Akla hayale gelmeyen yolsuzluklar...
22.07.2001 00:00:00
Yolsuzluk konusunda vatandaşlarımızın ihbarları üzerine güvenlik güçlerince yapılan çalışmalarda aklın hayalin almayacağı olaylarla karşılaşılıyor. Henüz adli yargı safhasındaki bu olaylardan sadece ikisini belirtmek yeterli olacaktır:
1. Özel sektöre ait işyerlerinde yolsuzluk olmaz mı?
Yolsuzlukla ilgili tartışmalarda, bu olgunun genellikle kamu sektöründe vücut bulduğu kabul edilir. Bu kabule göre "deniz" gibi olan kamu malının sahibi yoktur. Bir yandan da herkes kendisini kamu malının sahibi addeder. "Çaldımsa mir-i malı çaldım" denilebileceği için yolsuzluklar kamu kesiminde yoğunlaşır: "Kamu kesiminde kontrolle görevli olanların, yolsuzlukları ortaya çıkarmaları halinde tehlikeye maruz kalmaları büyük bir ihtimal iken, ödüllendirilmeleri nadirattandır. Başka bir ifade ile, kamu kesiminde yolsuzluğun ortaya çıkarılması sebebiyle sağlanan fayda ya da kazanç ile bunu ortaya çıkarana sağlanan kazanç arasında bir bağıntı yoktur..." İzahatlar böyle sürüp gider. Bunlar inandırıcıdır da...
Ne var ki halkın ihbarını ve yardımını iyi değerlendiren güvenlik güçlerinin yaptıkları tahkikatlar neticesinde hazırlanan bir iddianamenin konusu bütün bunları altüst edecek mahiyettedir: Özel sektöre ait bir fabrikada, fabrikanın en üst yöneticilerinin başında bulunduğu bir ekip zaman içinde çok büyük yolsuzluklar yapmıştır. Fabrika tarafından imal edilen mallardan maddi değeri bir trilyon civarında olduğu tahmin edilen bir kısmını "yok etmişlerdir".
2. Atık nasıl olur da tekrar satılır
İkinci hadise bir kamu işletmesindedir. Burada fabrikanın atığı olan cüruf, fabrikanın cüruf taşıma ihalesini alanlar tarafından, fabrikanın yakıt olarak aldığı kömürün içine karıştırılır ve tekrar fabrikaya satılır. Üstelik bu "katkılı" kömür fabrika laboratuvarlarında ölçülmekte ve ocak çıkışı değerlerini taşıdığı rapora bağlanmaktadır. Bu işleri alan firmanın nakliye filosu içinde gösterdiği araç plakalarının bir kısmı motosiklet, otomobil ve kamyonetlere aittir. Bu yolun kamuya maliyeti de bir trilyona yakındır.
1. Özel sektöre ait işyerlerinde yolsuzluk olmaz mı?
Yolsuzlukla ilgili tartışmalarda, bu olgunun genellikle kamu sektöründe vücut bulduğu kabul edilir. Bu kabule göre "deniz" gibi olan kamu malının sahibi yoktur. Bir yandan da herkes kendisini kamu malının sahibi addeder. "Çaldımsa mir-i malı çaldım" denilebileceği için yolsuzluklar kamu kesiminde yoğunlaşır: "Kamu kesiminde kontrolle görevli olanların, yolsuzlukları ortaya çıkarmaları halinde tehlikeye maruz kalmaları büyük bir ihtimal iken, ödüllendirilmeleri nadirattandır. Başka bir ifade ile, kamu kesiminde yolsuzluğun ortaya çıkarılması sebebiyle sağlanan fayda ya da kazanç ile bunu ortaya çıkarana sağlanan kazanç arasında bir bağıntı yoktur..." İzahatlar böyle sürüp gider. Bunlar inandırıcıdır da...
Ne var ki halkın ihbarını ve yardımını iyi değerlendiren güvenlik güçlerinin yaptıkları tahkikatlar neticesinde hazırlanan bir iddianamenin konusu bütün bunları altüst edecek mahiyettedir: Özel sektöre ait bir fabrikada, fabrikanın en üst yöneticilerinin başında bulunduğu bir ekip zaman içinde çok büyük yolsuzluklar yapmıştır. Fabrika tarafından imal edilen mallardan maddi değeri bir trilyon civarında olduğu tahmin edilen bir kısmını "yok etmişlerdir".
2. Atık nasıl olur da tekrar satılır
İkinci hadise bir kamu işletmesindedir. Burada fabrikanın atığı olan cüruf, fabrikanın cüruf taşıma ihalesini alanlar tarafından, fabrikanın yakıt olarak aldığı kömürün içine karıştırılır ve tekrar fabrikaya satılır. Üstelik bu "katkılı" kömür fabrika laboratuvarlarında ölçülmekte ve ocak çıkışı değerlerini taşıdığı rapora bağlanmaktadır. Bu işleri alan firmanın nakliye filosu içinde gösterdiği araç plakalarının bir kısmı motosiklet, otomobil ve kamyonetlere aittir. Bu yolun kamuya maliyeti de bir trilyona yakındır.
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.
