Üretmenin zevki

Gazi Mustafa Kemal Atatürk Ankara'nın en çorak ve çöl olarak nitelenen bölgesinde "tarım yapılamaz" raporuna rağmen o topraklarda, bugün bir kısmı haraç/mezat satılan "Atatürk Orman Çiftliği" ni kurarak büyük bir örneklik ortaya koymuştu. Önüne uzatılan "bu topraklarda tarım yapılamaz" heyet raporunun altına şu ibareleri yazarak noktayı koymuştu… "Vatan topraklarının her bir köşesi kutsaldır, kaderine terk edilemez…"

Büyük Ata'mız her konuda ama her konuda bizlere örnek, emsalsiz, eşsiz bir şahsiyetti… O günlerden bu günlere geldiğimizde ürettikleri kendine yetmeyen/üretmeyen iflasın eşiğine gelen bir ülke ile karşı karşıyayız. 

Üretmenin ve üreticinin cezalandırıldığı bir dönemden geçmekteyiz. "Paramız var ki, ithal ediyoruz" diyen bir mantıkla ithalata sonsuz destek verirken yerli üretici ürettikçe debelenip batmaktadır. Tarım Bakanlığı'nı "ithal ofisi" mantığıyla işleten bir anlayış elbette çiftçinin yoldaşı olamaz.

Bugün Anadolu yaylalarını ve hasat yerlerini geziniz, tablo ortadadır: "Bankalara tarlası, arazisi ve traktörü ipotekli bir çiftçi profili… Bir tefeci gibi çalışan Tarım Kredi Kooperatiflerinin çiftçilerin traktörlerini haciz işlemleri, Cumhurbaşkanının isteğiyle birkaç ay ötelenmiş durumda. Durumdan rahatsız olan Cumhurbaşkanımız "traktörlerin haczi haberlerini duymak istemiyorum" diye rahatsızlığını dile getirmektedir. Tarımın durumu ortadadır. Yabancı çiftçilere feda edilen bir Türk tarım ve köylüsü…

Bizlere yüzbinlerce yazıklar olsun ki sevgili okurlar; üretip satarak milyarlarca dolar kâr etmek varken ayağımıza kurşun sıkarak, bilerek zarar ediyoruz. Ve ithalat yoluyla 3 veya 5 kişiyi zengin ediyoruz. Bunun vallahi başka bir izahı yok.

Tarımın başına biz tarım yazarlarını veya 5/10 muhtarı, Mehmet ağayı getirsinler bakalım nasıl tarım ayağa kalkıyor ve kâra geçiyoruz. Yeter ki isteyelim ve ülkenin kalkınmasını gönlümüze koyalım. Bu iş sadece ve sadece istemekten ve karar vermekten geçer.

Üretimle tüm dünyayı bakacak hale gelebiliriz. Gazi Paşa Hazretleri gibi düşünerek ülkenin her karış toprağını ekmek yoluyla bir üretim seferberliği başlatabiliriz. Rahmetli Genel Başkanımız Prof. Dr. Haydar Baş Bey'in deyimi ile elin yabancısını bu topraklarda ırgat olarak çalıştırırız.

"Hadi gel köyümüze geri dönelim" türkülerde kalmayıp işlerlik kazanır. Ve herkes doğduğu köyde istihdam edilir. 5 veya 10 köyün bir araya gelmesiyle köylere irili, ufaklı veya büyük çaplarda fabrika ve işletmeler pekâlâ kurulabilir. Al sana üretim, bolluk ve bereket…

İnsanları şehrin varoşlarına hapsetmenin hiçbir anlamı yoktur ve olamaz da. Tarımı ayağa kaldırdığınızda, herkesi köyünde, beldesinde istihdam ettiğinizde düşünün İstanbul'da 5 milyon nüfus ile yaşamanın keyfini… Sağlık ve stresiz yaşam köylerde ve kırsalda… Hayat köylerde güzel… Kalkınma köyden ve yerelden başlar…

Yeter ki isteyelim; ülkemizi cennete çeviririz ve tüm bozkırlar gül olur… Üretmenin ve insanları beslemenin zevki hiçbir şeyde yoktur…