Son yıllarda bir "bereketsizlik"tir almış başını gidiyor sevgili okurlar. Vakti zamanında tüm Ortadoğu'nun et ve canlı hayvan tedarikçisi olan ülkemiz, şimdilerde elin anguslarına ve neidüğü belirsiz etlerine mahkum olmuş durumda.Eski yıllarda Doğu ve Güneydoğu Anadolu'daki büyük gezer sürüler düzeni vardı. Kartpostallık o güzelim görüntüler yok oldu. Şimdi çıkın Anadolu yaylalarına yada bir seyahat edin, Anadolu'ya bakalım yol kenarlarında hayvan sürüleri görebilecek misiniz? O dönemde 70 milyonun üzerindeki büyük ve küçükbaş hayvan varlığı son 25 yılda 37 milyonlara kadar gerileyerek yarı yarıya azalmış bulunmakta. Son 25 yıldaki nüfus artışını göz önüne alırsak bugün, 100 milyonluk küçük ve büyük baş hayvan varlığımız olması gerekirdi.Bugün Türk tarım köylü ve çiftçisi ürettiğinden para kazanamaz, topraklarını işleyemez ve hayvanlarını besleyemez bir durumdadır. Nüfus artmasına rağmen tarımsal üretimimiz önemli ölçüde gerilemiştir. Türkiye tarımsal üretim egemenliğini kaybetmiştir dersek abartmış olmayız. Tarımda yaşanan en temel sorun; girdi fiyatlarının çok yüksek, desteklerin yetersiz olması elbette. Tarımsal girdilerin büyük bir bölümünde dışa bağımlı hale getirilen ülkemiz ürettiği ürünü maliyetinin altında satmak zorunda. Hayvancılığımızda kullandığımız 9.5 milyon tonluk karma yemin 4 milyon tonunu dışarıdan ithal ediyoruz. Bunun bedeli 1 milyar doları geçiyor. Her yıl gübre fiyatları bir yıl öncesine göre yüzde 100 zamlanıyor. 2003 yılında süt üreticisi sattığı 1 kg sütle yaklaşık 2 kg yem alırken 2009 yılında 1 kg yem alamıyor. 1 litre mazota ABD çiftçisi 69 sent, Fransız çiftçisi 133 sent ödüyor. Buna karşılık Türk çiftçisi 1 litre mazota 250 sent para ödüyor. Çiftçilerin tümüne verilen desteklemeler mazota ödenen ÖTV ile fazlasıyla geri alınıyor. Türkiye'de mazot tüketimi 2009 yılında 11 milyar litre. Bunun 3.5 milyar litresini çiftçi kullanmış. Ödediği vergi 5.9 milyar TL. 2009 yılında çiftçiye sağlanan bütün desteklemelerin tutarı ise ancak 5 milyar TL. Mazot, 2002'de ortalama 1 lira 10 kuruştu, bugün 3 lira 70 kuruş. 2002 den bu yana devede kulak mesabesinde olan "tarımsal desteklemelerin" tamamı mazota yapılan zamla fazlasıyla geri alınmış. Şimdi soruyu sormanın tam zamanı: "Devlet mi çiftçiyi destekliyor yoksa çiftçi mi devleti destekliyor?" Elbette çiftçi? Yöneticilerimiz sağ olsunlar, tarım kesimini desteksiz bırakarak ele güne karşı rezil ve rüsvay bir durumda bırakarak, tarımda zor olanı başarmışlardır. Tarım ve hayvancılık oluruna bırakıp gölge etmese idiler, bugün daha güzel bir tablo ile karşı karşıya kalırdık. Maalesef etkili ve yetkililer çiftçinin başına zahmetli olmuşlardır.Ne demek hayvan varlığımızın yarıya inmesi. Bu durumu akıl ve mantık kabul ediyor mu Allah aşkına? Bugün ülkemizde en zahmetsiz iş hayvan beslemektir. Hayvancılık bir çoban eşliğinde hayvanların mera ve yaylalara sürülmesi demektir. "YEM"den başka bir sermaye ve girdisi yoktur hayvancılığın. O da meralarımızda fazlası ile mevcuttur. İş bu kadar kolay ve basittir. Güneşimiz, havamız, suyumuz ve meralarımız oldukça müsaittir. Kaba yemini, samanını ve silajını çiftçimiz kendisi tedarik etme durumunda ise hayvancılığımız dünya ölçeğinde inanın zirve yapar, sevgili okurlar. Bu iş bu kadar kolay ve basittir. Yeter ki etkili ve yetkililer "el"in ağzı ile iş yapmayıp bu milletin irfanına ve izanına kulak versinler, bu milletten olsunlar?
