Tarım ve hayvancılık kurban ediliyor!

Türkiye bulunduğu coğrafya itibarıyla tarım ve hayvancılık için adeta cennet gibi bir ülke ama maalesef en temel ürünlerde bile üretim düşüyor, ithalat ise hızla artıyor.Hükümetin aldığı son kararla 1 milyon ton buğday ithal edilmesi kararlaştırıldı. Ayrıca bu yıl sona erecek olan canlı hayvan ithalatının süresi ise 2011 yılının sonuna kadar uzatıldı.Bunun anlamı daha giriş yapmadığımız 2011 yılı da tarım ve hayvancılık için hiç de iç açıcı olmayacak. Tarım ve hayvancılık sektörü bu ithalatın önünü açıcı kararlarla yine bütçe açığını, döviz açığını kapatan değil, bütçeye yük olan bir unsur olarak devrede olacak.Katma değeri en yüksek olan tarım ve hayvancılığı bile bütçenin sırtında kambur yapabilen bir siyasi anlayışın ülkenin diğer meselelerinde başarılı olacağını düşünmek elbette ki vehimden başka bir şey değildir.  Türkiye buğday ve canlı hayvan ithal etmeye mecbur mu? Elbette ki hayır?Doğru tarım ve hayvancılık politikalarıyla Türkiye bu sektörlerden ciddi gelirler bile elde edebilir. Cumhuriyetin ilk yıllarında her türlü olumsuz koşullara rağmen hatta kara sabanla yapılan tarımla, oldukça ilkel şartlarda yapılan hayvancılıkla Osmanlıdan kalan duyunu umumiye borçları ödenmiştir.Bugün hem devlet hem de millet olarak daha tecrübeliyiz, sahip olduğumuz teknoloji o günlerle kıyaslanamayacak kadar daha güzel, her yönden daha iyi şartlara sahip olmamıza rağmen maalesef o günlerdeki neticeyi dahi alamıyoruz.Dün olumsuz şartlarda başarıp da bugünkü mükemmel şartlarda başaramıyorsak bunun izahı ancak "beceriksizlik", "iş bilmezlik", "yanlış politikalar" olarak özetlenebilir.Bugün tarım ve hayvancılık AB politikalarına kurban edilmektedir. AB Türkiye'nin tarım nüfusunun azalmasını, dolayısıyla tarım üretiminin de minimumlara inmesini talep etmektedir.AB'nin buradaki niyeti, kendi toplumlarının tarım ve hayvan ürünlerini 72 milyonluk Türkiye'ye pazarlamaktır. Yapılan canlı hayvan ve et ithalatı buna örnektir.Yine bugün tarım ve hayvancılık ABD ile sözde stratejik müttefikliğe kurban edilmektedir. ABD, 1980'den itibaren kendi tarım kesimine ciddi destekler vermeye başlamıştır ve dünyada söz sahibi olmuştur. ABD tarımı stratejik bir silah olarak görmektedir. ABD, IMF ve Dünya Bankası gibi kendi güdümünde olan kurumlar vasıtasıyla, Türkiye gibi ülkelerin tarım ve hayvancılıktan uzaklaşmasını ve bu konularda dışa bağımlı olmalarını sağlamaktadır. Bu ABD'nin en önemli dış politika konularından birisidir.Neticede pirinç ve buğday ülkesi olan Türkiye ABD pirincini ve buğdayını ithal etmeye başladı. Böylece kendi çiftçisini desteklemekten imtina eden Türkiye, bir şekilde ABD çiftçisini desteklemiş oldu. Tarım ve hayvancılık İsrail politikalarına kurban edilmektedir. Türkiye tarımın en temel noktası olan yerli tohumculuğu devre dışı bırakırken, İsrail'in ne idüğü belirsiz, GDO'lu, intihar eden tohumları ülkemizde cirit atmaktadır. Bir sonraki dönem kullanılamayan bu tohumlar aynı zamanda hem sağlığımızı hem de verimli arazilerimizi mahvetmektedir.Tarım ve hayvancılıkta ecnebilerden alma akılla iyi bir noktaya gelmek mümkün değildir. Milli bir model hayata geçirilmediği müddetçe maalesef tarım ve hayvancılıkta tam bağımlı bir ülke konumuna geleceğiz. Tek çözüm, her zaman ifade ettiğimiz gibi Bağımsız Türkiye Partisi (BTP) Genel Başkanı Prof. Dr. Haydar Baş'ın dünyaca ünlü projesi Milli Ekonomi Modeli'dir.Model tarım ve hayvancılığın her yönünü detaylı bir şekilde inceleyerek dört dörtlük bir çözüm sunmuştur. Çözüm yanı başımızda uzaklarda aramaya gerek yok.