Yılmaz ve Moon

Diyanet İşleri Başkanı Mehmet Nuri Yılmaz, geçen haftasonu Bolu Eğitim Merkezi'nde, bildiğiniz gibi değil, son derece tarihi bir çıkış yaptı. Mooncuların Türkiye'dFazilet Partisi'nin (FP) kapatılmasına neden olduğu gerekçesiyle milletvekilliği düşürülen Nazlı Ilıcak, 5 yıl siyasetten yasaklanmasına karşı Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'ne (AİHM)si'ne (AİHM)esi'ne (AİHM)olarak Hıristiyanlığı yaymaktır. Ben onların notlarına baktım, hiç İslamiyet'ten bahsetmiyorlar. Bu tip toplantılara izin verilmemeli. Bunu gerekli merciler sağlamalı.

Başkan'ın büyük hizmeti

Duydunuz mu, şimdi Moon'un ne olduğunu, niçin yasaklanması gerektiği... Meğer bunların amacı, Yılmaz'a göre, direkt Hristiyanlığı yaymak olduğu için Hristiyan alemi de tasvip etmiyormuş. Keratalar, İslamiyet'ten de bahsetmiyorlarmış.

Bu hikmetli gerekçeleri yakalamak ve komuoyunun gözü önüne serdetmek her baba yiğidin kârı değil. Başkan'ın bu büyük hizmetini görmeyenin gözü çıksın, diyeceğim; ama gözler, belki kimi göz nakillerinde lazım olabilir, diye bunu söylemeye dilim varmıyor.

Eeeee... ? Dolayısıyla bunların toplantılarına izin verilmemeliymiş.

Elbette. Yasaklanması gerekenler sadece onlar değil; gizli açık tüm misyoner örgütler ve yerli yandaşları da tarassut altına alınmalı, toplantıları yasaklanmalı. Zaten Ankara Emniyeti, geçen Mart'ın son haftasında Sheraton Otel'de toplantıyı düzenleyen Dünya Barışı için Dinlerarası ve Milletlerarası Federasyon hakkında Ankara Cumhuriyet Savcılığı'na, Dışişleri Bakanlığı'ndan, Ankara Valiliği'nden izin alınmadığı ve misyonerlik yapıldığı iddialarıyla suç duyurusunda bulundu.

Dinlerarası diyalog, modern misyonerliktir

Ancak aynı beyanatında sayın Yılmaz'ın altını çizdiği konular ve dile getirdiği buluşmalara dikkat edilirse, Moon perdesi altında sanki birilerinin korunduğu ve adeta saklandığı bir tablo beliriyor. Yılmaz, dinlerarası diyalog çerçevesinde Fener Rum Patriği, Süryani Cemaati lideri ve Yahudi Hahambaşı ile bir araya geleceklerini söylüyor ve biraraya geliyor. Moon perdesi altındaki tüm püf noktalar, misyonerlik konusundaki paradokslar işte bu "dinlerarası diyalog"ta saklı.

Yıllardan beri dinlerarası diyalogdan dem vuran sayın Yılmaz, acaba 1991'de İstanbul Beyazıt'taki Presedent Hotel'de düzenlenen ve iki gün süren ilk "dinlerarası diyalog" toplantısının Mooncuların koordinasyonuyla kara cüppeli papazlar ve nurlarını yitirmiş onların yerli işbirlikçilerinin katkılarıyla düzenlendiğini bilmiyor mu? Şüphesiz biliyor. Fotoğraf arşivimizi karıştırma zahmetimizi göz önüne alarak Yılmaz, Moon'un bu ilk dinlerarası diyalog toplantılarına bizzat iştirak edip etmediğini belirtirse, merakımızı gidermiş olacaktır.

Misyonerlik konusu demogoji kaldırmayacak kadar hayati bir problemdir bugün. Dolayısıyla hiç sağa sola çekmeye hacet yok; Mooncularla dinlerarası diyalogcular, ortak programlar icra eden, ortak projeler etrafında çalışan aynı tavanın balıklarıdır.

Mooncular, şimdi mi

misyoner oldu?

