Tiyatroyu bırakın!

Kutlu doğum haftası münasebetiyle “kutlamak mı, anlamak mı?” Başlıklı bir yazı kaleme almıştık. Bu konu, üzerinde hassasiyetle durulması gereken bir konudur.
Çünkü bazı kimseler, Peygamber ‘siz din anlayışını üretiyor, iş tiyatroya gelince de kraldan fazla kralcı oluyorlar. Dolayısıyla da sözde Kutlu doğum etkinlikleriyle(tiyatrolarıyla) milletin düşüncelerini kirletip, bir yandan da Peygamber ‘siz din anlayışının tohumlarını Müslümanların zihinlere yerleştiriyorlar.  
Bakınız bazı kimseler Müslümanın zihnine nelerin tohumunu ekiyorlar:
“Herkes Kelime–i Tevhidi esas alarak çevresine bakışını yeniden gözden geçirmeli ve ıslah etmelidir. Hatta Kelime–i Tevhidin ikinci bölümünü, yani ’Muhammed Allah’ın Resulüdür’ kısmını söylemeksizin sadece ilk bölümünü ikrar eden kimselere rahmet ve merhamet bakışı ile bakılmalıdır” (!)
“Lailahe illallah diyen birisi Muhammeden Resullulah demese de rabbimin hatırına onu alır başıma koyarım”
Bu ifadelerini kullananların tertiplediği kutlu doğum etkinlikleri olsa olsa; tiyatro ve dini tahrip faaliyetleridir.
İslam dini, Peygamber ’siz din anlayışını reddeder.
İlk insan Hazreti Adem (a.s.) ile başlayan insanlığın dünya hayat serüveni, insanların kuralsız ve başıboş yaşayamayacağının en büyük delilidir. Yüce Allah, ilk insanı Peygamber olarak yaratmakla, insanlığın yaşamlarını belli kurallar içerisinde devam ettirme zorunluluğunu ve rahatlığını da sağlamıştır. İster maddi ister manevi sahada, kanun koyucu, doğru ve eksiksiz olarak tanzim ettiği yasaları öncelikle ortaya koyar ve insanlardan da bu kurallara uymasını ister. Kurallar, kitap ve elçi ikilisi ile duyurulur. Öncelikle elçi tarafından uygulamaya konularak kuralların uygulanabilirliği ispat edilir.
Bu durum, insanlığa yaşam kurallarının zikredildiği “suhuflar” (sayfalar) ile belgelenmiş, süreç içerisinde de her çağın gereğine uygun “suhuf” ya da diğer kutsal kitaplarla ve Peygamberler vasıtasıyla insanlara duyurulmuştur. Son Peygamber Hz. Muhammed(s.a.v.) ile de insanlığın kıyamete kadar yaşayacakları bütün problemlerin çözümleri sunulmuştur.
Âlemlere Rahmet Hazreti Muhammed’i (s.a.v.) takip etmekle, insanlık doğru bulmuş, O’nsuz kaldığı her dönemde yolunu şaşırmış, huzurunu kaybetmiş, nefsinin ve dünyanın esiri olmaktan kurtulamamıştır.
Bu bilgiler ışığında, insanların hiçbir dönemde kurasız, kanunsuz ve başıboş yaşamasına müsaade edilmediği açıkça anlaşılmaktadır. Toplumsal yaşantıda en küçük birimden tutun, devletler ve milletler topluluklarının düzenli bir hayat sürmeleri ancak doğru konmuş kuralların uygulanması ile mümkün hale gelmiştir. Aksi takdirde dünyanın düzenini insanlar kendi elleriyle bozmuşlar, ilahi ve doğru kurallara açıkça meydan okuyarak yaşadıkları çevreleri yaşanmaz hale getirmişlerdir...
Kanun koyucular ve halklar, aslından uzaklaştıkça ve nefsi davranışlar sergiledikçe de insanlık huzur ve saadeti kaybetmiştir. Bu süreç insanlık tarihinden bu yana böylece işlemiş, bundan sonrada böyle devam edecektir.
Din olgusunda Peygamber, olmazsa olmaz şartlar arasındadır.
Peygambersiz din anlayışını ortaya atanların niyetlerinde, dinimiz İslam olgusunun tahribatı söz konusudur. Peygamberimizin dindeki rolünü ortadan kaldırınca eksik ve yanlış din anlayışını oluşturmak ve aslını bozmak daha kolay hale gelebilecektir. Ilımlı İslam, dinde reform, dinler arası diyalog, medeniyetler ittifakı, adları altında ortaya konmak istenen projenin altında yatan gerçek de budur. Perdenin arkasında küresel güçler ve Haçlı batı vardır. Bu gerçek görüldüğü ve anlaşıldığı zaman, İnsanlık Muhammed (s.a.v.) la buluşacak ve aslına dönmüş olacaktır. Aksi takdirde başkalarının oyun ve oyuncağı olmaktan, imanını kaybetmekten öteye gidemeyecektir. Allah bu akıbetten cümlemizi korusun. Amin..