İki güne, iki özel maç sığdırılmıştı... Lig cetveline bakılacak olursa; iki özel maçın anlamı başka boyutlara taşınıyordu... Biri son yılların en büyük derbisi; diğeri de liderliği üstlenmek isteyenle, dördüncü büyük olmaya aday takımın karşılaşmalarıydı...
İstanbul'da iki gün sanki hayat durmuştu!.. Ağzında bu maçları gevelemeyen yoktu. Hele gitmek isteyip de, kapıdan, bacadan dönenler; yüzlerce kilometre yol tepip biletleri elinde kalanlar; hele hele izdihamda cepcilere enselenip, parasından pulundan olanlar... Ya o, iki özel maç için manevi değerini yitirenler...!
Neyse ki ben, görevim icabı Kadıköy'e de, Beşiktaş'a da; cepçilerin musallat olmasına karşın ulaşabildim...
Ancak samimiyetle itiraf etmem gerekirse, Kadıköy'deki o muhteşem stattaki F.BahçeG.Saray derbisinden zerre kadar zevk almadım. Her zaman taraftarlar maçı katlederdi; o gece futbolcular katletti. Özellikle de G.Saray'lı şımarık oyuncular. Ligdeki konumlarından dolayı stresli, sinirli, agresif olması gereken F. Bahçe idi ama; tam tersine G.Saray'lı oyuncular bu görevi üstleniyordu. Yazık!... Bir de bunlar bizi Avrupa'da temsil ediyor!.. F. Bahçe'li oyunculara, hakeme, taraftara 9; G. Saray'lı oyunculara sıfır... Maçın genel özeti; işte böyle!...
Beşiktaş'a yol alırken de endişeliydim... ancak olağanüstü taraftarın yanında, harika futbolla karşı karşıya kaldım. İki takımın enfes mücadelesini hayranlıkla izledim!... Ankara'nın genç delikanlıları, genç hocalarıyla; büyük maç oynadılar. Bir büyük takıma yaraşır şekilde...! Maçın hakkı beraberlik ama; 10 kişiyle gücünü üst sınırlara taşıyan Ankaragücü 3 puanı kopardı gitti... Beşiktaş "iyi değildi" diyenlere şaşar geçerim... Zirvenin en iyi futbol oynayanı o... Tabii ki şimdilik... İleri ki haftaları izleyip göreceğiz.
