16 Haziran 1917'de Petrograd'da Rusya Sovyetlerinin GENEL KONGRESİ yapılır. Bu kongrede Bolşevikler azınlıkta olduğu için isteklerini dahi kongreye sunamazlar. Yalnız Petrograd'da çoğunlukta oldukları için 23 Haziran da bir yürüyüş ve gösteri düzenleyerek isteklerini ve düşüncelerini duyurmak isterler. Bu istekleri şunlardır: 1- Hükümetin tamamen Sovyet'ten kurulması. Bunun içinde kapitalist ve burjuva kökenli bakanların hükümetten çekilmeleri. 2- Çarlık döneminde kurulmuş olan Duma ve Ayan Meclisinin (Devlet Şurasının) kapatılması. Bu isteklerdeki amaç, bu meclislerin kapatılmasından sonra halkın halk tarafından yönetimini sağlayacak halk meclisinin kurulmasıdır. 23 Haziran günü, Petrograd'da, Bolşeviklerin yürüyüş ve gösterilerini önlemek için sosyalistler ve Menşevikler baskı yaparak Bolşeviklere gösteri ve yürüyüşü yaptırmazlar. Bu davranışları içinde gerekçe olarak şu düşünceyi ileri sürerler: Lenin, ferdi mülkiyeti kaldırmakla işçilerle, köylülerin arasını açmaktadır. Yapılan baskılar sonucunda 23 Haziran 1917 günü Bolşevikler istekleri ile ilgili yeni bir karar alamaz. Bunun sonuncunda toplantıya büyük bir çoğunlukla egemen olan sosyalist ve Menşevikler ayni gün bir kongre yaparak şu kararları alırlar:1- 1 Temmuz 1917 günü büyük bir gösteri yapılmasına Bu gösteri daha çok Bolşeviklere karşı bir güç gösterisi şeklinde olacak.2-Duma meclisinin kaldırılması 3- Anayasa Meclisi seçimlerinin 17 Eylülde yapılması. 4-30 Eylülde Anayasa meclisinin toplanması 5- Bu çalışmaları yürütmek için 30 eylülde bir yürütme kurulunun seçilmesi. 1 Temmuz 1917 günü Sovyet Kongresi toplanır. Bu kongrede sosyalist ve Menşevikler isteklerine göre şu kararları alırlar:1-Genel barışın sağlanması. 2-Anayasa meclisinin toplanması.3-Demokratik bir cumhuriyetin kurulması.4- Savaşın devam etmesi.1 Temmuz kongresinde Bolşeviklerin de istekleri vardı Bunlar da şunlardır. 1-Hükümetin Sovyetten kurulması.2- Kapitalist Bakanların hükümetten ayrılması. Fakat kongrede çoğunluk sağlayamadıklarından bu istekler kabul edilemez. Kongre kararlarının alınmasından sonra gösteri yapılır. Gösteride Bolşevikler çoğunlukta olduğundan Kongre kararlarına tepki gösterilir. Tepki esnasında atılan sloganlar ise şunlardır: 1-Kahrolsun kapitalist Bakanlar! 2- Kahrolsun savaş ve saldırı! 3- Bütün iktidar Sovyetlere!? Kerensski 1 Temmuz 1917 Kongre kararları ile çalışma yolunu çizmiştir. Otokratik ve sağ düşünceden bir tehdit gelecek olursa da sosyalist ve Menşeviklerin yanında, bu günkü kararlara tepkili olsalar da Bolşeviklerin gücünü kullanabileceğine de inanmaktadır. 1 Temmuz Kongresinde savaşa devam kararını çıkartan Kerensski, Kara ve Deniz Kuvvetleri komutanı olarak Rus Ordusuna 1 Temmuz 1917 gece yarısında Almanya ve Avusturya kuvvetlerine karşı saldırı emrini vererek savaşı başlatır. Başkomutan General Brussilof'tur. 1 Temmuz Gece Yarısı saldırısının temel sebepleri şunlardır: 1- İngiltere-Fransa ve İtalya'nın istekleri. 2- Kapitalistlerin isteği Krensski bu kararı hükümette onların desteğini almak için yapmıştır. Bu davranışından da Krensski'nın idealist bir sosyalist olmadığını görüyoruz. 