Suç ve ceza

Kayseri'de öldürülen çocuklar günlerdir bütün ülkeyi yasa boğmuş durumda. Aklı başında her kişinin bu olaya son derece üzüldüğü aşikardır. Bu hadiseyle birlikte başlamış olan tartışma da idam cezasının tekrar yasalaşmasıdır. İdam cezası geri gelsin, yok gelmesin nev'inden devam eden bu münakaşanın sonu belli olmakla birlikte bir müddet daha devam edecek elbette.İdam cezasının hangi şartlarda kaldırıldığını hatırladığımız zaman bu cezanın geri getirilmesinin imkansızlığını da görebilmekteyiz aslında. Altı binden fazla askerimizi, binlerce bebek çocuk kadın erkek yaşlıyı katlettiren birinin, kendi hesaplarınca yaşaması gerektiği için idam cezasını kaldırtan güç, şimdi üç çocuğun ve kimbilir nicelerinin vahşice öldürülmesine elbette seyirci kalacak, elbette önemsemeyecektir. Karabudun, yani kendi halinde halk tabakası, bugün ağlayacak yarın unutacaktır nasıl olsa. Halk, idare edilmek için vardır, doğar, doğurur, ölür, kendi halinde yaşayıp gider. 1940'lardaki "halka rağmen halk için" anlayışının devam ediyor olduğunu görmek hakikaten çok acı.Ölüm korkusunun başka hiçbir şeyle karşılaştırılamayacak kadar zor bir durum olduğunu tahmin edebiliriz. Prof. Dr. Nevzat Tarhan; Türkan, Ahmet ve Dilruba'nın katilinin empati yoksunu olduğunu söylüyor. Empati yoksunu, aynı zamanda son derece soğukkanlılıkla üç çocuğu öldüren bu adama yaptığının karşılığı olarak ne ceza verilecek? Türkan'ı banyoda tecavüz edip öldürürken diğer çocukların elleri ağızları bağlı halde onun çığlıklarını duyduklarını, arkadaşlarının çığlıklarının ne anlama geldiğini anlamaya çalışırken ve kendi akıbetlerinin ne olacağını düşünürken  kısacık hayatları boyunca yaşamadıkları kadar büyük bir korku yaşadıklarını tahmin etmek zor değil. Sıra onlara geldiğinde o ölüm anında neler hissettiklerini, ne büyük korku ve ümitsizlik yaşadıklarını, ne kadar savunmasız ve çaresizlik içinde olduklarını anlamaya çalışalım. Şimdi bunu yapana, bu olayı onlara yaşatana ne ceza vereceksiniz? Aynı ölüm korkusunu yaşatmanın dışında hangi ceza bu caniye yaptığının karşılığını verebilir? Ağırlaştırılmış müebbette bile ölüm korkusunun verdiği azabı yaşamayacak bu kişi. Çünkü insan yaşadıkça ümit vardır. Birgün "af" çıkma ümidiyle yaşayacak o da. Bu adam 30 yaşında, bu hükümet söz verir, af çıkarmaz 20 sene sonra başka bir iktidar, "af" çıkarıp salıverir. 50 yaşında 60 yaşında dışarı çıksa, yaptığının cezasını ödemiş olabilir mi? Öldürdüğü üç çocuk, üç fidan.. Ne meyve vereceklerini, nasıl insanlar olacaklarını anneleri hiçbir zaman göremeyecek. Onlar hep 6, 8 ve 10 yaşında olarak kalacaklar. 20 yılla 30 yılla üç masumun hayatı ödenebilir mi? İdam cezasının insan haklarına aykırı olduğunu söyleyenlerin, olaya yalnızca suçlunun tarafından baktıklarını görmeleri gerek.Son 10 yıl içinde Türkiye'de cinayet, tecavüz, çocuk istismarı, gasp ve hırsızlık suçları büyük oranda artış göstermiştir. Bu durumda AB'ye uyum yasaları gereğince cezaların hafifletilmesinin büyük bir rolü olduğu gözardı bir edilemez gerçektir. Suçu ortaya çıkaran pek çok unsur olabilir, ancak suçluya hak ettiği cezayı vermediğiniz zaman ortaya çıkan tablo, bu en son meydana gelen olaylarda olduğu gibi çok vahim olacaktır. İnsan hakları, 21.yüzyılda yaşama gibi bahaneler hiç inandırıcı değil.21. yüzyılda olan teknolojik gelişmeler, makineler ve bilimdir. İnsan, 5 bin sene önceki insan neyse o insandır. Eğer insan da teknolojik buluşlar kadar gelişebilmiş olsaydı yeryüzünde haksızlıklar, cinayetler, savaşlar olmazdı. Bir insanın başka bir insana karşı işlediği suçun mahiyeti ne olursa olsun verilen ceza kesinlikle suçun tam karşılığı olmalı ve özellikle de cinayetlerde ceza geciktirilmemelidir ki adalet gerçekten yerini bulmuş olsun. Aksi takdirde haksızlığa uğrayanlar, adalet için gözlerini mahkemelere değil de gökyüzüne dikerler ki bu da mazlumun ahının,  adaleti sağlaması gerekirken sağlayamayanlara da bulaşması demektir.