"Süleymaniye'de bayram sabahı"

Şiir okumayı sever misiniz?

Şiirle aranızın nasıl olduğunu bilmem amma şiir, fikir ve gönül dünyamızı aydınlatan sihirli cümleciklerdir.

Şiir sizi elinizden tutup bilmediğiniz yere bir anda götüren kısa anlatımlı, geniş dünyaları kalıplara sığdıran sözcüklerdir.

Sözü uzatmadan derim ki, çocuklarımıza şiir dilini öğretelim. Onlara şiir elbisesini de tanıtalım. Onlara şiir penceresinden bakmasını gösterelim.

Şairlik ayrı ama, siz bu dünyayı tanıtın, bakarsınız, o dünyanın sultanı olur.

Şiir dilinin tadından bahsetmek için derinlemesine konuya vâkıf olmak gerekir. Burada haddimi bilerek sadece okudukça insanı coşturan, bilgilendiren, hayallerini açan şiirleri, ara sıra, unutmadan, ihmal etmeden tekrar tekrar alıp okumalıyız. Belki de ben bunu yeni farkediyorum.

Okullarımızda öğretmenlerimiz şiirler okuturlardı. Ne iyi etmişler...

Anneler, babalar çocuklarına bir iki satırlık şiir okutsunlar. Ama mutlaka dinlesinler... Sadece tohum atsınlar...

Bu yazımı yazmaya sebep gecenin 12'sinde okuduğum "Süleymaniye'de Bayram Sabahı" adlı şiir oldu. Dilerseniz ben susayım "Yahya Kemal'in" şiir dili konuşsun...

Özetle aktarıyorum...

Artarak gönlümün aydınlığı her saniyede

Bir mehabetli sabah oldu Süleymaniye'de

Kimi gökten kimi yerden üşüşüp her kapıya

Giriyor bir bir ardınca ilahi yapıya

Tanrının mabedi her bir taraftan doluyor

Bu saatlerde Süleymaniye tarih oluyor

En güzel mabedi olsun diye en son dinin

Budur öz şekli hayal ettiği mimarinin

Görebilsin diye sonsuzluğu her yerden iyi

Seçmiş İstanbul'un ufkunda bir kudsi tepeyi

Hür ve engin vatanın hem gece hem gündüzüne

Uhrevi bir kapı açmış buradan gökyüzüne

Dili bir, gönlü bir, imanı bir insan yığını

Görüyor varlığın bir yerde toplandığını

Büyük Allah'ı anarken bir ağızdan herkes

Nice bin dalgalı tekbir olur tek ses

Gördüm ön safta nefer esvaplı biri

Dinliyor vecd ile tekrar alınan tekbiri

Ne kadar saf idi samimi mümin nefer

Kimdi? Banisi mi? Mimarı mı ulu eserin

Ta Malazgirt ovasından yürüyen Türk oğlu

Bu nefer miydi? Derin gözlü yaşlarla dolu

Yüzü dünyada yiğit yüzlerinin en güzeli

Çok büyük bir işi görmekle yorulmuş belli

Hem büyük yurdu kuran hem kurtaran kudretimiz

Her zaman varlığımız, hem kanımız, hem etimiz

Vatanın hem yaşayan varisi hem sahibi o

Görünür halka bu günlerde teselli gibi o

Hem bu toprakta bugün bizde kalan her yerde

Hem de çoktan beri gaib ettiğimiz yerlerde...

* * *

Yahya Kemal, "Doludur gönlüm ışıklarla bu bayram sabahı" diyor. Vatanın sahibi, gönüllere teselli pınarı olan yiğit varislerin gönüllere, fikirlere esintisini anlatmaya çalışıyor.