Allah'tan korkma hâli

Allah korkusu konusu üzerinde çok duran alimler bunu takvanın temel ilkelerinden biri saymışlardır. Buradaki korku aynı zamanda Allah'ı sevmekten kaynaklanan bir çekinme mahiyetindedir İmamı A'zam çok fetvada çok ihtiyatkar ve dikkatliydi. Devrin halifesi bir toplantı düzenlemiş ve İmamı A'zam'ın artık yaşlanmış olan üstadı Şa'bi'yi de davet etmişti. Meclis de tanınmış pek çok ulema da vardı. Hükümdar, vezirlerine, hizmetkarları nâmına bir çiftlik yazılmasını emretti. Bu çiftliklerden bir kısmı ikrar, bir kısmı mülkiyetle, bir diğer kısmı da vakıfla ilgiliydi. Hizmetkar ilgili evrakları, o sırada kadı olan Şâbî'nin önüne koydu ve Emiru'lMü'minin, şahid olarak bunu imzalamanızı emrediyor, dedi. Önce Şa'bî sonra bütün fakihler evrakı imzaladılar. Hizmetkar, İmamı Azam'a da aynı evrakı getirip; "Şahid olarak bunun altını imzalamanızı Emiru'lmü'minin" emretmektedir, dedi. Ebu Hanife:"Peki Halife nerededir?" diye sordu. Hizmetkar: "Sarayında", dedi. Ebu Hanife: "Şahidliğin sahih olması için, ya Emiru'lmü'minîn'in buraya gelmesi veya benim oraya gitmem icab eder", dedi. Hizmetkar: "Nasıl olur, başta kadı olmak üzere bütün fakihler imzaladılar. Sen lüzumsuz yere zorluk çıkartıyorsun", diye çıkıştı. Ebu Hanife: "Onlar kendi yaptıklarından sorumlu, vebali boyunlarına!" (Bakara 2/286) dedi. Bu söz Halifenin kulağına gidince, Şâbî'yi çağırtıp: "Şahitlikte görmek şart mıdır, değil midir?" diye sordu. Şâbî: "Evet, şarttır", dedi. Halife: "O halde sen beni ne zaman gördün ki, şahid olarak imza attın?" dedi. Şâbî: "Bunun senin fermanın olduğunu biliyordum, onun için seni görmeyi taleb edemedim", dedi. O vakit Halife: "Bu mazeret değildir. O genç, kadı olmaya senden daha layıktır".