3-Lenin'in sürdürdüğü Bolşevik propagandasının önlenmesi.1 Temmuz Gece Yarısı saldırısı 13 Temmuz tarihine kadar başarılıdır. Fakat Almanlar, Devrim olayları nedeni ile Doğu cephesindeki kuvvetleri ekserisini Batı cephesine taşımıştı. Bu kuvvetler 13 Temmuz 1917 günü tekrar geri getirilince karşı Alman saldırısında, Rus Ordusu savunmaya geçer . Fakat Rus'lar bu karşı saldırıda savunma dahi yapamayarak ağır kayıplar vererek yıkıma uğrar. Rus Askeri savaş alanından kaçar. Yıkımın sonuncunda Petrograd ve diğer büyük şehirlerde Bolşevikler asker ve işçi Sovyet kuruluşları gösteriler yaparak Krensski'yı protesto eder. Hükümet dağılır Krensski'da cepheye kaçar. Rusya'da büyük bir bozgun, huzursuzluk ve kargaşa dönemi başlar. 21 Temmuz'da Başbakan Lvov görevinden ayrılır. Yerine Krensski Başbakan olur. Krensski asker kullanarak kargaşayı önler. Lenin dışında bütün Bolşevik önderler tutuklanır. Lenin gizlendiği için bütün aramalara rağmen bulunamaz.1 Ağustos 1917'de Başkomutan Brussilof görevden alınır yerine Çar yanlısı olan General Karnilof getirilir. Ülkede askeri başarısızlıkların yanında kargaşalıkların da önü alınamaz. Bunun üzerine Krensski 25 Ağustos 1917 günü RUSYA DEVLET KONFERANSI'NI toplar. Amacı; Bolşevikler dışında bütün toplumsal kuruluşların temsilcilerini(Bunların sayısı 2500 temsilcidir) toplayarak onlar arasında uzlaşıcı bir işbirliğini sağlayabilmektir. Böylece ülke insanları arasındaki farklı düşünceleri eriterek ülkede birlik ve beraberliği sağlamaktır. O şu kurnazlığıda yapmıştır. Ulusal düşünce birliğinin kendi isteğine göre sağlanması için konferansa en çok sağcı delegeleri çağırmıştır. Dolayısıle toplantıya bunlar vasıtası ile egemen olur. Toplantıya Rus olmayan Türk, Fin ve Leh delegede çağrılmıştır. Ülke çıkarları için alınan kararlar daha çok Sovyet kuruluşların ve Rus olmayanların isteklerine göre değil sağcı liberallerin istek ve düşüncelerine göre alınır. Bunun adına da uzlaşma denir. Ama gerçekte ülkede düşünce birliği gerçekleşemediği için hiçbir kesin karar alınamaz Aksine toplum sağcı- solcu diye ikiye bölünür. Huzur ve iç barış sağlanamaz. Huzursuzluk- çatışma ve kargaşa devam eder. Rusya'da Huzur ve güven yoktur. Bütün ümitler 12 ve 28 Kasım tarihlerinde toplanması düşünülen Anayasa Meclis toplantılarına bağlanmıştır.
Ahmet Oğuz Bahadır / diğer yazıları
- Erzincan ateşkesi ve sonucu / 14.02.2011
- Bolşevik Rusya'nın Ermeni siyaseti / 12.02.2011
- Savaş şurası'nda alınan kararlar - II - / 10.02.2011
- Savaş şurası'nda alınan kararlar / 09.02.2011
- Alman - Gürcü işbirliği ve amaçları / 06.02.2011
- Başkan Wilson'un ince hesapları / 05.02.2011
- Başkan Wilson'un siyasi amaçları / 04.02.2011
- Brest Litovks Konferansı'na İngiltere'nin tepkisi - II / 03.02.2011
- Brest Litovks Konferansı'na İngiltere'nin tepkisi - I / 02.02.2011
- Mustafa Kemal'in Almanya seyahati / 01.02.2011
- Bolşevik Rusya'nın Ermeni siyaseti / 12.02.2011
- Savaş şurası'nda alınan kararlar - II - / 10.02.2011
- Savaş şurası'nda alınan kararlar / 09.02.2011
- Alman - Gürcü işbirliği ve amaçları / 06.02.2011
- Başkan Wilson'un ince hesapları / 05.02.2011
- Başkan Wilson'un siyasi amaçları / 04.02.2011
- Brest Litovks Konferansı'na İngiltere'nin tepkisi - II / 03.02.2011
- Brest Litovks Konferansı'na İngiltere'nin tepkisi - I / 02.02.2011
- Mustafa Kemal'in Almanya seyahati / 01.02.2011