Şimr bin Zi’l-Cevşen

Alacalı çirkin bir surata sahip olan Şimr bin Zi'l-Cevşen'e İmam Hüseyin Efendimiz Aşura günü şöyle diyecektir: "Ehl-i Beyt'in kanını emen siyah ve beyaz bir köpek görüyorum..."

Bu adi köpek soyu Şimr, 10 Muharrem'de Sinan bin Enes ve Zur'a bin Şerik ile beraber İmam Hüseyin'e (a.s) son hamleyi vurarak şehit edecekler ve mübarek başını bedeninden ayıracaklardır...

Hz. Hüseyin Efendimizi mağlup edemeyeceklerini anlayan Şimr melunu okçulara İmam Hüseyin'i (a.s) hedef almaları için emreder ve ok yağmuruna tutulan Efendimiz Şah Hüseyin, çaresiz kalınca hunharca şehit edilir. Kerbela'da Efendimiz Hüseyin'e karşı kahpece savaşanların tamamı Şimr gibi köpek soylu ve veled-i zinadırlar...

Vakıdi'nin naklettiğine göre Şimr, İmam Hüseyin'i (a.s) şehit etmiş ve atıyla İmam'ın bedeninin üzerinden koşturarak çiğnemiştir. Bazı rivayetlerde İmam Hüseyin'in (a.s) göğsüne oturarak İmamın başını tek başına kestiği söylenir.

İmam Hüseyin (a.s) şehit olduktan ve çadırlar ateşe verilip yağmalandıktan sonra, Şimr hasta yatağında yatan İmam Seccad'ın (a.s) canına kastetmiş, başta Hz. Zeynep annemiz olmak üzere başkaları buna engel olmuşlardır.

Aşura günlerinde ve ziyaretlerinde pislik suratlı Şimr denen melun, lanet ve nefretle anılmaktadır.

Ubeydullah bin Ziyad ve Yezid bin Muaviye'nin emri ile Kerbela esirlerini ve şehitlerin kesik başlarını Şimr Şam'a getirmiştir. Şimr bin Zi'l-Cevşen, Yezid'in yanında İmam ve şehitler hakkında ağza alınmayacak çirkin sözler de sarf etmiştir.

Şimr neden sapıttı?

Şimr Sıffın savaşında Hz. İmam Ali aleyhisselamın safında olan komutanlardan birisiydi. Defalarca piyade olarak hacca gitmiş ve uzun secdelerinden dolayı alınları nasır tutmuştu. 

Evet, sevgili okurlar diyeceksiniz ki, bu melun İmam Hüseyin Efendimizin katili olma noktasına nasıl geldi, gelebildi? 

Tarihçiler Şimr'in fazla yemek yeme düşkünü biri olduğunu söylerler. Şimr şöyle diyordu; "Mide benim için her şeyden önemlidir. O mide lezzeti için her yola başvururum..."

Öyle bir karaktersizdi ki, hiç kimsenin ilerlemesini istemiyor ve başarısını görmeye tahammül edemiyordu. Daima başkaları hakkında kötü konuşan birisiydi. 

Şimr'in üçüncü kötü karakteri başkaları ile alay etmesi ve daima kötü söz söylemesiydi... Kerbela'da bile defalarca İmam Hüseyin aleyhisselamı incitecek sözler söyledi ve alay etti. 

Daha sonra Muhtar Sakafi'nin adamlarınca kuşatılarak gebertilen Şimr lanetinin başı kesilmiş ve bedeni de köpeklere atılmıştır. YezİT'e itlik yapan Şimr, sonunda köpeklere yem olarak cehennemi boylamıştır...

Evet, sevgili okurlar son nefese kadar dikkatli ve rikkatli olmamız şart ve zaruri... Kimsenin sonu nasıl olacak bilemezsiniz. Şimr köpeğinin yaptığı itlik ortada...

Ömer bin Sad ise İmam Hüseyin'e ilk mektup yazan idi. Ve Kerbela'da İmam Hüseyin'e ilk oku fırlatan kişi olmuştur.

Şimr'in yukarıda özetlediğimiz pis ahlakı onu maalesef iman dairesinden çıkarıp, dünyanın en büyük katili yapmıştır...

Allah sonumuzu hayır eylesin...