Bir gün
Ehl-i Beyt taraftarlarından biri İmam Zeynel Abidin'in (a.s.) huzuruna geldi ve ona şöyle dedi:
"Ey Resûlullâh'ın oğlu! Karşıtlarımızdan üstünlüğümüz nedir ki?
Hepimiz aynı değil miyiz? Hatta bazı karşıtlarımız bizden daha güzel, daha terbiyeli ve daha temiz görünüyor.
Bu durumda onlardan nasıl üstün olabiliriz ki?"
İmam Zeynel Abidin şöyle dedi:
"Onlardan nasıl üstün olduğunu görmek ister misin?"
Adam, "Evet" dedi. İmam, "Bana yaklaş" dedi.
Adam, İmam'a yaklaştı. İmam, eliyle adamın gözünü sildi ve avucunu yüzüne sürdü. Sonra adama, "Bak bakalım, ne görüyorsun?" dedi. Adam baktı ve Muhammed Mustafa'nın mescidinde maymunların, domuzların, ayıların ve kertenkelelerin doluştuğunu gördü.
Adam, İmam'a dedi ki: "Canım sana feda olsun! Beni eski halime döndür. Bunları görmeye takatim yok"
İmam, eliyle adamın gözlerini sildi ve onu eski haline döndürdü. (Hidâyetü'l Kübrâ, s.154)
Çoğu insanlar maymun ve domuzdur
Abdurrahman bin Kesir diyor ki: İmam Cafer Sadık'la bir yıl hacca gittim, yolun bir yerinde bir dağa çıkarak, hacca giden hacı adaylarına bakarak şöyle buyurdu:
"Ne de çoktur bağırıp çağıranlar, ne de azdır gerçek hacılar!"
İmam Sadık (a.s.): "Hac iki çeşittir: Allah için hac ve insanlar için hac. Her kim Allah için hac ederse Allah katındaki sevabı cennettir. Her kim de insanlar için hac ederse kıyamet günü sevabı insanlara kalmıştır."
İmam Sadık (a.s.)'ın muhlis ve samimi yarenlerinden olan Ebu Basir, İmam (a.s.)'la hac merasimine katıldı. İmam (a.s.)'la birlikte Kâbe'yi tavaf ederken İmam'a şöyle dedi: "Canım sana feda olsun, acaba Allah-ü Teâlâ hac merasimine katılan bu kadar insanın hepsini affediyor mu?"
İmam (a.s.), "Ey Ebu Basir! Gördüğün bu toplumdan çoğu insanlar, maymun ve domuzdur!" buyurdu. Ebu Basir, "Onları bana gösterir misiniz?" dedi.
İmam (a.s.) elini onun gözlerine çekti, bir takım kelimeler söyledi. Aniden o insanlardan çoğunu maymun ve domuz görerek dehşete kapıldı!
İmam (a.s.) daha sonra yine elini onun gözlerine çekti. Derken onları zahirde oldukları şekliyle gördü. (Biharü'l-Envar, c.47, s.79)
