Futbolda sonuca bakmak elbetteki önemlidir. Cebine 3 puan girdi mi her şey toz pembe gözükür. Takımın kötü yönlerini görmek, bu tatlı düşün etkisiyle aklınızdan ve dilinizden silinip gider..! İşte buna en somut örnek F.Bahçe Teknik Direktörü Werner Lorant...
Alman hocanın geçen hafta arası bir röportajını dikkatle okudum ve söylediklerini takdirle karşıladım. Lorant, her teknik adamın yanılgı ve hata payı olduğunu, özellikle yapıcı eleştirileri kulak arkası yapmadan hayata geçirebileceğini, kötü oynayan futbolcunun as da olsa yedek kulübesinde oturabileceğini vurgulamıştı...
Pazar gecesi F.Bahçe Şükrü Saraçoğlu Stadı'nın çılgın kalabalığında Lorant'ın o sözleri kulaklarımda sanki akustik bir kalıntı bırakıyordu... Ancak elime Malatya kadrosu geçtiğinde şok olmuştum..! Çünkü Herr Lorant, inanılmaz hatalı kadro sahaya sürecekti. F.Bahçe'nin 11'inde ağırlık; ofansif oyunculara yönelikti. İnanmayacakısınz top sarı-lacivertlilere geçtiğinde isme bakıyorum, çoğu hücum elemanı... Oktay , Anderson, Rapaiç, Serhat say say bitmiyor. Eee, bunlar asıl görevinden sapma yapınca; F.Bahçe gol noktalarında çırpındı durdu..!
Malatyaspor biraz korkak olmasa skoru lehine çevirebilirdi. Son on dakika Rüştü de forvet oynamaya (!) başlayınca; F.Bahçe seyircisi "gol gol gol" sesleriyle hop oturup hop kalktı... Hani tabiri caizse mahalle futbolu oynuyorlardı; doldur boşalt!.. Neticesi ortada; çok önemli 2 puan daha gitti..! Herr Lorant'a son 3 dakika takılmadan edemedim. İsyanını, hediye edilen kaşkoldan çıkardı; boynundan çözdü, yere fırlatacaktı son anda kendine geldi, sonra kulübüye astı..! Bu kadar eylemi saha içine gönderse, F.Bahçe için 3 puna kaçınılmazdı..! Sistemi değiştir, oyuncuların hakkını verme, geç saha içi taktik uygulama yap, bol bol hücumcu oynat; sonra dövün dövün dur..! Basın toplantısında da de ki: "Bu beraberlik dünyanın sonu değil ki..!" Yahu sevgili Lorant; treni kaçırdıktan sonra mı bineceksin...!
