Basit ve sade

Yaşamak…
Huzur ve bereket içinde...
Nasıl?
Zaten her gönül
bu sorunun cevabının
peşinde...
Birazdan birkaç sır
alıntılanmış...
Dilerim bir gün yaşanmışını da yazarız..
***
Ala rivayet
yüz altmış yıl yaşamış Raşo Ağa...
İstanbul/Eyüp’te…
Sormuşlar: “Ağam -maşallah-
nasıl geldin bu yaşa?”
Cevab:
“Birinci sır:
Hiç kimseye hased etmedim…”
***
Bir sofra...
Nebi (a.s.) o sofrada yemeğini yiyor...
İkinci sır:
“Sofrada ne olursa olsun
her zaman tek çeşit...”
***
Bir mesele konuşurken,
iğneyi kendine
çuvaldızı başkasına batırmak...
Atalar gibi...
Üçüncüsü:
“Yapmak yılları,
yıkmak anları götürür!”
***
Yerini, haddini
seviyeyi bilmek..
Edebi korumak;
şahsiyeti muhafazada esas...
Dördüncüsü:
“Nokta kadar menfaat için
virgül kadar eğilme!
***
Rızık değişmez;
taksimat yapıldı,
kalem kurudu...
Nasibin, istemesen de seni bulur.
Beşincisi:
“Çalışmak hırsla değil
bereketler ile...”
***
Tebessüm eden yüz,
gizliyi araştırmayan bir gönül,
dedikodu ve gıybeti reddeden irade...
Altıncısı:
“Güzel huya boyanmak...”
***
Fani oluşun farkında olup
ebedi hayatın tarlası olan şu dünyada
Doğruluk ve insanlık libasını
hiç çıkarmamak...
Yedincisi:
“Vallahu ala külli şeyin gadir...”
***
Hayatını; insanları aşağılamak,
onları ezmek,
hakir görmek
nefsinden başka
hiçbir şey tanımayan
zavallı,
kendine aşık adamcıklardan
uzak yaşayınız!
Yani, sekizinci:
“Değmez kuşa taş atmayınız...”
***
Ve son bir dip not:
Basit ve sade yaşayınız...
Az ama devamlı olan hayra devam ediniz.
Rahat edersiniz...
Öbür türlü;
ya malına,
ya karına,
ya adına
ya şânına
ya da kuruntularına
esir olursun!
Sadece “esir…”