Presedent Hotel'deki bu ilk adımdan sonra sökün eden ve Moon mensuplarının da aksatmadan iştirak ettikleri sair dinlerarası diyalog toplantılarının kaçında sayın Yılmaz, Moon ekibiyle diyalog kutlaması yapmıştır? Bunu zat-ı âlileri iyi bilmektedir. Yoksa Mooncular, şimdi mi, toplantıları yasaklanması gereken "misyoner" oldular da, biz bilmiyoruz. Geçmişte Yılmaz'ın da katıldığı toplantılarda bunlar ne işlerle meşgullermiş acaba? Yılmaz'ın Moon konusundaki "yasak istemi" yoksa konjonktürel midir?

Diğer yandan sayın başkanın Moonu hedef gösterdiği bir ortamda Fener Patriği Bartholomeos'la "dinlerarası diyalog" çerçevesinde buluşacağını belirterek hangi mesajı vermek istediği, merak konusudur. Yılmaz, bu buluşma beyanıyla, ABD ve Avrupa seyahati dönüşünde Heybeliada Ruhban Okulu'nun açılması niyetini Türk devletine karşı gözdağı verme edasıyla haddini aşarak izhar eden, bununla da yetinmeyip her girdiği ortamda Suriçi İstanbul'da Vatikan benzeri ekümenik patriklik türküsü çağıran Fenerli Bartholomeos'a bulunduğu lojistik katkının farkında mıdır acaba?

Başkan, vicdan muhasebesi yapmalı

Bu bağlamda Başkan Yılmaz'ın güya misyonerlik hassasiyetiyle Mooncuların faaliyetlerinin yasaklanmasını istediği gibi, kendisinin de bilfiil içinde bulunduğu "dinlerarası diyalog" faaliyetinin "hristiyanlığın modern bir misyonerlik yöntemi olduğu"nu çok iyi bildiği halde yasaklanması gerektiğini belirtmemesi de dikkat çekicidir. Yoksa, Yılmaz, II. Vatikan konsilinin 1965'te aldığı karardaki ifadesiyle belirtirsek, "dinlerarası diyaloğun hristiyanlığın artık modern bir misyonerlik yöntemi olduğu"nu bilmiyor mu? "Dinlerarası diyalog"un 1965'ten beri Vatikan'ın modern misyonu olduğunu bilmiyor mu?

Biliyor elbette. Şayet bilmiyorsa; bugüne kadar bilmiyordum, diyebilir. Bu bir samimiyetin ifadesidir. Bunun gereği de Yılmaz'ın, Mooncuların misyonerlik konusunda hesaba çekilmesini istediği nispette, kendisini ve Papalık Konseyi Misyonu'nun bir parçası haline geldikten sonra maalesef simalarındaki nurlarını yitirmiş ahbaplarını da "Hristiyanlığın modern misyonerlik yöntemi olan dinlerarası diyalog" hususunda vicdan muhasebisine çekmesidir.

Bir yandan Mooncuların misyonerlik faaliyetlerinin yasaklanmasını isteyen başkanın, diğer yandan hangi gerekçe ve kimlerden aldığı akılla Vatikan'ın modern misyonunun ve misyonerliğinin bir parçası olma pozisyonunu her şeye rağmen koruduğu akıllara durgunluk vermektedir.

Misyonerliğin kökünü kazımak başkanın elinde

Ama yoook, sayın başkan misyonerlik gerekçesiyle değil de, Mooncuların toplantılarının sadece Hristiyan aleminde de tasvip edilmediği gerekçesiyle yasaklanması gerektiğini söylüyorsa, o zaman tavırlarındaki çelişkiler belki ortadan kalkar. Fakat yine de zor; çünkü Moon'un teşkilatının adı da Dünya Barışı için Dinlerarası ve Milletlerarası Federasyon'dur ve yıllardan beri yaptıkları toplantıların ana gündemi "dinlerarası diyalog"dur.

Sayın Yılmaz, Moon toplantılarının yasaklanması kadar, asıl, kendisinin de içinde bulunduğu "dinlerarası diyalog" patentli Hristiyanlığın modern misyonerlik yöntemi toplantılarının yasaklanması gerektiğini beyan eder ve yasaklatabilirse; inanın, asıl o zaman Türkiye'deki tüm misyonerlik faaliyetlerinin kökü kazınır.

Şayet Yılmaz, böylesi samimi bir çıkış yaparsa bölücü misyonerler, Anadolumuzda değil cirit atmak, bir adım dahi atamazlar. Din ve diyanet işlerinden sorumlu sayın başkandan bunu beklemek de Müslüman Türk Milleti'nin en doğal hakkı olsa gerektir.