Şiir Köşesi

Hz. Adem (as)Derhal Cennet'ten çıkınız dünyaya yerleşinizOrada ölüm yakındır bir müddet eğleşiniz

Dünyada düzen ne ise ona uy eyle kararHer yerini araştırın Cennet gibi yer mi var

İnsan gibi düzen kurun emrimi bekleyinizSizi aldatan şeytanı behemehal yeniniz

Adem, Havva bir hal ile yere gönderildilerBir cezaya muhataptı, şeytana yenildiler

İlk insanlar bir şekilde dünyaya yerleştilerHayvanlardan ibret alıp nesil yetiştirdiler

Havva her yıl hamile doğuruyordu ikizBu tesadüf değildi biri erkek biri kız

Yaratıcı uygun görmüş bu türün devamınıAdem, Havva böyle kurdu insanlık kervanını

Oğulları ve kızları buluğ çağa erdilerHayvanları seyredince taklite yeltendiler

Vahiy geldi, size haram doğum kardeşlerinizSize helâl kılınmıştır, karın kardeşleriniz

Birinci oğul Kâbil'in kardeşi çok güzeldiBu benle doğduğu için benim hakkımdır, dedi

İkinci oğul Hâbil'in ahlâkı çok güzeldiRabb'imiz ne emrederse güzeli odur, dedi

Herhangi bir mahsul olsa ondan infak ederdiGeri kalan bize yeter, şükür Rabb'ime, derdi

Kâbil, onun bu haline hep itiraz ederdiRabb'in bunlardan yemez niye verdin ki derdi

Adem, sabırlı oğlunu daha da çok severdiRabb'inden gelen vahyi, ikisine söyledi

Kâbil yasağı duyunca sanki delirecektiBabasına karşı geldi olmayacak bir şeydi

Dedi olmaz kabul etmem, ben vahyi duymadımSen Hâbil'i seviyorsun bu söze inanmadım

Adem dedi evladım Rabb'imize secde etEmirleri kanundur, anlaşılırdır, gayet

Aynı günde doğanları yasakladı Rabb'imizElbet bir hikmeti vardır emrine uymalıyız

Kâbil dedi, ben anlamam, hakkımı istiyorumBöyle saçma emir olmaz bunu reddediyorum.

Arslan A?AN