Bağımsız Türkiye Partisi İzmir Büyükşehir Belediye Başkan adayı Mehmet Dinç Bey'in seçim çalışmasını yerinde izlemek ve seçimin nabzını tutmak için seçim otobüsündeydik. Başta Kemalpaşa olmak üzere; Armutlu, Ören, Bağyurdu ve Halilbeyli köylerinde seçmeni dinleme imkânımız oldu.
Mehmet Dinç Bey ilerleyen yaşına rağmen gençlere taş çıkartacak bir performansla dur durak bilmeden projelerini, ülkenin çözüm ve çaresini anlatmaya devam ediyor.
Eski belde, yeni mahalle Armutlu'da bir grup Sayın Dinç'i çağırarak; "Bizleri bunlardan kurtarın" diye çağrıda bulununca sohbet koyulaştı. Emekli tapu memuru, lokanta sahibi, emlakçı ve birçok emekliden oluşan topluluk yıllardan beri Sayın Prof. Dr.
Haydar Baş Bey'i izleyip takdir ettiklerini, artık Bağımsız Türkiye Partisi saflarında çalışmanın bir şart ve mecburiyet olduğunu dile getirip BTP saflarına katıldılar.
Aynı sahnelere kahvehanelerde de denk geldik sevgili okurlar. Seçim otobüsünden Haydar Baş Bey'in ve Bağımsız Türkiye Partisi'nin anonslarını duyanlar el sallayıp sevgi gösterilerinde bulunuyorlar.
Birkaç gün evvelinde Aliağa ilçesi ziyaretinde bir grup genç, CHP'li bayanlar ve AKP ilçe eski kurucuları artık çözüm ve çarenin Prof. Dr. Haydar Baş'ın çevresinde toplanıp bağımsız Türkiye yolunda çalışmaktan başka çarenin olmadığını dile getirdiler.
Akşam geç saatlerde uğradığımız Halilbeyli köyünde kahvehanelerde yüzlerin gülmediğini görüp sohbete başladığımızda; eski durumların olmadığını, hayvan damlarının icralık olduğunu öğrenmiş bulunduk. Halilbeyli, Boşnak vatandaşlarımızın oturduğu ve İzmir'in günlük et tedarikini sağlayan mezbahanelerin olduğu, hayvancılığın başkenti konumunda bir köydü. Ama şimdilerde o eski bolluk ve bereket kendini iflasa ve sessizliğe bırakmış durumda.
Ülkenin durumu gerçekten vahim sevgili okurlar. Başta tarım ve hayvancılık olmak üzere her şey dip yapmış durumda. Sıfırla çarpılan yüzlerin gülmediği bir Türk insanı profilini var artık.
Göz göre göre bitirilen ve ithalata mahkum edilen bir tarım var. Daha dün gümrükler sıfırlandı ve yurtdışından sıfır gümrükle patates ithalatına izin çıktı. Güler misin ağlar mısın? Bu durum ve gidişatı nasıl, neyle izah edersiniz? Yoruma mahal vermeyecek bir şekilde sözün bittiği yerdeyiz.
Bir başkan, bir Cumhurbaşkanı meydanlarda poşet ve çay dağıtabilir mi Allah aşkına? Dünyada böyle bir ülke gösterebilir misiniz?
Son 10 yılda canlı hayvan karkas et ithalatına 8 milyar dolar para ödemişiz. Bu para pekâlâ yurtiçinde kalabilir, Türk çiftçisine dağıtılabilirdi. Türk eğitimi gibi yazboz tahtasından ibaret bir tarım anlayışımız var. Tarım Bakanlığının isminin ve bakanlarının sık sık değişmesi bir kanun ve kural gibi. Yıllardan beri değişmeyen bir hükümet var ama sık sık değişen bakanlar ve onların yeni ve bitmeyen, bitirilmeyen projeleri var.
Halilbeyli köyünde ineklerini satanların söylediği tek şey; "Yem pahalı, süt ucuz. Artık bu işi yapamıyoruz." Çiftçi sattığı 1 litre çiğ süt ile 1.3 kilo yem alamaz ise hayvancılığı yapamaz ve şu anda da yapmıyor, süt hayvanlarını kasaba götürüyor. Yani çiftçi sattığı sütle ihtiyacı olan yemi alamıyor. Çiftçi üretmezse sorunlar çığ gibi büyür ve bu herkesi vurur ve tarımı bitirir.
Hülasa anlayacağınız bu zifiri karanlıktan çıkma yolu, Bağımsız Türkiye Partisi kadrolarını iş başına getirmek ve işi ehline vermekten geçer.
