Şahsi konularda "incinirsen de incitme"

Sahip oldukları, Allah katındaki mansibi/makamı, kullar nezdindeki itibarı Allah'ın emirlerine harfiyen uymakla elde eden Allah dostlarına selam olsun.
Onlar, istisnasız, Allah için bütün dünyevî zevklerden feragat edip, yine aynı gaye için, O'nun hukukuna harfiyen uydukları için, aradan asırlar geçse de unutulmazdırlar.
Sanki diridirler, hep ziyaret edilirler.
İletişim kurma melekesine sahip olanlar için onlarla kabirlerinde sohbet de mümkündür.
Onlar Allah için vazgeçtiler, Allah da O'nları vazgeçilmez yaptı.
Allah mükrimdir/ikram sahibidir.
Kerem, ikram keramet.
Allah'ın has kullarına kulluk ikramıdır "keramet."
"Onlar Allah'ı unuttu, Allah da onları unuttu" beyanının zıddıdır bu hal.
Yani, "onlar Allah'ı hiçbir zaman unutmadılar, Allah da onları hiçbir zaman diliminde unutturmadı."
İşte bütün mesele budur.
Rahmet ve şefaat Nebî'si Hazret-i Resûlüllah'ın (aleyhissalatü vesselam) beyanı böyledir.
Efendimiz hadisi şerifinde: "Allah; "Ben bir kulumu seversem onun gören gözü, yürüyen ayağı, tutan eli, konuşan ağzı, işiten kulağı olurum" buyuruyor.
Önce Allah'ın sevgisini kazanmak, onu kazanmak için bir mücahade içinde olmak.
Sonrası;
Göz O'nun.
Ayak O'nun.
El O'nun
Ağız O'nun.
Sen gayrısını düşünsen de.
Bütün bunların bağlı olduğu ön şart Allah'ın sevgisini kazanmak, hak etmek.
İşte bunun şartıdır, Allah'ın beyan buyurduğu ölçülere azami dikkat etmek.
Kur'an'da dört yüz ayet "azaptan" bahsederken, iki yüz ayette "rahmet" kelimesi çeşitli kiplerde geçer.
Şahsımızı ilgilendiren konularda arzu ettiğimiz kadar incitilsek de incitmeme hakkına sahibiz.
Amma bu şahsımızı ilgilendirir gibi görünen şeylerin şu veya bu şekilde topluma ait ve hele hele dinî olmamalıdır.
Mesela:
Din,
Namus,
Ve vatan gibi ana başlıklarla ifade edilen konular, herkesi ilgilendiren konulardır.
Şahsî değildir.
Umumidir.
Bir milleti millet yapan ortak değerlerin ana unsurlarını oluşturur onlar.
Şimdi, dini, vatanı, namusu ilgilendiren konularda "incinsen de incitme" diyebilir misiniz?
Namus konusunda incitilene "incitme" demek mümkün mü?
Din konusunda incitilene "incitme" denir mi hiç?
Vatanın birliğinin ve bütünlüğünün tehlikede olduğu bir durumdan incinene nasıl, sen "incitme" dersiniz?
Tam bir manevî körlük içinde olanın, maddî yönden "basar" ehli, manevî yönden "basıyret" ehli zatların sözlerini yorumlamaya kalkışması, o çok meşhur misalle körün filleri tarife kalkışmasından daha da vahimdir.
Hünkar Hacı Bektaş Velî (Bektaş-ı Velî şeklinde yazılışı bana göre yanlıştır), din, vatan, namus gibi konularda bizden çok daha hassas olduğuna zerre şüphem yoktur.
Beşeri zaaflarımızın gereği, şahsımızı ilgilendiren konularda biri bizi incitirse (Allah için kaydıyla) onu incitmememiz bir erdemdir.
Oysa her fırsatta Hazret-i Hünkar'ın; "incinirsen de incitme" sözünü diline pelesenk edenlerin, keyiflerine halel getirecek en basit bir olay, bir söz karşısında gösterdikleri tepki, ortaya koydukları sert tavır, onların sahip oldukları iç-dış tutarsızlığın en açık delilidir.
Ya olduğun gibi görün, ya da göründüğün gibi ol.
Ben buna bir üçüncü şıkkı eklerim; ya da hiç görünme.
Allah için olmak kaydıyla "sevgi" kadar "kin" de mukaddestir.
Ama "Allah için."
Onun zımninde saklıdır; din için, vatan için, namus için…