Hürriyet gazetesi önceki günkü manşetinde "Gelibolu ruhuna yakışmadı" ifadesini kullanmıştı. Haber Avustralya'da geri dönüşebilen kağıt üreten Reflex adlı bir firmanın reklam için kullandığı 4 Türk'le ilgiliydi. Firma 4 Türk'e "sizin fotoğraflarınızı çekip, bir reklam filminde kullanacağız" diyerek kişi başı 800 dolar ödemeyi vaat etmişler. Fakat fotoğrafları nasıl bir reklamda kullanacaklarını söylememişler. Çektikleri bu fotoğrafları Beatles Grubu'nun 1969'da çıkardığı 'Abbey Road' albümünde kullandığı resme fotomontaj yapan firma yetkilileri, bu fotomontaj resmin altına da şu ifadeleri yazmışlar: Dönüştürülmüş kağıt ithal etmeden yurtdışından yeterince çöp aldık' (We get enough rubbish from overseas without importing recycled paper.)Bu fotoğrafta kullanılan Türkler "kandırıldıklarını" ifade ediyorlar. Çünkü onlara fotoğrafları çekilirken, "sizi yurtdışından gelen çöpler olarak tanıtacağız" denilmemiş. Avustralyalı firma Türkleri "yurtdışından gelen çöpler" olarak gösteriyor. Bizim verdiğimiz tepki ise gerçekten ilginç: "Gelibolu ruhuna yakışmadı."Türkiye'den gelen bu tepkiler üzerine Reflex adlı firma bir ilan yayınlayarak özür diliyor ve bu reklamdaki dört Türk'ün tamamen tesadüf eseri bir araya getirildiğini öne sürüyor. İlandaki şu ifadeler dikkat çekici: Özellikle de, büyük saygı duyduğumuz ve Avustralyalılarla Gelibolu savaşları nedeniyle uzun bir tarihi bağı olan Türkleri istemeden de olsa rencide etmeyi asla istemezdik.Nedir bu Gelibolu ruhu? Bizim için ve Avustralyalılar için ne anlama geliyor, hangi tarihi birlikteliği ve bağı çağrıştırıyor? Önce bu sorulara cevap vermemiz gerekiyor. 1915 yılında tüm tüm dünyaya "Çanakkale'nin geçilmezliğini" ispat eden ve 250 bin şehit veren Türk ordusunun çarpıştığı, topraklarına sokmamak için savaştığı ülkelerden bir tanesi de Avustralya. Son yıllarda özellikle Anzakların Türkiye'ye gelip "Anzak günü" adı altında Gelibolu'da yaptıkları alem toplantılarının ardından bizim medyanın da büyük katkılarıyla "Gelibolu ruhu" diye bir şey uyduruldu. Bu yarımadada savaşan milletlerin sözde "derin dostluğu" vurgulanacaktı. Adamlar dünyanın taa öbür köşesinden gelip topraklarımızı işgal ediyorlar. Biz de bu işgali engellemek için çeyrek milyon şehit veriyoruz, gencecik fidan gibi delikanlılarımızı toprağa veriyoruz, geleceğimizi toprağa gömüyoruz? sonra kalkıp Mehmetçiğe kurşun sıkan, süngü sallayan, top yağdıranlarla ortak bir Gelibolu ruhu oluşturuyoruz. Hatta hızımızı alamıyor ve Spirit of Gallipoli (Gelibolu Ruhu) adı altında dernekler, komiteler oluşturup, Avustralya'ya gazilerimizi götürüyoruz. Gelibolu ruhuna Avustralyalının nasıl sahip çıktığı ortada, Türk'ü çöp olarak görüyorlar. Birliğimize, vatanımıza, bağımsızlığımıza ve canımıza kasteden düşman orduları ne zamandan beri dost oldular? Hangi tarihi bağdan ve ruhtan bahsediyorsunuz. Aradan 90 yıl geçmesine rağmen Gelibolu'dan geri gönderdiğimiz düşmanlar, bugün bile onun intikamıyla yaşıyorlar. Kimse Gelibolu kini ve intikamını Gelibolu ruhu diye yutturmaya kalkmasın! Bu yalanlara karnımız tok.
