Tarım sektörüne nasıl bakılmalı?

Manisa'nın Kırkağaç ilçesindeydim.Yemyeşil ovalarıyla, kavunuyla, kapuzuyla, üzümüyle, zeytiniyle her çeşit meyve ve sebzesiyle, dağlarıyla... adeta bir cenneti andıran memleketimin güzide bir köşesi Kırkağaç.Bu ilçenin insanları Türkiye nüfusunun yüzde 34'ü gibi geçimlerini tarımla sağlıyorlar. Bir çiftçi için ürün yetiştirmek sadece geçimi sağlamak değildir. Her bir ürün onun evladı gibidir.Eker, gübreler, ilaçlar, hastalıklardan ve zararlardan onu korumaya çalışır. Gece gündüz o ürünün sağlıklı büyümesi için uğraşır didinir.Hiç ürünü verimli olan bir çiftçiyle sohbet ettiniz mi? Sanki başarılı olmuş bir evladı gibi anlata anlata onu bitiremez. Tarlasını gezdirirken büyük bir onur duyar yada ürününü metheden birini gördüğünde oldukça duygulanır.Tarım sektörüne bakarken sadece bir açıdan değerlendirmek yanlış olur.Öncelikle, tarımın stratejik bir sektör olduğunu vurgulamak gerekir. Gıda ürünlerinde birilerine bağımlı olmak egemenlik açısından büyük bir tehdittir. Bu gerçeği bilen emperyalist güçler, milletlerin bu zayıf durumundan fazlasıyla istifade etmek istemektedirler.Örneğin, ABD önceleri dünya tahıl ihracatının yüzde 2.5'u gibi komik bir kısmına sahipken, bugün bu oranı yüzde 80'lere çıkarmıştır.ABD eski Dışişleri Bakanı, Arap ülkelerine "Sizin petrol silahınız varsa, bizim de tahıl silahımız var. Petrolsüz yaşanabilir ama tahılsız asla" diyerek önemli bir gerçeğin altını çizmiştir.Yine emperyalist güçler tarım sektörünün kaynağını ele geçirebilmek için gen teknolojisi üzerinde ciddi bir şekilde durmaktadırlar. Geliştirilen kendini imha eden tohumlarla tarım ile meşgul olan ülkeler bir nevi bu güçlerin esareti altına alınmaya çalışılmaktadır.Gelinen son noktada, gerek ABD'nin gerekse AB ülkelerinin tarım politikaları şu prensip üzerinedir: "Kendi çiftçisini üretime teşvik, diğer ülkelerin ise siyasi, ekonomik ve askeri baskılarla üretimlerini kısıtlama".Dolayısıyla bu emperyalist güçler kendi insanına şu mesajı veriyor: "Sen üret, sana her türlü destek verilecektir. Pazar için endişelenme. Ben sana her türlü pazar imkanını sunacağım".Bunun Türkçe'si "Ey Türk siyasileri sen buğday, arpa, tütün, pancar, pamuk, mısır... üreten çiftçilerine kota koy, tarım desteğini kaldır, ben sana bu ürünleri vereceğim" demektir.Bizim siyasilerimiz de ABD müttefikliği, AB serabı uğruna bu emre selam çakıp harfiyen uyguluyorlar.Neticede, artan maliyetlere rağmen çiftçinin ürünlerine maliyetlerinin altına fiyat veriliyor, alıma kota konuluyor, hatta fazla üretene hapis cezası bile getiriliyor.Cumhuriyetin ilk yıllarında Mustafa Kemal Atatürk tarafından "Milletin Efendisi" ilan edilerek hakkettiği yere ulaştırılan köylümüz, maalesef bugün geçinemiyor, başı önde kara kara düşünüyor. Köyleri dolaşıyoruz ve çiftçilerimizle sohbet ediyoruz. "Böyle devam ederse biz nasıl ürün yetiştiririz diyorlar".Bir ara İzmir'e de uğradık. O günlerde İzmir basınının gündeminde ilginç bir toplantıya yer verilmişti.Başta AKP ve CHP olmak üzere 6 partinin temsilcisi -içlerinde milletvekilleri de var- İzmir'in Karateke adlı bir köyünde bir toplantıya katılıyorlar.Basından edindiğim bilgiye göre, amaç köylünün derdini dinlemek yerine "köylü hangi parti temsilcisini dinleyecek?" diye bir iddia.Karateke köylüleri ise çok ilginç bir şekilde gereken cevabı vermişler. "Biz burada geçinmek için boğuşuyoruz, siz ise bir iddia için buraya geliyorsunuz" diyerek hepsi birden ayağa kalkıp toplantıyı onurlu bir şekilde terk ediyorlar.Milletvekilleri ve de diğer parti temsilcileri ise şaşkın. Sonra siyaset adamı olduklarını hatırlayıp, siyaseten birbirlerini suçlayıp onlar da toplantıyı terk ediyorlar.Eloğlu bütün dünyayı sömürebilmek için en güçlü atom bombasından da güçlü olan tarım silahını avucunun içine almaya çalışırlarken, bizimkiler ise tarım köylüsü üzerinden iddiaya girişiyorlar.Adam uçuruma yuvarlanıyor bir tekme de sen vur misali. Yeri gelmişken söyleyeyim, "atom bombasından da güçlü" ifadesi ne anlama geliyor? Atom bombası bir kere öldürür, tarım silahı ise sürekli öldürür. Hiroşima ve Nagasaki'de ölen öldü, ama Somali'deki aç olan insanların halini düşünün. Bir zamanlar kendi kendine yeten bereketli bir ülke olan Somali'nin bugün geldiği durumu -getirildiği demek daha doğru olur- hepiniz biliyorsunuz. Zavallı insanlar açlıktan bir ölüp bir diriliyorlar.Bugün Türkiye'yi de Somali haline getirmeye çalışıyorlar. Yalnız Somali'lerin bir şansı var, emperyalist güçler Somali'nin sadece kaynaklarıyla ilgileniyorlar; Türkiye'nin ise hem kaynakları hem de tarihi misyonu sebebiyle toprakları da onlar için önemli. Yani hedefleri, üzerinde Türk'ün bulunmadığı bir coğrafya. Bunu da zaman zaman en yetkili ağızlardan dile getiriyorlar. Hep içinizi karartmayayım. Bir de sevindirici haberim var.Görüştüğümüz, konuştuğumuz insanlar her ne kadar mevcut durumdan dolayı ah vah etseler de, çözüm konusunda da umutsuz değiller.Projeleriyle, fikirleriyle, çözüm yollarıyla Prof Dr. Haydar Baş hepsinin gönlünde taht kurmuş. Ben daha bir şey demeden "Haydar Baş diye biri var. Adam çok doğru söylüyor, çözümleri aklımıza yatıyor" diyorlar. Hatta bazı köylüler Haydar Baş için "Geleceğin başbakanı" diyorlar.Bu ifadeleri İstanbul'da, Ankara'da, Bursa'da bir çok hatırı sayılır kişilerden iş adamlarından duyuyordum, ama Anadolu'nun en ücra köşelerindeki vatandaşlarımızdan bu ifadeleri duymam beni oldukça sevindirdi.Çünkü Atatürk'ün kurtuluş mücadelesinde vurguladığı "Milletin azim ve kararı", üzerindeki külleri döküyordu. Milletimiz çözümsüzlükten çözüme, umutsuzluktan umuda doğru koşuyordu.