Zaman ve tefekkür

Ömrümüz binbir telaş, koşuşturma ile geçip gidiyor. Zamanı ne durdurmak mümkün ne de onun hızına yetişmek. Zamanın dördüncü boyut olduğu söyleniyor, bir fizikçi ve ya matematikçi olmadığımız için bu boyut meselesini de tam olarak kavrayamıyoruz. Bizim bu konuda yapabileceğimiz en güzel iş zamanımızı verimli kullanabilmek. Çünkü aldığımız ve verdiğimiz nefesler çok kıymetli, boşa geçirdiğimiz zaman dilimlerinden de hesabımız var. Hayatımızı daha anlamlı ve güzel kılmak için tefekkür etmeye ihtiyacımız var Tefekkürün de bir ibadet, hem de çok önemli bir ibadet şekli olduğundan şüphe yok. Kendi hatalarımıza aşina olabilmek için, başkalarının hatalarından ibretler almak için, kendi iç dünyamızı çok daha iyi tanıyabilmek için ve gerçek bir tasavvuf ehli olabilmek için tefekkür etmek bir zorunluluktur diye düşünüyoruz. Hatalar insanlar içindir ancak hatalardan dönmek, ders çıkarabilmek tefekkür eden insanlar içindir. Bizleri uykusuz bırakan hatalarımız olmuştur. İnsan olma yolunda ilerlerken kendimizi adilce yargılayabilmek üst benliğimizin sayesinde gerçekleşen bir süreçtir. Erdemli olmayı başarabilmiş insanlar kendilerini iyi yargılayabilen insanlardır dersek yanılmış olmayız herhalde. Kendi kendimizi yargılayabilmek daha güzel ve daha adil davranabilmek için gereklidir. İnsanoğlu kendisinin hem yargıcı hem de avukatı olabilir. Doğru kararlar verebilmek için her ikisine de ihtiyacımız olduğu bir gerçektir. Allah bizlere doğru yargılarda bulunabilmeyi nasip etsin.