen ayaklarını toplayarak doğruldu ve Nabi'ye; "Ne zaman yazdın bunu, senden ve benden başka duyan oldu mu?" dedi. Yusuf Nabi de; "Daha önceden söylemiştim. Şu anda sizi bu durumda uzanmış görünce elimde olmayarak yüksek sesle söylemeye başladım. İkimizden başka bilen yok" dedi. Bu sözler üzerine o kişi, rahat bir nefes alarak; "Madem ki bu şiiri burada söyledin burada kalsın. İkimizden başkası duyarsa senin için iyi olmaz" diye ikaz etti.
Yusuf Nabi hiç ses çıkarmadı. Kafile yoluna devam ederek sabah ezanına yakın Mescid-i Nebi'ye vardı. Mescid-i Nebi'deki minarelerden müezzinler Ezan-ı Muhammedi'den evvel Nabi'nin ,"Sakın terk-i edebden ..."diye başlayan natını okuyorlardı. Nabi ve yüksek rütbeli kişi hayretten dona kaldılar. Sabah namazını kıldıktan sonra, Nabi ve diğer zat, namaz kıldıkları camiinin müezzinini buldular. Nabi müezzine: "Allah aşkına, Peygamber aşkına ne olursun söyle! Ezandan önce okuduğun naatı kimden, nerden ve nasıl öğrendin?" diye sordu. Müezzin gayet sakin bir şekilde şu cevabı verdi: "Resul-i ekrem bu gece Mescid-i Nebi'deki bütün müezzinlerin rüyasını şereflendirerek buyurdu ki: "Ümmetimden Nabi isimli biri beni ziyarete geliyor. Bana olan aşkı her şeyin üstündedir. Bugün sabah ezanından önce, onun benim için söylediği bu şiiri okuyarak Medine'ye girişini kutlayın. "Biz de Resulullah efendimizin emirlerini yerine getirdik."
Nabi ağlayarak: "Sahiden Nabi mi dedi? O iki cihanın peygamberi, Nabi gibi bir zavallı ve günahkarı ümmetinden saymak lütfünü gösterdi mi?" dedi. "Evet" cevabını alınca da, sevincinden kendinden geçti.
Gönderdiği yukarıdaki e-maili "saygılarımla" diyerek noktaladı değerli dostum İlker Kuran.
Saygı bizden dostum.
Hazret-i peygamber (as) için olan her güzelliğe ve o güzelliğin insanlara ulaşmasında aracı olan herkese binlerce saygı ve sevgi.
