Bir başka Yezid Mervan

İslam tarihine baktığımızda en büyük fitneci ve din bozguncusu olarak Ümeyyeoğulları'nı; (Ebu Sufyan-Muaviye-Yezid) görür ama onlardan daha azılı bir domuz olan Mervan'ı ve 'Mervanları' görmeyiz... 

Abbasiler Peygamber nesline karşı Emevilerin yolunu ve metodunu benimsemişler, hatta Peygamber hanedanına düşmanlıkta Ümeyyeoğulları'nı da geçmişlerdir. Peygamber hanedanına zulümler o derece artmıştı ki; Ehl-i Beyt dostları Maveraünnehir ve Hindistan'dan Afrika'ya birçok bölgeye hicret etmek zorunda kalmışlardı.

Emevi döneminde uydurulan hadisler, daha sonra Abbasiler zamanında hadis kitaplarına dönüşmüştü. Yalan hadis uydurma faaliyetleri hayli hararetli idi. İslâm dinini zayıflatmak ve Müslümanlığı bozmak gayesiyle yığınlarla hadis uyduruldu. Nitekim, İbn-i Ebil-Evcâ ismindeki zındık şöyle konuşmuştu: "Ben dört bin hadîs uydurdum ve bu suretle helali haram, haramı da helâl hale getirmeye çalıştım, İslâm ahkamını bozmak ve değiştirmek için bu kadarı kâfidir sanırım." 

Abbasiler Ehl-i Beyt yanlılarına karşı kitle katliamlarına da giriştiler. Bir kısım Ehl-i Beyt taraftarları diri diri toprağa gömülür ve ateşe atılırken bir kısmı da yapılan binaların duvarlarında taş niyetine kullanılarak öldürüldü.

22 yıl hilafette kalan Halife Mansur'un dönemi Ehl-i Beyt sevenleri İmam Kazım ve babası İmam Cafer Sadık için oldukça sıkıntılıydı. 

Öyle ki Halife Mansur dönemi için İmamı Ali sevenlerinin sindirildiği devirdir denilebilir. Zalim Mansur'un İmam Ali'ye ve Ehl-i Beyt'e karşı olan kini, sevenlerini kılıçtan geçirmesine sebep olmuştur. Onun hazinesinin bazı odalarında kadın çocuk demeden öldürdüğü Ehl-i Beyt yarenlerinin başları saklanmaktaydı...

Zalim Mansur hacca gitmeye karar verince oğlu Mehdi'nin karısı Ebu'l Abbas'ın kızı Reyta'yı çağırdı. Mehdi o sırada Rey'de bulunuyordu. Reyta'dan söz alarak hazine'nin anahtarlarını ona teslim etti. Anahtarları verirken hazinenin bazı odalarına hiç kimseye açmamasının ve Mehdi'den başkasına bu odalardan bahsetmemesini istedi. Kendisi ölmeden Reyta'nın buralara girmemesini emretti.

Ölümünden sonra sadece Mehdi ile buraya girmesi gerektiğini özellikle bildirdi. Mehdi, Rey şehrinden Bağdat'a gelince Reyta hazinenin anahtarlarını ona verdi ve babasının ölümü kesinlik kazanmadan bu hazineleri açmaması için ondan söz aldı. Mansur'un öldüğü haberi Mehdi'ye ulaşınca Mehdi hilafet makamına geçti ve Reyta ile beraber hazine'nin gizli kapılarını açmaya başladılar.

Karşılarına Hz. Ali soyundan gelen insanların kafatasları çıktı ve kulaklarına asılı belgelerde nesepleri yazıyordu. Çocuklar, yetişkinler, gençler ve kadınlar sıra sıra dizilmişti. Mehdi tüm kafataslarının gömülmesini emretti ve üstlerine dükkanlar yaptırdı.

Mansur, Ehl-i Beyt sevenlerinden zorla aldığı mallara "Beytül Mal-ı Mezalim" adını vermiş ve ayrı ayrı yere koydurmuştu. Hangi kişiden hangi malını alındığı da üstüne kaydedilmişti. Mansur döneminde halka yapılan bu gasp hakkında tarihçi Mesudi şunları yazmaktadır: "Mansur'un halktan zorla aldığı malların miktarı altı yüz milyon dirhem ve dört yüz milyon Dinar'a ulaşıyordu." Bu meblağ çiftçilerden aldığı arazi vergisi ve harçların dışındaydı...

Babası Hakem b. As ile birlikte Mervan'ı Taif'e sürgüne gönderen Hz. Peygamber ile alay eden,Müslümanların evini gözetleyen bu aşağılık insanları maalesef üçüncü halife affedecek ve vezir edecekti... Dönüşü muhteşem olan bu Mervanlar, kâtip, vezir olmuşlar ve en nihayetinde halife Osman'ın ölümünü de hazırlamışlardır.

Osman öldürüldükten sonra zalim Mervan'ı Talha ve Zübeyr'in başını çektiği Cemel savaşında Hz. Ali'ye karşı olan cephede görüyoruz. Mervan zalimi; binlerce Müslümanın katledildiği, Medine'nin üç gün yağmalanıp, işgal edildiği Harre katliamında Yezid ordusunun saflarındadır.

Adli sicil kaydı çok bozuktan öte olan bu zalim kimi İslam tarihçilerine göre  oldukça "dindar, hadis rivayetinde güvenilir bir isim" olarak anılacaktır ve bizlere Muaviye melunu gibi hazret olarak ta tanıtılacaktır...