Zaman her zamanki gibi?

Değerli okuyucu, bu yazıyı aziz milletime şikayet dilekçesi niyetiyle okuyabilirsin.Evet, Zaman gazetesi yetkililerini, yöneticilerini ve sahiplerini Müslüman Türk milletine şikayet ediyorum. Hatta, sadece şu anda bu topraklarda yaşayanlara değil, bu toprakların altında, sıra dağlar gibi kefensiz yatan şüheda ecdadımıza da şikayet ediyorum.Yedi iklim dört bucakta, yeryüzünün hangi yüzüne yaşıyorlarsa oralarda bulunan  Müslüman Türk milletinin her ferdine şikayet ediyorum.Erzurum'da yatan Nenehatun'a, Kahraman Maraş'ın Sütçü İmamı'na, Gaziantep'in Şehit Kamil ve Şahin beylerine, Çanakkale'de etten-kemikten duvar örerek "Çanakkale geçilmez" destanını yazan 253 bin şehidimizin ruhaniyetine şikayet ediyorum.Hayasızca saldırıya geçen haçlılara karşı, ölüm-kalım mücadelesi veren, ırzını-namusunu, vatanını, çoluk-çocuğunu müdafaa ederken şehit düşen Kuvvai Milliye şehitlerine şikayet ediyorum.Milli Mücadelenin Başkomutanı Gazi Mustafa Kemal ve silah arkadaşlarının ruhaniyetlerine şikayet ediyorum.Her birinin soyunda mutlaka en az bir şehit bulunan bu milleti bu topraklarda işgalci gösteren bir yazıyı yayınladıkları için millete ve toprağın altında yatan dedelerine şikayet ediyorum.Binlerce yıldır bu topraklarda yaşayan ve dillere destan medeniyetler, devletler kuran Müslüman Türk milletini, bu toprakların kültürüne yabancı bir toplum olarak tanımladığı ve yayınladığı için Zaman gazetesini, dünyanın neresinde olursa olsun bu toplumun ferdi olan herkese şikayet ediyorum.Savaş meydanlarında esir aldığı düşman askeri ile yarım ekmeğini paylaşacak kadar, bineğini esirlere ikram edip kendisi ardından düşe-kalka yürümeyi tercih edecek kadar hakka-hukuka riayet eden bir milleti aç gözlülükle, hakkı olmadığı şeyi aşırı istemekle suçlayan bir yazıyı yayınladığı için Zaman gazetesini Türk milletine şikayet ediyorum.Söz konusu gazeteden iktibas edeceğimiz şu paragrafı okurken tüyleriniz ürpermiyor, diken diken olmuyorsa, Fatih'in, Yavuz'un, Abdülhamit'in ruhaniyetleri önünde yüzünüz kızarmıyorsa, çok elzem olan duygularımızın "diyalog" kazanlarında buharlaştırılmış olabileceği teşhisi ile tedaviye başlayabilirsiniz.21 Ocak 07 tarihli Zaman gazetesinden şu satırları okuma talihsizliğini yaşadı bu millet:"? Hırant'ı taşıyamayan, geçmişte her kimlikten isimli isimsiz Hırantlara layık olamayan, bu toprakların kültürüne yabancı olmasına karşın toprağı isteyen, toprağı öylesine istediği için insanlığını unutan bir toplumda mı yaşıyorum sorusu artık kaçınabileceğim bir soru değil. Hırant, ürkek bir güvercin olmayı kabullenirken, bu topraklarda güvercine dokunulmadığına güvendiğini söylerdi. Ama bu toplum güvercinlere hep dokundu? Onları sürdü, kültürlerini ezdi, düpedüz öldürdü?"(Zaman, Etyen Mahcupyan, 21 Ocak 07)Bu satırlara yazana bir şey demiyorum; ismi-cismi, cinsi-cibilliyeti ortada Türk milletine iftira etmek, katillikle, kasaplıkla suçlamak zaten bunların mesleği ve bir çeşit ekmek kapıları. Ama sayın Zaman gazetesi yetkilileri siz hiç utanmadınız mı bu satırları yayına sokarken? Söyler misin bu toplum kimi öldürmüş, kimin kültürünü ezmiş, hangi güvercine dokunmuş? Sizin editörünüz, yayın kurulunuz, ne bileyim ağzından çıkanı kulağı duyacak kimseniz yok mu? Yoksa zaten misyonumuz bu mu diyorsunuz?Şimdi, vatan sevdası, bayrak ve bağımsızlık sevdası, dedelerinin hatırasına ve mirasına sahip olma hasleti kaybolmamış olan, "diyalog ve hoşgörü" kazanlarında buharlaşmamış olan Anadolu insanı bu gazeteden özür bekliyor.Zaman gazetesi Ya Türk milletinden özür dileyecek ya da mevcut traj güneş görmüş kar gibi eriyecek."Bunun gibi nice ihanet yazıları yayınladık trajımız düşmedi" derseniz, onu da millete ve zamana bırakacağız, nasıl olsa gerçekler zamanla anlaşılacaktır.