‘Ya sabır ver ya bağrımı taş eyle’

İhtiyar dünyanın dört bir yanında, yedi milyarlık insanlık âlemi içerisinde öyle olaylar cereyan ediyor, öyle vahim gelişmeler yaşanıyor ki gerçekten de insanın bağrı taş kesildi demekten kendimizi alamıyoruz.

Taş devrine geri mi dönüyoruz yoksa insan cinsinin bağrının taş kesildiği döneme mi geldik?

Teknik ilerledi, teknoloji gelişti, iletişimde çağ atladık, ulaşımda dünyayı neredeyse kâğıt gibi dürdük de dört bir yanını yaklaştırdık bir birine ama insanoğlu bütün bu başarılara imza atarken kendi gönül tellerini, kendi kalp tellerini imha etti, iptal etti de organları arasındaki iletişimi kesip attı.

Genelde bütün canlılara, bütün bir tabiata karşı özelde ise hemcinslerine karşı aşırı gaddarlaştı, aşırı merhametsizleşti ve aşırı hissizleşti insan.

Beş kuruşluk menfaat için, on kuruşluk kazanç için hiç sıkılmadan ve utanmadan rahatlıkla çevre katliamlarına onay verebiliyor, çayını yudumlayarak çevre katliamlarını seyredebiliyor ve katliam sahipleri kendi gurubundan, kendi partisinden ise yüzü kızarmadan savunabiliyor.

İsrail'in yetmiş yıldan beri Filistinlilere yaptığı gibi kadın demeden, çoluk-çocuk demeden kesip-biçiyor, ezip-geçiyor ve ne yazık ki insan olduklarını iddia eden milyarlar da sadece seyrediyorlar.

Halbuki bu koca dünya nice milyarları aldatmış-oynatmış ve bağrına basmış, içine almış, bugün dünyalık için, bazı çıkarlar için bir birinin kanını dökenleri de yarın yerin altında misafir edecektir.

İnsan soyu, her şeyden önce başını iki elinin arasına almalı ve derin derin düşünmeli ki; bu taşlaşma nerden başladı, neden başladı ve neden hızla ilerliyor.

Gönüllerin taşlaşması, kalplerin taş kesilmesinden söz ederken bugün taşlardan dahi özür dileyecek bir derekeye sürüklenmiş durumdadır insanoğlu:

"Sonra bunun arkasından kalpleriniz katılaştı, şimdi onlar taşlar gibi hatta daha duygusuz, çünkü taşların öylesi var ki içinde nehirler kaynıyor, öylesi var ki çatlıyor da bağrından sular fışkırıyor ve öylesi var ki Allah'ın haşyetinden yerlerde yuvarlanıyor, sizler ise neler yapıyorsunuz Allah gafil değil." (Bakara: 74).

Başlıktaki mısra, vefat tarihi 1915 olan Erzurumlu Âşık Sümmani'ye ait, onun bu dua cümlesinin ilk kısmını, yani sabrı, yani direnme ve dayanma gücünü ihsan etmesini Rabbimizden niyaz ediyoruz ve o meşhur şiirin tamamını sizlere takdim ediyoruz:

"Ben razı değilem hicrana gama 

Garip gönlüm demden gama salan var 

Ta ezelden doğru bir yol gözlerim 

El zanneder bu ahvalde yalan var 

Gözümden akıttım kanlı yaşımı 

Kurtarmadım karametten başımı 

Gönül kalesinin mermer taşını 

Hicran kalemiyle kırıp delen var 

Dere kenarında ufacık taşlar 

Nedir bu feleğin ettiği işler 

Deryada balıklar semada kuşlar 

Dedim belki yar yanından gelen var 

Der Sümmani ya Rab gönlüm hoş eyle 

Ya sabır ver ya bağrımı taş eyle 

Ya bir çift kanat ver beni kuş eyle 

Tez yetişem dost bağında talan var."