Libya’da büyük fotoğraf

Bugün Libya merkezli yaşanan gelişmeleri sağlıklı bir şekilde değerlendirebilmek için, tarihi süreci de mutlaka irdelemek gerekiyor.

Bugünlerde Sarrac hükümetinin yetkilileriyle kurulan temas, Sarrac'ın Türkiye'nin desteğiyle Hafter'e karşı bazı bölgelerde başarılar elde etmesi ve bu çerçevedeki diğer gelişmeler acaba Türkiye için büyük bir kazanım mı?

Büyük fotoğrafa bakmadan hiçbir konuda acele davranmamak gerekiyor.

Kaddafi döneminde Türkiye-Libya ilişkileri hep olumlu seyretmiştir.

Kaddafi, Mustafa Kemal Atatürk'e ve Türkiye Cumhuriyeti Devleti'ne minnettardı ve de Libya için örnek kabul ediyordu. Libya'nın emperyalizmle mücadelesinde, bağımsızlığına kavuşmasında hep örneği Atatürk ve Türkiye olmuştur.

Bu saygı ve minnetten dolayı, 1974 Kıbrıs Barış Harekatı'nda Türkiye'ye yardımcı olan tek devlet Kaddafili Libya olmuştur. Beraber olup Kaddafi'yi devirdiğimiz Batılı ülkelerin tamamı o günlerde bize ambargo uygulamışlardır. 

Bizler de bu ambargo uygulayan Batılı ülkelerle bir olup, bize tek destek veren Kaddafi'yi ortadan kaldırdık, ülkesinin paramparça olmasına sebep olduk.

Kaddafili Libya ile her konuda ilişkilerimiz çok iyiydi. Kaddafi yönetimi Türk müteahhitlere, tüccarlara, sanayicilere, işçilere kapı açıyor onlara her türlü desteği sağlıyordu.

Son dönemlerde 70 milyar dolar tutarında inşaat işi olduğu ifade ediliyor.

Kaddafi'nin linç edilmesiyle beraber hepsi yarıda kaldı.

Sadece Kaddafi'ye zarar vermedik, kendi ayağımıza da kurşun sıktık.

O günlerde Sayın Cumhurbaşkanımız, "NATO'nun Libya'da ne işi var" diyordu, bir hafta sonra Türkiye Libya işgalinde NATO'nun merkez komuta üssü oluverdi. Türk savaş gemileri, Libya'yı işgale kalkışan Amerikan gemilerinin korumalığını üstlendi.

Bir dosta ne yapılmaması gerekiyorsa, Türkiye olarak maalesef hepsini yaptık.

Halbuki bu işgal senaryolarından önce, Erdoğan'ın Kaddafi ile yakın dost olduğu dönemlerde, Kaddafili Libya ile çok rahat bir şekilde münhasır ekonomik alan anlaşması imzalanabilir ve buna hiçbir ülke itiraz edemezdi. Hatırlarsanız, Kaddafi, Cumhurbaşkanı Erdoğan'a 29 Kasım 2010 tarihinde "Kaddafi İnsan hakları Ödülü" vermişti.

2000'li yılların başında Mısır Lideri Hüsnü Mübarek'le, Suriye Lideri Beşşar Esad ile, Tunus Lideri Zeynelabidin bin Ali ile aynı şekilde münhasır alan anlaşmaları imzalanabilir ve bugün yaşadığımız hiçbir sorunu yaşamayabilirdik.

İşte bu sebeple fotoğrafın büyüğüne bakmak lazım… Neleri kaybettiğimizi muhasebe ettiğimizde, kazandıklarımızın aslında sadece bir serap olduğunu görürüz.

Bugün Libya ikiye bölündü; Libya'nın çoğunluğunu temsil eden Hafter'le düşman olduk, daha az toprağını temsil eden Sarrac ile "geleceği belirsiz" bir serüvenin içine girdik.

Geleceği belirsiz, çünkü bu tabloyu oluşturan irade ABD ve Batılı ülkeler…

Senaryo, her zaman senaryoyu yazana görene şekillenir, piyona göre değil…

Bugün kendi menfaatleri gereği size bir parmak bal tattırarak senaryoya dahil etmiş olabilirler ama elbette ki bu kalıcı olmayacaktır.

Libya'da bugün olanlar, bir işgal projesi olan Büyük Ortadoğu Projesi'nin (BOP) uygulamalarıdır. Libya da, BOP kapsamında paramparça edilmesi gereken 22 İslam ülkesinden birisiydi ve proje gereği parçalandı.

Libya'yı parçalayarak sana buranın kaynaklarından zırnık koklatmayanlar, yarın buranın geleceği ile alakalı sana söz hakkı verirler mi?

Sayın Dışişleri Bakanımız Mevlüt Çavuşoğlu'nun ABD ile ilgili açıklamaları oldukça dikkat çekici… Çavuşoğlu, Erdoğan-Trump arasında Libya konusunda olumlu bir yaklaşım olduğunu söyledi. Türk-Amerikan ilişkilerinde iniş ve çıkışların her zaman söz konusu olduğunu kaydeden Çavuşoğlu ancak yeni tip koronavirüs (Kovid-19) salgını sürecinin iki ülke arasındaki ilişkilere "yeni bir boyut eklediğini" belirtti.

ABD'nin son zamanlarda Libya konusunda daha aktif olmaya başladığını dile getiren Çavuşoğlu, şöyle devam etti: "Sayın Cumhurbaşkanımız, Türkiye ve ABD olarak birlikte çalışmamızı önerdi. Sayın Trump da buna olumlu baktı ve bizim düzeyimizde yani dışişleri, savunma bakanları düzeyinde, istihbaratlar düzeyinde birlikte çalışma talimatı aldık. Şimdi teknik düzeyde arkadaşlarımız görüşüyor. Burada ortak hareket etmemiz, bölgenin istikrarı ve Libya'nın geleceği bakımından da önemlidir."

Şimdi Libya'da kim söz sahibi anladınız mı?

FETÖ'yü teslim etmeyen ABD, bir papaz uğruna ekonomimizi fişini çeken ABD, S-400 aldık diye düşman kabul ettiği 3 ülkenin yanına bizi de dahil eden ABD; bu noktalarda hiçbir olumlu gelişme yok ve biz yine dönüp dolaşıp ABD ile çalışacağız.

Türkiye için ABD ile çalışmak demek, ABD'nin bir dediğini iki etmemek demektir.

Her türlü riski alarak Libya sürecine dahil oluyorsun, ardından da elde ettiklerini getirip ABD'nin önüne koyuyorsun. Ve işin garip tarafı buradan da bir menfaat bekliyorsun.

Artık bir an önce bu bağımlı anlayıştan kurtulmak zorundayız.

Libya'da Kaddafi'nin devrilmesine yardımcı olmakla çok büyük yanlış yaptık; bu yanlış temel üzerine ne yaparsan yap sağlam bir bina yükseltemezsin.

Libya'da ABD'nin ve yandaşlarının planları hayata geçiyor, bu planlar içinde aynı BOP'un hedefinde olan Türkiye'ye asla bir menfaat çıkmaz.

Ayıkmalıyız ve Prof. Dr. Haydar Baş'ın yıllardır ifade ettiği, "Ne AB, ne ABD tek çözüm bağımsız Türkiye" duruşuna sahip olmalıyız.