Yürüyüş gece güzeldir

Nedendir diye düşündüm gece yürüyüşleri..

Ve şehrin boş caddelerinde devam ettim yoluma

Hayat zaten bir yol diye geçirdim aklımdan ve zaten her yaşımız o yolda aldığımız bir mesafe

Bilmiyorum neden kimseyle karşılaşmıyordum ama sonradan farkettim nisan yağmuru hafiften çiseliyordu.

Kimileri kahve köşesinde

Kimileri ayaküstü sohbete dalmış belki de toprağa o güzel kokuyu kazandıran nisan yağmurunu kaçırıyorlardı.

Belki de sadece izlemekle yetiniyorlardı..

Yürüdüm ve yıldızlara baktım sonra

Uzak ama parlak dedim kendi kendime ve bir yağmur damlası usulca süzüldü yanağımdan sanki gözyaşımmış gibi..

Aldırmadım.. Belki hava soğuktu belki üşüyordum biraz..

Ama gece yürüyüşlerini düşündüm...

Kimi gece, düşündüğümüz için çıktık yola

Kimi gece yalnızlığımızı bulmak için

Kimi gece efkar dağıtmak için çıktığımız ve yolda hayallerimizle karşılaştığımız ve bazen bir kibritin aleviyle umutlarımızı yaktığımız.. Ne güzeldir gece yürüyüşlerimiz...

Birden aklıma önceden yine böyle bir gece yürüyüşünde yazdığım bir şiir geldi aklıma hafiften mırıldandım

YOKLU?UNDA

Yoklugunda bir gece vakti

Tüm hüzünleri atıyorum üstümden

Gece gibi karanlık gözlerinde

Aydınlığa koşuyorum

Ve seni öyle bir ayda bırakıyorum ki

Ne ocak ne sevdiğin nisan

Ne aralık ne de mart

Öylece yürüyorum şehrin caddelerinde

Sonradan farkediyorum

Karbonmonoksit kokuyor şehir

Yokluğunda yağmur da yağmıyor

Gece zaten sessiz

Gece zaten soğuk

Öyle birden üşüyorum

Yokluğunda öylece bir akşam gidiyorum.

Şiiri bitirdiğimde eve yaklaştığımı farkediyorum. Ve günlerden perşembe olduğunu ve nisan içimden geliyor bir tebessüm beliriyor yüzümde. ve tam zamanında diyorum birazdan gece yürüşüyleri başlayacak ve mikrofonun diğer ucundaki ses yüreğimi anlatacak bana

Sonradan havanın soğuk oldugunu farkediyorum ama üşümüyorum

İsmail Özabacı