Yeni Vergi Paketi’ndeki eksikler

Geçtiğimiz gün yeni vergi paketi TBMM'ye sunuldu. Açıklandığı andan itibaren de konuşuluyor, eleştiriliyor, herkes bu konuda yorum yapıyor. Vergi elbette ki vatandaşın devletine karşı bir görevidir. Zira vergi, ülkelerin önemli gelir kalemleri arasında yer alır. Ülke ekonomileri zorlandığında ya da bütçe açık verdiğinde hükümetlerin ilk başvurduğu yöntem vergi oranlarını arttırmak ya da yeni vergiler koymaktır. Dünya tarihine baktığımızda çok yaratıcı ve özgün birçok örneğini de görürüz. 

Örneğin; bir dönem Avrupa'da teker izi vergisi alınmıştır. Üstelik öküz arabaları bile bu vergi kapsamındadır. Prusya Kralı II. Frederick 18. yüzyılda çizme vergisi toplatmıştır. ABD'de bir dönem kendi borçlarını yerel halktan topladığı vergilerle kapatamayan eyaletler spor müsabakalarına eyalet dışından gelen sporculardan vergi almışlardır. Bu verginin adı da misafir takım vergisidir. (Belki bizim vergi paketindeki sporcu ve hakemlerden alınan vergiler bölümünde bundan esinlenilmiş olabilir.)

İspanya'da 14. yüzyılda eşi ölüp de ikinci kez evlenmeye kalkan kadınlardan ikinci eş vergisi talep edilmiştir. Venedik'te 15. yüzyılda kel olup da peruk takan erkeklerden peruk vergisi alınmıştır. Rus Çarlığı döneminde sakal vergisi alınmıştır. Yine 18. yüzyılda Polonya'da baca vergisi vardır. Hatta bu vergiyi saçma bulan ve ödemek istemeyen vatandaşlar bacalarını yıkmışlardır. 1867 yılında Uruguay'da erkeklerden bıyık vergisi alınmıştır. Üstelik bıyık uzunluğunun her santimetresi için 2 pesodur. Bir başka örnek de İngiltere'den. 1784'ten 1811'e kadar uygulanan şapka vergisi. Her birey geliriyle orantılı olarak taktığı şapkanın kalitesi oranında vergilendirilmiştir. Daha pek çok ilginç vergiler var tarihte. Biraz araştırılırsa başka ilham verici çeşitleri de bulunabilir. 

Türkiye ekonomisinin iyiye gitmediğini, doğru tedbirler alınmazsa çok zorlanacağımızı uzun zamandır anlatmaya çalışıyoruz. Halkımıza hep şunu söyledik: Kapitalist sistemle bu çıkmazdan kurtulamayız. Borçlanarak bir yere varamayız. Kafamıza zam yağar, vergi yağar, evimize ekmek götüremez hale geliriz. Üstelik sadece eleştiri olsun diye demedik bunları, çözümü de sunduk. 

Dedik ki: Prof. Haydar Baş'ın Milli Ekonomi Modeli (MEM) tek çözümdür. Kaynaklarımızı devreye koyup senyoraj hakkımızı kullanır, vatandaşımızın cebine para koyar, tüketimi desteklersek bu iş olur. Yıllık geliri 200 bin liranın altında olandan vergi alınmaz. Asgari ücret 7000 TL olur. Ev hanımı maaşı, vatandaşlık maaşı, çocuk maaşı gibi desteklerle vatandaşın cebi para görür, gider alış veriş yapar, hem kendisi rahat rahat geçinir, hem devlet kalkınır. Üstelik de vergi alınan kesim azaldığı halde devlet daha çok vergi toplar. Ayrıntıları MEM kitabında mevcut. İsteyen bakıp inceleyebilir. 

Ama halkımız ne yaptı? Bunları hiç duymadı, görmedi, bu modele ve sahibine oy vermedi, yanında durmadı. Kendisini ağır vergi yükü altında ezeceklere tekrar tekrar oy verdi. Şimdi eleştiriyorlar. Bu kadar çok vergi mi olur diye. Ama aynı gün bir kamuoyu araştırması yayınlanıyor, bakıyorsunuz bugün seçim olsa iktidar yine birinci parti durumunda.

O zaman insanın aklına Nasrettin Hoca'nın fil hikayesi geliyor: Aksak Timur, Akşehir'e bir fil getirtir. 'Buna bakacaksınız' der. Ama fil bu, ne doymak bilir, ne yerinde durur. Bağı bahçeyi talan eder. Akşehirliler şikayet ederler. Öldük, bittik, mahvolduk diye. Nasrettin Hoca birlikte gidip Timur'la konuşmayı teklif eder fakat Timur'un huzuruna geldiğinde bir döner bakar ki arkasına kimse kalmamış yanında. O da Timur'a, 'Halk filden çok memnun ancak fil yalnız diye üzülüyorlar' der. 'Yanında bir de dişisi olsa.' Timur bu fikri çok beğenir ve ertesi günü bir de dişisini gönderir. 

İşte halkımız da hem şikayet edip hem de kendilerine çözüm üretenin yanında durmadıklarına göre vergi paketinin kapsamı genişletilmeli diye düşünüyorum. Mesela sarık vergisi, cüppe vergisi, sakal vergisi (vergi sakal boyunun uzunluğu oranında olmalı tabii ki), sosyal medyaya giriş vergisi, hatta ahaber izleme vergisi gibi vergiler de pakete eklenmeli...