Pazartesi günkü RADİKAL'de Neşe Düzel'e konuşan Cüneyt Ülsever diyor ki: "Özgürlükleri kısıtlayan, insanları korkutan kapalı dönemlerde yolsuzluklar artar. Birileri bu puslu havada yolunu bulur..."
Ben bundan birkaç yıl önce bu manaya gelen bir veya birkaç yazı yazdım.
Bir de misal vermiştim bu yazılarımda.
Şöyle ki;
Yankesicilikte bir kural var. Hedef seçilen kurbanın asıl hedef olan cüzdanını kapmak için ortamı uygun hale getirmek. Takip edilen mesela bir emeklinin, durakta otobüs beklerken
önünde bir kavga başlatılır.
Merhamet duygularımız, yıllarca kazık yememize müsait düzeyde olmasından, hemen kavgayı ayırmaya bizi sevk eder. Kavga biter.
Bir birini öldürmeye tam teşebbüs eden bu iki civan merdin, kavga mahallinden beş metre uzaktan gülüşmeleri duyulur.
Bir şey daha duyulur o an, kurban emeklinin feryadı: "Cüzdanım! Cüzdanım yok. Biri cüzdanımı çaldı."
Ve şu satırlarla bitirmiştim yazımı.
Bir rant kavgası olacaksa, mutlaka öncesi bir; "Eyvaaah irtica hortladııı" şeklinde ses duyulur.
Millet hortlayan ilticayla uğraşırken birileri de malı götürür.
Şu söz de acizane bana aittir:
"İrtica; mutlu azınlığın menfaatine zarar veren her şeyin adıdır."
Ama biz söyleyince duyan olmaz da, Cüney Ülsever söyleyince cümle alem duyar.
Kader utansın. (niye utanacak ki kader, başkasıyla basılmadı ya)
