Ali gibi yiğit, Zülfikar gibi kılıç yoktur

Melun Muaviye'nin Babası Ebu Sufyan, Bedir savaşında aldıkları yenilgiyle kötü bir şekilde bozulmuş, kaybettiklerinin intikamını almak ve bu yenilgiyi telafi etmek için güçlü bir orduyla Medine'ye saldırı kararı almıştı.

Hz. Peygamber (s.a.a) bin kişi ile Medine'den ayrılarak şehrin kuzeyindeki Uhud dağına doğru yola çıkar. Uhud dağı eteklerinde iki ordu karşılıklı saf oluştururlar.

Bu savaşta da Müşrikler bu önemli hususu dikkate alarak yiğitlikleriyle tanınan "Beni Abdu'd-Der" kabilesinden birkaç kişiyi bayraktar olarak seçmişti. Ama savaş başladıktan sonra, bu bayraktarlar birbiri ardınca İmam Ali'nin (a.s) güçlü elleriyle öldürülüp, bayrak peş peşe yere düşünce, Kureyş ordusu ruhsal sarsıntıya uğramış, kaçmaya başlamışlardı.

İmam Cafer Sadık'ın (a.s) bununla ilgili şöyle buyurduğu aktarılmıştır:

– "Uhud savaşında şirk ordusunun bayraktarları dokuz kişiydi. Hepsi de Ali'nin (a.s) güçlü elleriyle helak oldular."

İbn-i Esir de diyor ki:

– "Kureyş'in bayraktarlarını (yere sererek) yenen kişi Ali (a.s) idi."

İmam Ali (a.s) daha sonra yaptığı konuşmalarda bu konu üzerinde durarak şöyle buyurmuştur:

"… Allah aşkına söyleyin, içinizde benden başka (Uhud savaşında) Beni Abdu'd-Dar bayraktarlarından dokuz kişiyi öldüren birisi var mıdır?!…"

İmam sözlerini şöyle sürdürdü:

"… Bu kişi öldürüldükten sonra, pek büyük gövdesi olan "Sevâb" adındaki köleleri savaş alanına girerek, ağzından köpük saçıp, gözleri kan çanağına dönmüş bir halde: "Efendilerimin intikamı için Muhammed'den başkasını öldürmem, diye haykırırken, Sizler (korkudan) hemen çekilmediniz mi? Ama ben onunla savaştım, karşılıklı vuruştuk ve ona öyle bir darbe indirdim ki belinden ikiye ayrıldı."

Okçuların yerlerini terk etmesinden dolayı İslam ordusu arkadan vurularak bozguna uğratılmıştı. Müslümanlardan birçoğunun morali bozulmuş, ruhiyesi sarsılmış şirk ordusunun yeni bir askeri baskısıyla, Müslümanların tamamına yakını dağılarak geri çekilmişlerdi. Savaş alanında parmakla sayılacak kadar az bir kişi kalmıştı. Peygamberin (s.a.a) çevresinde İslam tarihinde dönüm noktası sayılacak kritik anlar yaşanıyordu.

Bu savaşla, aralarında Hamza b. Abdü'l Muttalib ve İslam ordusu bayraktarlarından Mus'ab b. Umeyr'in de bulunduğu yetmiş kişiden fazla Müslüman mücahit şehit oldu.

İşte burada İmam Ali'nin (a.s) ne kadar önemli bir rol üstlendiği ortaya çıkmaktadır. O, eşsiz bir yiğitti ve cesaretle Peygamber'in yanı başında kılıç sallayarak, müşriklerin dalga dalga akınları karşısında yüce İslam Peygamberini koruyordu.

İbn-i Esir tarihinde şöyle yazıyor:

"İslam Peygamber'i, saldırmak üzere olan bir müşrik grubu görünce Ali'ye: "Onlara saldır!" diye buyurdu. Ali Peygamberin emri gereği onlara saldırdı. Bir kaçını öldürerek bozguna uğrattı. Peygamber başka bir grubu gördü ve Ali'ye, "Saldır onlara!" diye emir verdi. Ali üzerlerine saldırıp bir kısmını öldürdü bir kısmını da devre dışı bıraktı. Bu sırada vahiy meleği, Peygambere: "Bu Ali'nin gösterdiği fedakârlıkların en üstünüdür, deyince, Resûlullah: O benden, ben de ondanım, diye buyurdu. O anda gökten "Ali gibi kahraman, Zülfikar gibi kılıç yoktur!" nidası duyuluyordu."

İbn-i Ebi'l-Hadid şöyle yazıyor:

"Peygamber sahabelerinin çoğu (savaşlarından) kaçarken düşman birliklerinin Peygamber'e doğru akınları giderek artıyordu. "Beni Kenane" kabilesinden bir grup ve içlerinde, namlı dört kahraman bulunduran "Beni Abdü Menaf" kabilesinden bir grup Peygamber'e doğru saldırıya geçtiler. Peygamber: "Bunları defet!" buyurdu. Piyade olarak savaşan İmam Ali, elli kişi olan gruba saldırıp bozguna uğrattı. Onlar bir kaç kere toparlanıp saldırıya geçtiler, her defasında Ali, saldırılarını geri püskürtü. Bu saldırılarda ünlü dört kahraman ve on kişi daha İmam Ali'nin güçlü elleriyle öldürüldü.

Cebrail, Resûlullah'a: "Gerçekten Ali pek yiğitlik gösteriyor. Melekler onun yiğitliğine şaşmaktadırlar" dedi. Resûlullah (s.a.a): "Neden olmasın, o bendendir ben de ondanım" diye buyurdu. Cebrail de "Ben de sizdenim" dedi. O gün gök tarafından bir sesin devamlı:

"Ali gibi kahraman, Zülfikar gibi kılıç yoktur" diye sürekli nida verdiği duyuluyordu. Ama söyleyen görülmüyordu. Hz. Peygamberden bunu kimin söylediği sorulduğunda, Bu Cebrail'dir, diye buyurdular."